Ο Σύλλογος Κοινωνικής Αλληλεγγύης «Ανασεμιά» διοργανώνει την Πέμπτη 8 Νοεμβρίου και ώρα 18:00-20:00 στην Αίθουσα Χρονομιχάλη σεμινάριο στη Ροδιά με θέμα: «Ο Κουμπαράς μας».
Στόχος του σεμιναρίου είναι να εξοικειωθούν οι συμμετέχοντες με τις τεχνικές του decoupage και να περάσουν ένα δημιουργικό απόγευμα, διακοσμώντας έναν μεγάλο πήλινο κουμπαρά της επιλογής τους. Τα οφέλη πολλαπλασιάζονται καθώς καλλιεργείται η ιδέα της αποταμίευσης στους νεότερους και της αποφυγής του άκρατου καταναλωτισμού.
Ο κουμπαράς είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την έννοια της αποταμίευσης καθώς χρησιμοποιείται εδώ και πολλούς αιώνες. Στην κορυφή διακρίνεται μια μικρή σχισμή, ώστε να είναι εφικτή η τοποθέτηση κερμάτων αλλά να υπάρχει δυσκολία στην αφαίρεσή τους. Ο μόνος τρόπος για να πάρει κάποιος τα κέρματα ήταν σπάζοντας τον και για αυτό το λόγο φτιαχνόταν από φτηνά υλικά.
Πιθανώς ο αρχαιότερος σωζόμενος κουμπαράς, βρέθηκε στην αρχαία Ελληνική πόλη «Πριήνη» , στις ακτές της Μ. Ασίας και χρονολογείται από τον 2ο αι. π.χ.
Στην Ελλάδα το μεγαλύτερο σύμβολο της αποταμίευσης λανσάρεται τον Αύγουστο του 1934 από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και πολύ γρήγορα γίνεται το αγαπημένο σύμβολο της παιδικής αποταμίευσης. Οι πρώτοι κουμπαράδες ήταν μεγάλοι και είχαν παραλληλόγραμμο σχήμα, ενώ οι μικροί κουμπαράδες είχαν σχήμα κυλινδρικό και αργότερα καθιερώθηκε και το οβάλ σχήμα.
Κάθε κουμπαράς ήταν αριθμημένος και οι αριθμοί των κουμπαράδων έμπαιναν σε κλήρωση κάθε χρόνο, όπου οι νικητές απολάμβαναν μικρά χρηματικά βραβεία με ανακοινώσεις που δημοσιεύονταν στις εφημερίδες. Το κλειδί του κουμπαρά δεν δινόταν στα παιδιά, αλλά φυλασσόταν στα καταστήματα, ώστε να «προστατεύει» τις παιδικές αποταμιεύσεις από τον πειρασμό της σπατάλης, μία παράδοση που ισχύει μέχρι σήμερα.
Κατά τον Μεσαίωνα επικρατούσε η αντίληψη ότι, αν έχεις στην κατοχή σου ένα γουρούνι (σύμβολο γονιμότητας, δύναμης και ταχύτητας), δεν θα πεινάσεις ποτέ.
Ωστόσο, εικάζεται ότι οι πήλινοι κουμπαράδες-γουρουνάκια έκαναν την εμφάνισή τους στην Αγγλία γύρω στα τέλη του 18ου αιώνα.