Η Κωνσταντίνα Ξυλούρη έκανε περήφανο όλο το Μαλεβίζι αλλά περισσότερο από όλους τους γονείς της, Νεκτάριο και Μαρία Ξυλούρη.
Μετά από έναν δραματικό αγώνα που ήταν ισόπαλος τόσο στην κανονική του διάρκεια αλλά και στην ημίωρη παράταση.
Η Ομόνοια Λευκωσίας σε ένα δραματικό τελικό που κρίθηκε στα τελικά στα πέναλτι κατάφερε να κερδίσει και να πανηγυρίσει το βαρύτιμο τρόπαιο.
Η Κωνσταντίνα Ξυλούρη μίλησε στο maleviziotis.gr για το Μαλεβίζι, το ποδόσφαιρο αλλά και τα συναισθήματά της τη στιγμή του πέναλτι!
-Ποια είναι η σχέση σου με το Μαλεβίζι και ποιοι οι δεσμοί σου με την περιοχή;
Το Μαλεβίζι και ειδικότερα το Γάζι είναι ο τόπος γέννησης μου, ο τόπος όπου μεγάλωσα και πέρασα τα παιδικά και σχολικά μου χρόνια με ενεργή συμμετοχή σε διάφορες δραστηριότητες του Πολιτιστικού Συλλόγου Γαζίου μία εκ των οποίων ήταν το Καράτε, όπου με κέρδισε από την πρώτη στιγμή και για το λόγο αυτό ασχολούμαι μέχρι και σήμερα. Πέραν, όμως, από το καράτε σε λίγο μεγαλύτερη ηλικία ξεκίνησα τα πρώτα μου ποδοσφαιρικά βήματα σε ακαδημίες με αγόρια, αρχικά στην ακαδημία του ΠΑΟ Κρουσώνα και στο Αθλόπολις ενώ μετέπειτα συνέχισα στην Γυναικεία ομάδα του Εργοτέλη.
-Τι είναι αυτό που έκανε σε έκανε να ασχοληθείς με το ποδόσφαιρο, παρά το γεγονός ότι δεν είναι και το πιο δημοφιλές άθλημα για τα κορίτσια;
Όπως και να το κάνουμε το ποδόσφαιρο είναι ο βασιλιάς των αθλημάτων. Παρόλ' αυτα, έχουμε συνηθίσει να λέμε πως αποτελεί ένα ανδροκρατούμενο άθλημα και εδώ θα διαφωνήσω, γιατί είναι ένα άθλημα με απλούς κανόνες που μπορεί εύκολα να παίξει οποιοσδήποτε ασχέτως φίλου και ηλικίας. Το πάθος είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του ποδοσφαίρου και όποιος έχει πάθος μπορεί να παίξει ποδόσφαιρο. Έτσι και εγώ το ποδόσφαιρο το αγάπησα με πάθος από πολύ μικρή ηλικία με αφορμή τον θείο μου με τον οποίο παίζαμε ποδόσφαιρο οι δυο μας σχεδόν κάθε απόγευμα και πλέον για μένα δεν είναι απλά ένα άθλημα αλλά ένας τρόπος ζωής.
-Ποια είναι η καλύτερη στιγμή της καριέρας σου μέχρι στιγμής;
Αναμφισβήτητα, η καλύτερη στιγμή στην καριέρα μου είναι ο τελικός Κυπέλλου απέναντι στην ομάδα των ApollonLadies. Η κατάκτηση του κυπέλου ήταν ένας στόχος που είχαμε θέσει από την αρχή της ποδοσφαιρικής χρονιάς και αυτόν τον στόχο τον πέτυχαμε…Σηκώσαμε το τρόπαιο και αναδειχθήκαμε κυπελλούχες απέναντι σε ένα πολύ δυνατό αντίπαλο και αυτό μας κάνει ακόμα πιο χαρούμενες και υπερήφανες για αυτό που καταφέραμε σαν ομάδα.
