Τη δική της συγκλονιστική εμπειρία ζωής, που μια μέρα σαν σήμερα πριν από 15 χρόνια ανέτρεψε τα πάντα στη ζωή της καταθέτει μέσω του Maleviziotis.gr , η Αθηνά Κουτζούκου – Μέλος του συλλόγου «SOS Τροχαία Εγκλήματα».
Το κορίτσι από το Μαλεβίζι που έχασε τον πατέρα της σε τροχαίο όταν ήταν μόλις 4 ετών και ο αδερφός της 17 ημερών κάνει έκκληση στους οδηγούς. Για να μη βιώσει καμιά άλλη οικογένεια, δύο μικρά παιδιά και μια μάνα μόλις 27 χρόνων όσο πόνο έζησαν οι ίδιοι.
Χαρακτηριστικά είναι όσα γράφει η Αθηνά 15 χρόνια από τη μέρα που μια οδηγός παραβίασε ένα STOP στην Αμμουδάρα και στέρησε τη ζωή του πατέρα της. Ο Χρήστος Κουτζούκος ήταν μόλις 38 χρόνων.
Η Αθηνά όταν ζωγράφισε μια πεταλούδα στο σημείο που άφησε την τελευταία του πνοή ο πατέρας της 14 χρόνια μετά το θάνατο του.
Γράφει λοιπόν η Αθηνά:
"Σαν σήμερα πριν 15 χρόνια έχασα τον μπαμπά μου σε τροχαίο εξαιτίας μιας ασυνείδητης οδηγού, η οποία παραβίασε μια πινακίδα STOP και το όριο ταχύτητας της περιοχής. Με αφορμή, λοιπόν, την σημερινή ημέρα θα ήθελα να αναφερθώ σε αυτή την μάστιγα που ταλανίζει την χώρα μας.
Πόσο θλιβερό είναι να ακούς ότι ένας άνθρωπος σκοτώθηκε επειδή κάποιος άλλος ή και ο ίδιος αποφάσισε να οδηγήσει χωρίς να τηρήσει τον Κ.Ο.Κ , υπό την επήρεια αλκοόλ ή μιλώντας στο κινητό τηλέφωνο.
Από την αρχή της χρονιάς μέχρι σήμερα θρηνούμε 49 θύματα τροχαίων και ακόμη να βάλουμε μυαλό. Κάθε χρόνο ο αριθμός θυμάτων τροχαίων αντί να μειώνεται, αυξάνεται δραματικά. Η οδήγηση δεν είναι παιχνίδι μπορεί να κοστίσει την ζωή σου ή την ζωή κάποιου αγαπημένου σου προσώπου. Το αυτοκίνητο ή η μηχανή δεν είναι μέσο επίδειξης ή εκτόνωσης και οι κίνδυνοι που προκύπτουν από αυτή την συμπεριφορά δεν είναι πιθανοί, αλλά απολύτως δεδομένοι.
Εγώ που εδώ και 15 χρόνια βιώνω την απώλεια και σε κάθε νέο άκουσμα τροχαίου ο εφιάλτης ξυπνά, θέλω να προστατεύσω εσένα τον οδηγό που θα πιάσεις το τιμόνι αδιαφορώντας για την ζωή σου και χωρίς να υπολογίσεις την οικογένειά σου έτοιμος ή έτοιμη να σκοτωθείς ή να σκοτώσεις. Τα τροχαία ΔΕΝ είναι ατυχήματα, γιατί δεν τα καθορίζει η τύχη, αλλά το ανθρώπινο χέρι.
Την ημέρα εκείνη ο μπαμπάς μου ήταν 38 ετών. Εγώ ήμουν 4 χρονών και ο αδερφός μου 17 ημερών. Η μητέρα μου μια νέα 27χρονη γυναίκα…μόνη πια έπρεπε ( με την βοήθεια των συγγενών ) να επωμιστεί αυτό το φοβερό φορτίο, να αντέξει τον πόνο της απώλειας και να μας μεγαλώσει.
Αυτή η ημέρα, αυτή η στιγμή ανέτρεψε τα πάντα στην ζωή μας!
Για σένα που τα θεωρείς όλα δεδομένα…Πρόσεχε λίγο!
Σεβάσου την ζωή!
Μην καταστρέφεις την ζωή των άλλων!"