Παρά το ισχυρό bullying που ασκεί η Τουρκία κατά της χώρας μας είναι απολύτως βέβαιο ότι διπλωματικά και νομικά οι παράλογοι ισχυρισμοί της πέφτουν στο κενό – Γιατί οι Τούρκοι πιέζουν για θερμό επεισόδιο;
Η ελληνική κυβέρνηση έχει κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες σε διεθνείς οργανισμούς και φόρα για να αποδείξει τον τουρκικό παραλογισμό και θα έλεγε κανείς ότι σε ένα μεγάλο βαθμό τα έχει καταφέρει. Από την άλλη μεριά είναι περίπου βέβαιο ότι η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται να κινηθεί στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου και της Χάγης, αφού δεν αποδέχεται καμία συμφωνία.
Η γείτονα στηρίζεται μόνο στη δύναμη της ισχύος. Βασικό εργαλείο την άσκηση πολιτικής ισχύος και κανονιοφόρων, κατά παραβίαση διεθνούς δικαίου, συνθηκών ή δικαιωμάτων. Συνεπώς όσοι επικαλούνται νομική διευθέτηση των όποιων διαφορών, μάλλον θα πρέπει να το ξεχάσουν.
Η συμπεριφορά του Ερντογάν δείχνει ότι δεν επιθυμεί κανένα διεθνές δικαστήριο, καμία συζήτηση διερευνητικών επαφών, καμία κουβέντα περί Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης. Αυτά είναι προφάσεις εν αμαρτίαις για το καθεστώς του σουλτάνου.
Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς πρέπει να παραδεχθούμε ότι η παρακολούθηση όσων δηλώνει και πράττει καθημερινά το καθεστώς Ερντογάν εδραιώνει την πεποίθηση ότι επισπεύδει τη σύγκρουση. Αν όχι τον καθολικό πόλεμο, επιθυμεί διακαώς την «τοπική» σύρραξη κάποιων ωρών ή ημερών.
Όπως έχουμε αναλύσει σε προηγούμενη αρθρογραφία, ο Ταγίπ Ερντογάν εκτιμώντας τα δεδομένα που τον συμφέρουν πιστεύει ότι οι ξένες δυνάμεις (Γαλλία και ΗΠΑ κατά κύριο λόγο) δεν θα επέμβουν ενεργά υπέρ της Ελλάδας, αλλά θα σταματήσουν το θερμό επεισόδιο ζητώντας οι δύο χώρες να κάτσουν σε ένα τραπέζι διαπραγματεύσεων. Δυστυχώς ή ευτυχώς ο συλλογισμός του Ερντογάν είναι σωστός, υπό την έννοια πως όσοι στην Αθήνα πιστεύουν ότι οι Γάλλοι ή οι Αμερικανοί θα χρησιμοποιήσουν τα όπλα τους κατά της Τουρκίας είναι μάλλον αφελείς.
Συνεπώς αποτελεί μια πραγματικότητα πως σε περίπτωση σύρραξης ή πολέμου, ήμασταν και θα είμαστε μόνοι μας και τούτο ίσως να μην είναι τόσο κακό. Αν δηλαδή οι αποκαλούμενες «ηγέτιδες δυνάμεις» είναι εδώ μόνο για να μας επιβάλλουν το τραπέζι της διαπραγμάτευσης, τότε καλύτερα να είμαστε μόνοι μας. Είναι φανερό ότι όλος αυτή η συντονισμένη επίθεση απειλών, αποσκοπεί στο να εμφυσήσει τον φόβο και τη σύγχυση στην ελληνική πολιτική τάξη αλλά κυρίως μέσα στην ελληνική κοινωνία. Προφανώς κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν επιθυμεί τον πόλεμο. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι θα κάνουμε πίσω υπό την σκιά των τουρκικών απειλών. Εδώ στην Ελλάδα αρκετές φορές διάφοροι άνοιξαν την πόρτα του «φρενοκομείου» και το μετάνιωσαν πικρά.
Τι είναι το θερμό επεισόδιο;
Ταυτόχρονα ο όρος του θερμού επεισοδίου που χρησιμοποιείται έντονα στις δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων και των μέσων προπαγάνδας του καθεστώτος Ερντογάν δημιουργεί πολλές φορές σύγχυση. Το θερμό επεισόδιο δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη γενικευμένη σύρραξη. Ο πόλεμος δεν ξεκινά από αυτόν που τον κηρύσσει, αλλά από αυτόν που λέει «ΟΧΙ». Πολλές φορές η ιστορία έχει αποδείξει ότι το «ΝΑΙ» έχει μεγαλύτερες συνέπειες μακροπρόσθεσμα, από ότι το «ΟΧΙ». Κατά κύριο λόγο ο όρος θερμό επεισόδιο έχει να κάνει με κατάληψη εδάφους κυριαρχίας και με παραβίαση κυριαρχικού δικαιώματος, συνθήκες εις τις οποίες ενεργοποιείται το δικαίωμα αυτοάμυνας από το διεθνές δίκαιο στον αμυνόμενο ακόμη και με προληπτικές ενέργειες αυτοάμυνας. Συνεπώς, το πώς θα ανοίξει και πώς θα κλείσει η πόρτα του «φρενοκομείου» εξαρτάται από τον αμυνόμενο…