-Που θα ήθελες να αφιερώσεις το κύπελλο που κατέκτησες με την ομάδα σου;
Η κατάκτηση του Κυπέλλου ήταν μια από τις σημαντικότερες στιγμές για μένα προσωπικά. Θα ήθελα, όμως, να είναι παρούσα και η οικογένεια μου, η οποία δεν μπόρεσε να έρθει λόγω των καταστάσεων. Για το λόγο αυτό θα ήθελα να το αφιερώσω σε αυτούς, διότι αποτελούν το στήριγμα μου και πιστεύουν σε μένα συνεχώς κάνοντας με να θέλω να τους κάνω κάθε φορά ακόμα πιο υπερήφανους.
-Ποια ήταν τα συναισθήματά σου κατά τη διάρκεια της διαδικασίας των πέναλτι;
Όταν έληξε η παράταση του αγώνα είχα πίστη τόσο σε μένα όσο και στην ομάδα μου πως μπορούμε να τα καταφέρουμε. Τα συναισθήματα κατά την διάρκεια της διαδικασίας των πέναλτι ήταν ανάμεικτα με πρώτο και κύριο αυτό της ανυπομονησίας και της λαχτάρας για να νιώσουμε αυτό το όμορφο συναίσθημα που μπορεί να σου προσφέρει απλόχερα το ποδόσφαιρο και να σε ανταμείψει για όλους εκείνους τους κόπους και τις θυσίες όλης της χρονιάς.
-Πως φαντάζεσαι το μέλλον ως αθλήτρια και ποια είναι τα όνειρά σου;
Το τρόπαιο αυτό δεν θα κρύψω πως με έκανε να θέλω και να περιμένω περισσότερα από τον εαυτό μου και την ομάδα μου. Πάντοτε προσπαθώ και μου αρέσει να δίνω τον καλύτερο μου εαυτό, πόσο μάλλον για το ποδόσφαιρο. Εφόσον, λοιπόν, πήραμε το κύπελλο επόμενος στόχος είναι το πρωτάθλημα με την φανέλα της Ομόνοιας.
-Τι θα έλεγες σε ένα κορίτσι που ξεκινάει τώρα την ενασχόλησή του με τον αθλητισμό;
Γενικότερα ο αθλητισμός είναι πολύ σημαντικός τόσο για την σωματική όσο και για την ψυχικήμας υγεία. Οποιοδήποτε, λοιπόν, άθλημα και αν επιλέξει να ακολουθήσει μόνο οφέλη μπορεί να της προσφέρει αρκεί να το αγαπάει και με σκληρή δουλεία, υπομονή και επιμονή να καταφέρει τους στόχους και τα όνειρα που έχει για το μέλλον.
-Με τι άλλο ασχολείσαι και πως τα καταφέρνεις να τα βγάζεις πέρα με τις δραστηριότητες σου και αθλητισμό σε υψηλό επίπεδο;
Το καράτε και το ποδόσφαιρο τα αγάπησα από πολύ μικρή ηλικία. Αν και είναι δύο διαφορετικά αθλήματα, η μαγεία και το συναίσθημα που νιώθω κάθε φορά που αγωνίζομαι με κάνουν να τα αγαπάω ακόμα περισσότερο. Πέρα από τον αθλητισμό, είμαι φοιτήτρια Φυσικοθεραπείας, μια σπουδή που μου κέντρισε το ενδιαφέρον από την αρχή και διανύω το 3ο ακαδημαϊκό μου έτος στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας. Για να μπορέσω όμως να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις του καθενός, σαφώς χρειάζεται πειθαρχία και οργάνωση. Για αυτό, το πρώτο μου μέλημα είναι ο σχεδιασμός ενός σωστού προγράμματος, θέτοντας πάντα προτεραιότητες, έτσι ώστε να αφιερώνω τον απαραίτητο χρόνο για μελέτη αλλά και για τις προπονήσεις.