Γράφει η Ρίκη Ματαλλιωτάκη
Ούτε ένα, ούτε δύο, ούτε τρία, απανωτά είναι τα επεισόδια της ειδησεογραφίας των τελευταίων ημερών που παρουσιάζεται με πηχυαίους τίτλους το μελανότερο ίσως σημείο της "όμορφης" εποχής μας:
Η βία των ανηλίκων!
Παραθέτω ενδεικτικά μερικούς
17χρονος εκβίαζε τον πατέρα 12χρονης με γυμνές της φωτογραφίες
Κι άλλη αιματηρή συμπλοκή με ανήλικους -Μαχαίρωσαν 17χρονο
Ποινική δίωξη σε βάρος των ανηλίκων που μαχαίρωσαν 14χρονο
Νομίζω πως είναι αρκετοί για να αναλογιστείτε, όπως αναλογίστηκα κι εγώ, που άραγε οφείλεται το καινούργιο τούτο πάλι φαινόμενο;
Ναι, δεν λέω, ανέκαθεν τα παιδιά ήταν ζωηρά, σε κάθε εποχή, κι ακόμα και τοτε που έπαιζαν στις αλάνες έδιναν πότε, πότε καμιά ξανάστροφη ο ένας στον άλλο μα ως εκεί…
17χρονος να εκβιάζει πατέρα; Ανήλικα να μαχαιρώνουν ανήλικο; Πότε ξανά στην ελληνική πραγματικότητα είχαμε έρθει αντιμέτωποι με τέτοια αποκρουστικά θέματα;
Και φτάνουμε τώρα στο μεγάλο ερώτημα; Ποιος άραγε ευθύνεται για τούτο το μελανό σημείο της εποχής μας, την βία των ανηλίκων δηλαδή;
Μηπως τα παιχνίδια στο ίντερνετ που έβλεπαν τότε που ήταν ακόμα μικρότερα και βρίσκονταν κλειδωμένα σπίτια τους-γιατί εσείς βαριόσαστε να τρέχετε στα πάρκα- με μοναδική παρέα τον υπολογιστή καθόρισαν τελικά τον ψυχισμό τους;
Κι αυτά τα παιχνίδια όμως ποιος άλλος τους επέτρεψε να τα βλέπουν εκτός απο τους γονεις τους; Ουδείς…
Επομένως και ουδείς άλλος δεν είναι υπεύθυνος εκτός απο τους γονείς για μια παραβατική συμπεριφορά που τις περισσότερες φορές μπορεί να έχει ήδη ξεκινήσει απο την εποχή του νήπιου ή και του προνήπιου ακόμα.
Αν τότε το δικό σας το παιδί χτύπησε καμιά κανένα συμμαθητή του το μαλώσατε ή γελάσατε λέγοντας " έλα μωρέ, δεν βαριέσαι, μικρο είναι;"
Αν το παιδί σας πέταξε ποτέ πέτρα σε γάτα ή σκύλο το επιπλήξατε, και άγρια μάλιστα, ή πάλι γελάσατε και είπατε μέσα σας "σιγά το πράμα, σκύλος χτύπησε, δεν χτύπησε δα και άνθρωπο;"
Αν το παιδί σας έφερε ποτέ μια γόμα, ένα στυλό ή ένα μολύβι που δεν ήταν δικό του στο σπίτι σας και σας είπε πως το πήρε απο την κασετίνα του συμμαθητή του, το αναγκάσατε να το γυρίσει πίσω ζητώντας συγνώμη ή θαυμάσατε μέσα σας αποδίδοντας το γεγονός σε εξυπνάδα και όχι σε κλεψιά;
Απο αυτές και χιλιάδες άλλες τέτοιες μικρούλες λεπτομέρειες φαίνεται το κακό κι θέλει ο γονιός μπορεί να το προλάβει… αν πάλι δεν θέλει, να είναι σίγουρος πως το σκυλί και το γατί που χτύπησε σαν μικρός σύντομα θα γίνει άνθρωπος… πως η γόμα και το στυλό σύντομα θα γίνουν ποδήλατα, τα ποδήλατα μηχανάκια, τα μηχανάκι αυτοκίνητα κι ούτω καθεξής…
Όταν γίνουν ομως, τότε θα είναι αργά πλέον να διορθώσετε το οτιδήποτε, επομένως το παιδί σας θα απομείνει έρμαιο στα νύχια μιας μοίρας που ο βασικός της αίτιος θα είστε εσείς….