Mόλις ανηφορίσεις προς τον Κρουσώνα νοιώθεις τον αέρα να αλλάζει. Και μόλις περάσεις το χωριό κι αρχίσεις να ανεβαίνεις στα Κρουσανιώτικα όρη μια ευφορία σε κατακλύζει.
Με χρώματα κι αρώματα της Άνοιξης. Κι εκεί λίγο πριν πάρεις το δρόμο για το Λιβάδι συναντάς την αγαπημένη Μονή των ανθρώπων της περιοχής και πολλών επισκεπτών από αλλού, της Αγίας Ειρήνης στον Κρουσώνα.
Στην ηρεμία και στην ομορφιά, πάντα με μια ζακετούλα γιατί στα όρη κάνει κρύο, μπορείς να απολαύσεις την πιο όμορφη, την πιο λαμπερή και την πιο μυρωδάτη άνοιξη της ζωής σου.
Οι λιγοστές καλόγριες που έχουν απομείνει, εργάζονται σκληρά καθημερινά και διατηρούν τη Μονή στα όρια του Παραδείσου. Όλα αστράφτουν από καθαριότητα αλλά αυτό που πραγματικά εντυπωσιάζει αυτήν την εποχή είναι τα λουλούδια. Σε όλα τα χρώματα, σε όλα τα είδη και σε όλα τα αρώματα.
Από τα τριαντάφυλλα όλων των χρωμάτων, τις ορτανσίες που ετοιμάζονται να ανθίσουν, το δέντρο της μανόλιας με τα μοναδικά άνθη και το αραχνάκι που ξεπροβοδίζει τους επισκέπτες στην πόρτα.