Όλοι γνωρίζουν την Εύα Κουτσογιαννάκη Πιτσικάκη ως τη μαέστρο της χορωδίας ενηλίκων του Δήμου Μαλεβιζίου, μια χορωδία που δίνει δείγματα γραφής, εντυπωσιάζει σε κάθε εμφάνιση της και στο λίγο χρόνο που λειτουργεί, η φήμη και οι δραστηριότητες της έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τα όρια της περιοχής.
Η Εύα Κουτσογιαννάκη είναι σύζυγος του ιερέα Κωνσταντίνου Πιτσικάκη και μητέρα τριών παιδιών του Γρηγόρη ιδιοκτήτη του μουσείου Θύραθεν , του π. Αλέξανδρου ιερέα στην Ουτρέχτη Ολλανδίας και της Ελεάννας σπουδάστριας μουσικής στη μουσική Ακαδημία στο Μανχάιμ Γερμανίας, και στις εκλογές της 26ης Μαΐου διεκδικεί την ψήφο των Μαλεβιζιωτών στη δημοτική ενότητα Κρουσώνα. Στη συνέντευξη που ακολουθεί μιλά για όλα και ξεδιπλώνει το όραμα της για το Μαλεβίζι που ονειρεύεται.
Στις εκλογές σε λίγες μέρες θα διεκδικήσετε την ψήφο των πολιτών του Μαλεβιζίου συστρατευόμενη με την παράταξη “Νέοι Δρόμοι” του Κώστα Μαμουλάκη. Πως προέκυψε αυτό;
Η πρόταση που μου έγινε από το Δήμαρχο Κώστα Μαμουλάκη ήταν ιδιαίτερα τιμητική. Το συζητήσαμε στην οικογένεια όπως κάνουμε για όλα τα σοβαρά θέματα και τα υπόλοιπα μέλη κατανόησαν ότι θέλω να προσφέρω στην κοινωνία από ένα άλλο μετερίζι. Γιατί μπορεί η επαγγελματική μου ενασχόληση να είναι η μουσική ωστόσο ως μητέρα, γυναίκα και εργαζόμενη γνωρίζω και αντιμετωπίζω τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι καθημερινοί άνθρωποι. Πρόθεση μου είναι από όποια θέση αποφασίσουν οι πολίτες να αγωνιστώ με όλες μου τις δυνάμεις για την επίλυση των προβλημάτων.
Ποια είναι τα ζητήματα που θεωρείτε ότι θα πρέπει να μπουν στην πρώτη γραμμή μετά τις εκλογές;
Η καθημερινότητα, το περιβάλλον και ο πολιτισμός είναι τα ζητήματα που με απασχολούν. Παρακολουθώ το έργο της δημοτικής αρχής και εκτιμώ ότι βρίσκεται σε σωστό δρόμο καθώς έχει αλλάξει την εικόνα του Μαλεβιζίου σε μεγάλο βαθμό. Θέματα όπως οι υποδομές, το περιβάλλον, ο τουρισμός, η δημιουργία ευκαιριών για τους νέους μπήκαν στην πρώτη γραμμή για τους “Νέους Δρόμους” και έχω την πεποίθηση ότι οι Μαλεβιζιώτες θα ανανεώσουν την ψήφο εμπιστοσύνης τους στην παρούσα δημοτική αρχή και θα της δώσουν την ευκαιρία να συνεχίσει και να ολοκληρώσει το έργο της.
Προφανώς υπάρχουν όπως λέει και το σύνθημα της παράταξης μας “τα σπουδαία και τα μεγάλα αλλά και τα σημαντικά και καθημερινά”. Αυτή θεωρώ ότι πρέπει να είναι η κατεύθυνση, ενωμένοι με σεβασμό στον πολίτη και με αίσθημα ευθύνης στον πολιτισμό και στην ιστορία του τόπου μας.
