Η ιστορία ξεκινά από πολύ πίσω… τότε ακόμα που οι Τούρκοι είχαν κυριευμένο το πολύπαθο νησί μας και-εννοείται αυτό- την ευρύτερη περιοχή του Μαλεβιζίου.
Τούρκοι λοιπόν παντού, Τούρκοι και στον Κρουσώνα καθώς μας βεβαιώνει και το τούρκικο φιρμάνι του 1768 που αφορούσε τα βακουφικά σύνορα του χωριού που από το 1882 η περιοχή που βρίσκεται η σημερινή εκκλησία κατοικούνταν από τούρκικες οικογένειες και ονομάζονταν "Κιούρ ογλού Μεμέτη" και "Κοκκινιάκο".
Σε μεταγενέστερη μεταγραφή του 1850, αναφέρεται απλώς με το όνομα "Κοκκινιάκος".
Σύμφωνα λοιπόν με τοπική, προφορική παράδοση, κάποιος Τούρκος είχε μετατρέψει ένα εκκλησάκι που υπήρχε στη θέση του σημερινού σε σταύλο για τα αιγοπροβάτα του, κι ο Αη Γιώργης του έστειλε προειδοποιητικό σημάδι για να διορθώσει την ασέβεια του το οποίο φυσικά εκείνος αγνόησε.
Η ανυπακοή του όμως παρολίγο να του κοστίσει τη ζωή του καθώς μια άγνωστη δύναμη τον τράβηξε και τον έριξε σε μια στέρνα και ίσα που πρόλαβε και γλίτωσε. Τρόμαξε ο αλλόθρησκος, κι όπου φύγει, φύγει… πούλησε την περιουσία του σε σε κάποιο χριστιανό που άκουγε στο όνομα Μακρυδιανός κι ως τότε τον είχε στην υπηρεσία του. κι έκτοτε τα ίχνη του χάθηκαν.
Το 1919 η εκκλησία ανακαινίστηκε χάρη στο ενδιαφέρον του Γεωργίου Κουτσογιάννη.
Η δενδροφύτευση, ο εξωραϊσμός και ο ευπρεπισμός του χώρου γενικότερα, οφείλεται στον ζήλο και το ενδιαφέρον του μοναχού Γεωργίου (κατά κόσμον Ιωάννη Φαλιακάκη).