Γράφει η Ρίκη Ματαλλιωτάκη
7.335 νέα κρούσματα, 477 διασωληνωμένοι και 65 θανάτοι ήταν ο χθεσινός τραγικός απολογισμός του ΕΟΔΥ διαβεβαιώνοντας μάλιστα ότι κινδυνεύουν όσο ποτέ άλλοτε οι ανεμβολίαστοι καθώς η κατάρα του κοροναϊού όχι μόνο δεν υποχωρεί αλλά τουναντίον επιμένει.
Σύντομα μάλιστα, πάλι κατά τα λεγόμενα των ειδικών, θα έχουμε εκατόμβες κρουσμάτων που δεν αποκλείεται να ξεπεράσουν και τα 10.000 κρούσματα ημηρεσίως.
Τι θέλουμε λοιπόν; Να ξαναζήσει η Ελλάδα ένα νέο lockdown;
Να κλείσουν ξανά τα μαγαζιά, να βουλιάξει ξανά η ήδη βουλιαγμένη ελληνική οικονομία;
Να κλείσουν ξανά τα σχολεία και να στερηθούν τα παιδιά μας τη χαρά της συναναναστροφής, της μάθησης, της χριστουγεννιάτικής γιορτής;
Να πνιγεί το ΕΣΥ;
Ή μήπως κάποιοι, παίζει κι αυτό, πιστεύουν ότι θα κάθονται και θα πληρώνονται πάλι;
Ξεκάθαρα είναι τα μηνύματα που προειδοποιούν ότι θα συμβούν όλα αυτά και πολλά άλλα ακόμα αν κάποιοι δεν βάλουν το μυαλό τους να δουλέψει και τα πόδια τους να τρέξουν για να εμβολιαστούν πριν εκραγεί η βόμβα.
Και αναρωτιέμαι μάλιστα πως είναι δυνατόν ένας νοήμων άνθρωπος να πιστεύει όλες αυτές τις αηδίες που έχουν ακουστεί και συνεχίζουν να ακούγονται περί εμβολιασμού… μα είναι δυνατόν;
Γιατί δεν περνούν μια βόλτα απο τα νοσοκομεία για να δουν με τα ίδια τους τα μάτια τι συμβαίνει… βέβαια έχουμε την τύχη να ζούμε σε μια επαρχιακή πόλη, επομένως το κακό εδώ το βλέπουμε σε σμίκρυνση, αν σκεφτούν όμως σοβαρά τι γίνεται σε πρωτεύουσα και συμπρωτεύουσα είμαι σίγουρη πως ακόμα κι αν δεν το ομολογήσουν σε άλλους σίγουρα οι ίδιοι " τρεχάτε ποδαράκια μου" θα σκεφτούν και το πιθανότερο ότι θα αλλάξουν γνώμη.