Οι αλλαγές στην τοπική αυτοδιοίκηση φέρνει την γυναίκα – αυτοδιοικητικό στο επίκεντρο. Ποιος θεωρείτε ότι μπορεί να είναι ο ρόλος της;
Οι γυναίκες στον τόπο μας πάντα υπήρξαν δυναμικές, από παλιά ως σήμερα, αναλαμβάνοντας τον βασικό ρόλο της μάνας, της νοικοκυράς, της εργαζόμενης μέσα κι έξω από το σπίτι. ( Μην ξεχνάτε την προσφορά της γυναίκας στον πρωτογενή τομέα σε συνδυασμό με το υψηλό πια μορφωτικό της επίπεδο.) Αυτή η εμπειρία θα είναι χρήσιμη όταν μεταφερθεί στα κοινά και είναι πράγματι σημαντικό που ανέβηκε το ποσοστό των γυναικών που θα συμμετέχουν στα ψηφοδέλτια.
Kύρια Πιτσικάκη είστε καθηγήτρια μουσικής και μαέστρος σε τρεις χορωδίες. Πως ξεκινά η ενασχόληση σας με την μουσική και πως εξελίσσεται στην πορεία της ζωής σας;
Πάντα με ενδιέφερε η μουσική, και ο γάμος μου με τον ιερέα Κωνσταντίνο Πιτσικάκη σε νεαρή ακόμα ηλικία όχι μόνον δεν μπήκε εμπόδιο σε αυτό αλλά αποτέλεσε και ένα έναυσμα για να ασχοληθώ εγώ και τα τρία παιδιά που αποκτήσαμε στη συνέχεια με αυτήν. Ο σύζυγος μου στήριζε πάντα εμένα και τα παιδιά μας να κάνουμε ότι αγαπά η ψυχή μας. Αγαπά τη μουσική πολύ και ο ίδιος.
Εκτός από τη μουσική στην οικογένεια σας φαίνεται να αγαπάτε τις σπουδές. Πως προέκυψε αυτό;
Πάντα είχαμε καλή σχέση με τη γνώση. Έτσι ο σύζυγος μου έχει ήδη ολοκληρώσει το μεταπτυχιακό του και κάνει διδακτορικό στην Ιατρική Σχολή Ηρακλείου , και εγω παρόμοια συνεχίζω τις διδακτορικές μου σπουδές πάνω στην εθνολογία. Ενώ στα ίδια μονοπάτια βαδίζουν και τα παιδιά μας. Πολλές φορές όταν πήγαινα για τα μεταπτυχιακά μου στη Βουλγαρία έπαιρνα και τα παιδιά μαζί.
Το Μουσείο Παραδοσιακών Οργάνων Έρευνας και Τεκμηρίωσης “Θύραθεν” αποτελεί επίσης “οικογενειακό” επίτευγμα. Πως προέκυψε;
Σήμερα με το Μουσείο ασχολείται ο γιος μου, Γρηγόρης. Ξεκίνησε ως ιδέα να δημιουργείται σταδιακά με βάση μια μικρή συλλογή από όργανα που είχα δημιουργήσει. Ταξιδεύοντας έβρισκα κάποιο όργανο και το αγόραζα. Έτσι ξεκίνησε το μουσείο “Θύραθεν” το οποίο βέβαια σήμερα δεν έχει καμία σχέση με την αρχική του μορφή. Διαθέτει πολλά όργανα, κάποια από αυτά σπάνια, που άλλα αγοράστηκαν και άλλα δωρήθηκαν στο μουσείο. Γίνονται εκεί μουσικές δραστηριότητες, παράλληλα λειτουργεί ως κέντρο καταγραφής γίνονται μαθήματα οργανοποιία και μουσικής με εκπαιδευτικά προγράμματα για τους μικρούς και μεγάλους επισκέπτες, ενώ θα πρέπει να τονίσω ότι σε πλούτο εκθεμάτων είναι από τα μεγαλύτερα του είδους του στη Μεσόγειο”.