Γράφει η Ρίκη Ματαλλιωτάκη
4 Φεβρουαρίου 2004 και ο Άγγλος Μαρκ Έλιοτ Ζάκερμπεργκ ιδρύει στο πρωτοεμφανιζόμενο τότε διαδίκτυο την κοινωνική πλατφόρμα του facebook που αρχικά προορίζονταν για να επικοινωνούν μεταξύ τους οι φοιτητές.
Σύντομα, πολύ πιο σύντομα μάλιστα απ' ότι περίμενε κι αυτός ακόμα ο ιδρυτής του, το facebook ξεπερνά τα όρια των προσδοκιών του και γίνεται άκρως απαραίτητο παγκοσμίως στη ζωή κάθε ανθρώπου.
Η παρουσία του αντικαθιστά την γνωστή ως τότε επιστολογραφική και τηλεγραφική επικοινωνία, αντικαθιστά τα τηλεφωνήματα με μηνύματα, τις ευχές για τα χρόνια πολλά με emotions, προπάντων ομως-κι αυτό είναι το πλέον τραγικό, αντικαθιστά την ανθρώπινη παρέα με την παρέα ενός υπολογιστή, τους πραγματικούς φίλους με τους εικονικούς, και την κανονική ζωή με την πλασματική ζωή που σου έδινε την εντύπωση πως σου πρόσφερε.
Έπαψαν οι άνθρωποι να ανταλλάσσουν δια ζώσης επισκέψεις και η ζωή ρυθμίζονταν ανάλογα με τις επισκέψεις που μετρούσες στον τοίχο σου… έπαψαν να προσφέρουν ο ένας στον άλλο τη χαρά της ανταλλαγής δώρων και προσφέρονταν πλέον λουλούδια που αναδύονταν με το πάτημα ενός κουμπιού… έπαψαν να δουλεύουν οι διαφημιστές γιατί πλέον ο καθένας διαφήμιζε ότι γούσταρε μόνος του, και το κακό βέβαια δεν είναι αυτό, το κακό είναι ότι ο καθένας πλάσαρε ανεξέλεγκτα ότι γούσταρε στον άλλο.
Έπαψε με δυο λόγια η ζωή μας να είναι κανονική και κρεμάστηκε η δύστυχη πάνω σε ένα πληκτρολόγιο ή στην οθόνη ενός κινητού ούτως ώστε ακόμα κι αν μια στις δέκα αποφασίσεις να παραβείς τον κανόνα της μοναξιάς σου και βγεις έξω, να κρατάς στα χέρια τον εθισμό σου και να τον περιφέρεις στον κόσμο των ζωντανών…
Γιατί εκεί βρίσκεται όλη η ουσία, απομακρυνθήκαμε άπαντες από τον κόσμο των ζωντανών κι εκουσίως χωθήκαμε στο λαγούμι της μοναξιάς ενός κόσμου ψεύτικου, υποκριτικού, που το μοναδικό του αποτέλεσμα είναι τις ελάχιστες φορές που καθαρίζει το μυαλό σου να σε κάνει να νιώθεις ακόμα πιο μόνος, ακόμα πιο δύστυχος, ακόμα πιο μίζερος απ' ότι ίσως ένιωθες πριν την παρουσία του facebook στη ζωή σου…
Επομένως, μετά το προχθεσινό μπλακ άουτ που για πρώτη φορά στα χρονικά της λειτουργίας του το έριξε απο τις οθόνες μας τόσες ώρες, μήπως θα πρέπει να αναρωτηθείς αν έστω και για δευτερόλεπτο ένιωσες πιο ελεύθερος;
Μήπως τελικά το μπλακ άουτ είχε συμβεί στο μυαλό σου τόσα χρόνια και όχι στο facebook;