Σαν σήμερα το 1991 μια ισχυρή έκρηξη συνταρράσει όχι μόνο την Πάτρα αλλά όλη την Ελλάδα.
Έσκασε πρώιμα στα χέρια Παλαιστίνιου τρομοκράτη, σκοτώνοντας έξι ανθρώπους που τυχαία βρισκόταν στο σημείο.
Μια ισχυρή έκρηξη αναστάτωσε τους πατρινούς το πρωινό της 19ης Απριλίου το 1991. Άπαντες προσπαθούσαν να καταλάβουν τι ήταν αυτός ο εκκωφαντικός θόρυβος που τους ταρακούνησε. Ο (τότε) τομεάρχης Αχαΐας Νίκος Τάγαρης, είχε περιγράψει πως από τον 5ο όροφο του κτιρίου του είχε δει έναν μαύρο πυκνό καπνό να καλύπτει σιγά-σιγά την πόλη. Εκείνη την ώρα μάλιστα, μιλούσε σε μια εκπομπή ραδιοφώνου και άκουσε την έκρηξη live.
Η έκρηξη προέρχονταν από βόμβα που σκόρπισε τον θάνατο και έκοψε το νήμα από έξι ανθρώπους.
Υπεύθυνοι για την τρομοκρατική αυτή ενέργεια ήταν μια ομάδα Παλαιστινίων, που είχαν σκοπό να την τοποθετήσουν στο Βρετανικό προξενείο. Λέμε «είχαν σκοπό» γιατί το σχέδιό τους δεν πήγε όπως περίμεναν. Η βόμβα έσκασε στα χέρια του Παλαιστίνιου τρομοκράτη Χασικέχ, στο ασανσέρ της πολυκατοικίας στην οδό Βότση 14.
Όπως αναφέρει το tempo24.news, «ο τρομοκράτης φέρεται να σταμάτησε λίγα μέτρα πιο πριν, με σκοπό να κάνει έναν τελευταίο έλεγχο του εκρηκτικού μηχανισμού. Μπήκε στην πολυκατοικία της Βότση 14, κατευθύνθηκε στο ασανσέρ και άνοιξε το χαρτοκιβώτιο μέσα στο οποίο είχε τοποθετήσει τον εκρηκτικό μηχανισμό για να κάνει τον τελευταίο έλεγχο.
Από πιθανότατα αδέξιο χειρισμό η βόμβα εξερράγη στα χέρια του και σκόρπισε τον θάνατο. Αν η είχε βόμβα τοποθετηθεί στο σημείο που είχε επιλεγεί, δηλαδή κάπου στο Βρετανικό Υποπροξενείο, το κακό θα ήταν το ίδιο, με την μόνη διαφορά ότι θα είχε ξεφύγει από τα δεσμά του θανάτου, ο ίδιος ο τρομοκράτης, που στην κυριολεξία διαμελίστηκε μέσα στο κτίτιο-τάφο ανθρώπων της οδού Βότση 14. Οι νεκροί αλλά και οι τραυματίες είτε ήtαν εργαζόμενοι ή επισκέπτες της εταιρείας κούριερ που βρισκόταν στον ισόγειο χώρο της πολυκατοικίας, είτε περαστικοί».
Έξι αθώοι Πατρινοί βρήκαν τραγικό θάνατο. Πρόκειται για τους Γιώργο Παπασωτηρόπουλο 58 χρόνων, Βασίλη Κυριακόπουλο 53 χρόνων, Γιάννη Καυκά 25 χρόνων, Όλγα Σταγγαλινού 25 χρόνων, Δημήτρη Σεϊτανίδη 23 χρόνων, και Γεωργία Βέρρα 24 χρόνων.
Ο τρομοκράτης είχε κυριολεκτικά διαμελιστεί και το μόνο που είχε απομείνει από αυτόν ήταν ένα αθλητικό παπούτσι και ένα κομμάτι φοιτητικής ταυτότητας. Τα δύο τελευταία νούμερα από τον αριθμό του φοιτητικού του πάσου, καθώς και οι μαρτυρίες για τα παπούτσια του θύματος-βομβιστή, οδηγούσαν σε ασφαλές συμπέρασμα για τα πραγματικά του στοιχεία.
Λίγες μέρες αργότερα, η αστυνομία κατάφερε να φτάσει στα ίχνη του «εγκέφαλου» της επίθεσης Νομπάνι, καθώς και δύο ακόμη συνεργών του, του Μπαϊκαράτ και Αουάντ Καλίλ. Ο Νομπάνι μάλιστα, φέρεται να ήταν κοντά στο σημείο της επίθεσης.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο -με ψήφους 5-2 -κήρυξε ενόχους και τους τρεις Παλαιστίνιους κατηγορούμενους χωρίς όμως τις επιβαρυντικές περιστάσεις του αντιτρομοκρατικού νόμου, ο οποίος είχε καταργηθεί.
Επέβαλε λοιπόν 25 ετών κάθειρξη στους Νουμπάνι και Μπκαϊράτ και τριών ετών φυλάκιση στον Αουάντ Καλίλ. Τους δύο κήρυξε ένοχους για κατοχή, προμήθεια, κατασκευή και μεταφορά εκρηκτικών υλών καθώς επίσης για απλή συνέργεια σε ανθρωποκτονίες και σωματικές βλάβες κατά συρροή και για σύσταση και συμμορία και για διακεκριμένες φθορές, ενώ τον τρίτο κήρυξε ένοχο μόνο για κατοχή και μεταφορά εκρηκτικών υλών.
Το δικαστήριο διέταξε την άμεση απέλασή τους μετά την έκτιση των ποινών τους.
