Γράφει ο Εμμανουήλ Ανδρέου
Μαμά…είναι τόσο δύσκολο! Μαμά είναι η πρώτη γιορτή της μητέρας που δεν είσαι δίπλα μας
Ήθελες μόνο να με βλέπεις δεν ήθελες κάτι άλλο.
Ναι η Μαμά μας ειναι πάντα εκεί, είχε όλες τις απαντήσεις, είναι το λιμάνι της ζωής μας, το στήριγμα που ζητάμε σε κάθε δυσκολία και η ΑΓΑΠΗ, αυτή η αγάπη που δεν ζητά αντάλλαγμα, αυτή η αγάπη που δεν θα του βρούμε πουθενά αλλού και μόνο εμείς μπορούμε να την δώσουμε στα δικά μας παιδιά, αλλά και πάλι δεν θα είναι η ίδια γιατί αυτή η αγάπη, η αγάπη της μάνας, είναι ΜΟΝΑΔΙΚΗ!
Ήσουν μια μεγάλη αγκαλιά για μας, τα παιδιά σου, και σήμερα τρείς μήνες περίπου από τότε που έφυγες, είναι σα να είσαι εδώ …αλλά και να μην είσαι συγχρόνως… Δε ξέρω πώς γίνεται και σίγουρα δεν μπορώ να το εξηγήσω.
Το μόνο σίγουρο, είναι ότι είσαι μέσα στη καρδιά μου!
Αυτή την σκέψη θα κρατήσω και έτσι θα σε θυμάμαι για πάντα μαμά.
Αχ μωρέ παιδί μου μού έλεγες!
Αχ! βρε μάνα, βιάστηκες να φύγεις! Τι νόμισες; Μεγαλώσαμε και δε σε χρειαζόμαστε;
Υπάρχει και αυτό το «αχ μανούλα μου!» που μου βγαίνει αυθόρμητα σε μικρές, καθημερινές στιγμές, σε δυσκολίες και σε χαρές για να μας θυμίζει την απουσία σου ή και την παρουσία σου πολλές φορές σε αυτά που κάνουμε και λέμε, σε αυτά που σε θυμίζουν.
Σήμερα δεν μπορώ να σου πω χρόνια πολλά ! Προσεύχομαι όμως για σένα, για τη ψυχούλα σου,
να είναι αναπαυμένη και περήφανη για μένα και όλους μας! Σ ευχαριστώ Μαμά!
“Κι ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου”- Οδυσσέας Ελύτης