Ενώ είναι 79 ετών, φαίνεται σε πολύ καλύτερη φόρμα από πολλούς ανθρώπους της μισής του ηλικίας.Η ιστορία του κ. Oh που ζει σε ένα δάσος έγινε viral στη Σιγκαπούρη .Το περίεργο είναι πώς είχε καταφέρει να ζήσει αυτή τη ζωή απαρατήρητος για 30 χρόνια.
Όλα ξεκίνησαν την ημέρα των Χριστουγέννων όταν ο κύριος Oh σταμάτησε από αξιωματούχους και διαπιστώθηκε ότι έκανε εμπόριο χωρίς άδεια.Πουλούσε λαχανικά και τσίλι που είχε καλλιεργήσει – αφού η πανδημία τον έκανε να χάσει τη δουλειά του πουλώντας λουλούδια στις αγορές.Μία εργαζόμενη σε φιλανθρωπική οργάνωση, περνούσε από το σημείο όταν είδε να του μιλούν αστυνομικοί, οι οποίοι κατάσχεσαν τα λαχανικά του. Κατέγραψε το στιγμιότυπο και ανέβασε το βίντεο στο Facebook, που γρήγορα έγινε viral και το περιστατικό κέρδισε την προσοχή ενός βουλευτή, ο οποίος ανακάλυψε πως ο ηλικιωμένος ζούσε απαρατήρητος σε δάσος για 30 χρόνια.
Έτσι αποκαλύφθηκε η ιστορία του.Ο κ. Oh μεγάλωσε μαζί με την οικογένειά του στο Sungei Tengah – ένα τοπικό καμπονγκ. Στη δεκαετία του 1980,όμως αυτά τα καμπόνγκ γκρεμίστηκαν.Ο κ. Oh δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει ένα δικό του μέρος.Ο αδερφός του απέκτησε ένα διαμέρισμα και του είπε να μείνει εκεί. Τελικά μετακόμισε διότι δεν ήθελε να επιβαρύνει την οικογένεια.
Έτσι,πήγε πάλι πίσω σε ένα δάσος κοντά στο σημείο όπου βρισκόταν κάποτε το παλιό του σπίτι και άρχισε να περνά τις νύχτες σε ένα αυτοσχέδιο καταφύγιο χτισμένο από κομμάτια ξύλου, μπαμπού και μουσαμά. Όταν πλησίαζε κανείς στο καταφύγιο, έβλεπε στάχτη στην πόρτα από τη φωτιά στην οποία μαγείρευε ο ηλικιωμένος.Η μοναξιά δεν ήταν ποτέ πρόβλημα, λέει. Ήταν απασχολημένος με την περιποίηση του κήπου του. Το χειρότερο πρόβλημα της ζωής στο δάσος λέει, ήταν τα ποντίκια. Έκανε διάφορες περιστασιακές δουλειές και κάποιες φορές με τα χρήματα που έβγαζε έπαιρνε το πλοίο και πήγαινε στο Batam, ένα μικρό νησί στην Ινδονησία. Εκεί γνώρισε τη σύζυγό του, με την οποία απέκτησε μια κόρη. Παρόλα αυτά, επέστρεφε στο δάσος.Τόσο η οικογένειά του στη Σιγκαπούρη, όσο η σύζυγος και η κόρη του που είναι τώρα 17 ετών λένε ότι δεν είχαν ιδέα για το πώς ζούσε. Όταν τον ρωτούσαν πού έμενε, συχνά έλεγε «σε έναν κήπο».
Δείτε Επίσης
Οι επισκέψεις στο Batam σταμάτησαν όταν ξέσπασε η πανδημία και μπήκαν περιορισμοί. Όμως, συνέχισε να βοηθά την οικογένειά του, στέλνοντάς κάθε μήνα 500-600 δολάρια Σιγκαπούρης.
Με τη βοήθεια του βουλευτή του δόθηκε ένα νέο σπίτι.Τώρα, εργάζεται ως οδηγός, ενώ μερικές φορές ασχολείται και με την κηπουρική. Η ημέρα που μετακόμισε ήταν και η πρώτη φορά έπειτα από τρεις δεκαετίες που πέρασε με την οικογένειά του στη Σιγκαπούρη.Είδε τηλεόραση μετά από 30 χρόνια.Παρότι ζει σε διαμέρισμα, του λείπει η ελευθερία της ζωής στο δάσος.Έζησα εκεί τόσο πολλά χρόνια, οπότε είναι φυσικό να μου λείπει. Ακόμη και τώρα επιστρέφω στο δάσος κάθε ημέρα λέει.
