Ο Αντώνης Γρηγοράκης (προσωνύμιο: Σατανάς) γεννήθηκε στον Κρουσώνα Ηρακλείου το 1888.
Το "Σατανάς" τον συνόδευε σε όλη τη διάρκεια της ζωής του και πολλοί Κρουσανιώτες διηγούνται πως το απέκτησε από τον δυναμικό και άφοβο χαρακτήρα του, αφού δε λογάριαζε ποτέ το θάνατο
Στο Ηράκλειο διατηρούσε πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο καφενείο στη Χανιόπορτα το οποίο καθιερώθηκε ως τόπος συνάντησης των Βενιζελικών οπαδών. Βενιζελικός και ο ίδιος, προσωπικός φίλος του Εθνάρχη. Φίλος και του Υποπροξένου της Αγγλίας στο Ηράκλειο Μιχάλη Ηλιάδη.
Η γνωριμία του Τζων Πεντλέμπουρυ (John Pendlebury)με τον Αντώνη Γρηγοράκη – Σατανά, οφείλεται στον Υποπρόξενο Μιχάλη Ηλιάδη.Ο Ηλιάδης ήταν εκείνος που τον έφερε σε επαφή με τον Τζων Πεντλέμπουρυ.
Ο Πεντλέμπουρυ επιλέγει τον Σατανά και σχηματίζουν ένοπλη ομάδα Κρουσανιωτών, πριν καν αρχίσει η πτώση των Γερμανών αλεξιπτωτιστών στην Κρήτη την 21η Μαΐου 1941 και η μετέπειτα κατάληψη της.
Δείτε Επίσης
Ο Σατανάς εφοδιάζει με όπλα τους άντρες του (τα προμήθευσε ο Πεντλέμπουρυ από τις Βρετανικές αποθήκες) και παίρνουν μέρος στη Μάχη της Κρήτης. Μετά την κατάληψη της Κρήτης (1 Ιουνίου 1941), ο Σατανάς ορκίζει την ομάδα του και μετέχει της Αντίστασης του κρητικού λαού εναντίον των κατακτητών.
Η ανταρτική Ομάδα Κρουσώνα, εξοντώνει τον Μάιο του 1942 τον διορισμένο από τις κατοχικές αρχές Πρόεδρο της Κοινότητας Κρουσώνα Μιχάλη Τζουλιά και τον γιο του Κωστή. Έκτοτε, οι άντρες της Ομάδος Σατανά και ο ίδιος γίνονται οι πλέον καταζητούμενοι των Γερμανών.
Ο Αντώνης Γρηγοράκης Σατανάς αναχωρεί στις 22 Αυγούστου 1941 για τη Μέση Ανατολή και επιστρέφει στην Κρήτη στις 9 Οκτωβρίου του ίδιου έτους. Στις 23 Ιουνίου 1943 αναχωρεί για δεύτερη φορά στη Μέση Ανατολή λόγω κλονισμού της υγείας του. Στις 5 Σεπτεμβρίου 1943 πεθαίνει στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.
Ήταν τόσο μεγάλο το πλήγμα που κατάφερε η ομάδα «Σατανάς» στον κατακτητή, που οι Γερμανοί άρχισαν αμέσως τα αντίποινα εναντίον του άμαχου πληθυσμού, καίγοντας πολλά σπίτια και εκτελώντας άτομα που θεωρούσαν ότι ήταν συγγενείς των ανταρτών.
Επίσης, πολλούς πολίτες που συνέλαβαν τους έκλεισαν επί μακρόν στις φυλακές, πιστεύοντας πως έτσι θα καμφθεί το φρόνημα της αντίστασης και θα διαλυθούν οι διάφορες ανταρτικές ομάδες.
Πηγή: Βικιπαίδεια
