Γράφει η Βασιλική Μολφέση
Αινιγματικό, μυστηριώδες και καλογραμμένο είναι το μυθιστόρημα της Νικολίας Πανίδου με τίτλο «Στην ανατολή μιας ανάμνησης».
Η υπόθεσή του ξεκινά με τη συνάντηση του Ορέστη και της Ερωφίλης μετά από σχεδόν είκοσι χρόνια, επειδή δέχονται ανώνυμα σημειώματα και φωτογραφίες που τους κατευθύνουν και τους κάνουν πιόνι σε ένα παιχνίδι αλήθειας, απόδοσης δικαοσύνης , συγχώρεσης και λύτρωσης.
Ποιος κρύβεται πίσω από όλα αυτά και γιατί τώρα, μετά από τόσα χρόνια;
Οι κεντρικοί ήρωες, Ορέστης και Ερωφίλη νιώθουν την αγάπη και την ευτυχία ξαναβρίσκοντας ο ένας τον άλλον που τους είχαν χωρίσει τραγκά γεγονότα κατά το παρελθόν ενώ αγαπιούνταν δυνατά κι αληθινά.
Νιώθουν όμως θυμό και οργή για τους ανθρώπους τους που χάθηκαν άδικα και αγωνία και ανησυχία για τις επερχόμενες αλλαγές στη ζωή τους με το τέλος αυτής της περιπέτειας.
Η καταιγιστική ροή, η υπέροχη πλοκή στο τότε και στο τώρα, τα πολλά απανωτά γεγονότα , τα άπειρα συναισθήματα, οι παλιές δολοφονίες με έναν αθώο κατηγορούμενο, οι βασικοί ένοχοι που κυκλοφορούν ακόμη ελεύθεροι και μια μεγάλη κι αληθινή αγάπη, συνθέτουν ένα θαυμάσιο μυθιστόρημα που ο αναγνώστης δεν αφήνει από το χέρι του αν δεν φτάσει ως την τελευταία του σελίδα. Ένα πραγματικά πολύ ωραίο βιβλίο που ασχολείται με τις συνθήκες διαβίωσης των ορφανών παιδιών στα οικοτροφεία, που μεγαλώνουν με φόβο, ανασφάλεια και χωρίς αυτοπεποίθηση και γίνονται εύκολα θύματα κάθε αδίσταχτου κι έκφυλου απατεώνα, καθώς και με τις αγοραπωλησίες βρεφών και τις παράνομες υιοθεσίες που τις διευκολύνουν οι δυσκολίες της νόμιμης οδού.