Επιμέλεια κειμένου Ρίκη Ματαλλιωτάκη
Οι Βούτες (επίσημο: αι Βούται) μπορεί σήμερα να ανήκουν στο Δήμο Ηρακλείου, κάποτε όμως ανήκαν Επαρχία Μαλεβιζίου.
Οι Βούτες βρίσκεται νοτιοδυτικά της πόλεως του Ηρακλείου και σε απόσταση 11 χιλιομέτρων από αυτήν, έχουν υψόμετρο 265μ. και καταπληκτική θέα προς την ανατολική πλευρά της επαρχίας. Οι κάτοικοι ασχολούνται με την καλλιέργεια αμπελιών και με την ελαιοκομία αλλά και με την οικόσιτη κτηνοτροφία, τα φρούτα και τα λαχανικά.
Στη γονιμότητα του εξάλλου οφείλει και το όνομα του αφού πιθανολογείται η ονομασία του χωριού Βούτες.
ενδεχομένως βγαίνει από το λατινικό Βούτ ή Βούτις (πλούσιος τόπος βοσκής ή βοσκός).
Επίσης, το όνομα Βούτες ίσως να κατάγεται απο την Ομηρική εποχή από το Βούτις-Αβούτις (πλούσιος-φτωχός).
Το χωριό αποτέλεσε θέατρο συγκρούσεων ανάμεσα στους Έλληνες και τους Τούρκους κατά τη διάρκεια των αγώνων για ελευθερία. Από τις Βούτες καταγόταν ο Μαλεβιζιώτης αγωνιστής Γεώργιος Λιναρδάκης, ο οποίος υπήρξε και σύμβουλος στην Εθνική Συνέλευση κατά την Κρητική Επανάσταση του 1866, βοηθός επάρχου Μαλεβιζίου και διοικητής Σφακίων το 1881. Στο σεισμό του 1856 το χωριό καταστράφηκε εκ θεμελίων και 42 άνθρωποι βρήκαν τραγικό θάνατο.
Από τις Βούτες καταγόταν ο αντάρτης και αγωνιστής της μάχης της κρήτης Γεώργιος Ορφανός καθώς επίσης και ο Μαλεβιζιώτης αγωνιστής Γεώργιος Λιναρδάκης, ο οποίος υπήρξε και σύμβουλος στην Εθνική Συνέλευση κατά την Κρητική Επανάσταση του 1866, βοηθός επάρχου Μαλεβιζίου και διοικητής Σφακίων το 1881.
Υπήρξε θέατρο συγκρούσεων Χριστιανών και Τούρκων κατά τους απελευθερωτικούς αγώνες των Κρητών. Κατά το σεισμό του 1856 καταστράφηκε εκ θεμελίων και βρήκαν το θάνατο 42 άνθρωποι.
Οι Βούτες το 1906
Το χωριό αναφέρεται στις ενετικές απογραφές ως Vuttes με 230 κατοίκους Το 1881 είχε μόνο 6 Τούρκους και 447 Χριστιανούς. Το τοπωνύμιο προέρχεται από το βούτης, που σημαίνει βουκόλος.