Ο "Σατανάς" την ημέρα που έπεσαν οι Γερμανοί στην Κρήτη, την πρώτη από τις δώδεκα ημέρες της Μάχης της Κρήτης δηλαδή, πολέμησε στην Μάχη του Ηρακλείου – μέσα στην πόλη και επάνω στα ενετικά τείχη.
Αυτά τα τείχη, δεν είχαν λειτουργήσει ως άμυνα από το 1669, στην πτώση του Χάνδακα από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Κάθε εποχή έχει τους απλούς ανθρώπους της, αυτούς που έχουν μια κάποια υποψία ότι κάτι σιγοβράζει. Αυτά που μαθαίνει κανείς αν ανακαλύψει καλά την ιστορία ενός ανθρώπου όπως ο "Σατανάς" είναι ότι δεν ήταν τυχαίες προσωπικότητες αυτές.
Είχαν "συγγένεια" με τους Κρητικούς προγόνους τους που πολέμησαν τους Τούρκους 300 χρόνια πριν, σώμα με σώμα επάνω στα ίδια τείχη, και "απόγονοί" τους θα έκαναν και σήμερα το ίδιο ακριβώς.