Εκεί βρίσκεται η πιο εχθρική και βίαιη φυλή του πλανήτη, οι συναντήσεις των ντόπιων με τους επισκέπτες δεν έχουν αίσιο τέλος, ενώ όποιος έχει την ατυχία να πέσει στα χέρια τους, σφάζεται επί τόπου.Πετώντας πάνω από το νησί που ονομάζεται Βόρειο Σέντινελ, νομίζεις ότι αντικρύζεις έναν ειδυλλιακό τόπο, με πυκνή χλωρίδα και μαγευτικές παραλίες. Όμως αν πλησιάσεις πιο κοντά θα δεις ανθρώπους να σε στοχεύουν με τόξα.
Το Βόρειο Σεντινέλ είναι ένα νησί που ανήκει στο σύμπλεγμα των νήσων Αντεμάν στον κόλπο της Βεγγάλης. Το νησί ανήκει κανονικά στην Ινδία,από το 1947, αλλά στη συνέχεια αναγνωρίστηκε ως κυρίαρχο κράτος.Μετά από αποτυχημένες προσπάθειες να έρθει σε επαφή μαζί τους από το 1964, η ινδική κυβέρνηση οπισθοχώρησε.Οι πιθανότητες για επίσκεψη είναι απειροελάχιστες. Ο λόγος έγκειται στο γεγονός ότι στο Βόρειο Σεντινέλ κατοικούν άνθρωποι της φυλής των Αβορίγινων, οι οποίοι είναι επικίνδυνοι και δεν επιθυμούν ξένους στα λημέρια τους. Κάποιες εκτιμήσεις για τον πληθυσμό Sentinelese λένε πως είναι μεταξύ 50 και 150 ατόμων (κάποιες αναφορές εικάζουν πως φτάνουν τα 500 άτομα) κι έχουν τη δική τους γλώσσα, η οποία δεν μιλιέται πουθενά αλλού.
Οι ίδιοι αρνούνται οποιαδήποτε επαφή με τον πολιτισμό, ενώ σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, η συγκεκριμένη φυλή έχει περάσει πάνω από 60,000 χρόνια απομονωμένη και μακριά από άλλους πολιτισμούς. Εκεί οφείλεται η αρκετά βίαιη αντίδραση των ντόπιων σε οποιαδήποτε επίσκεψη ανθρώπων εκτός φυλής στο Βόρειο Σεντινέλ.Το νησί έχει μια έκταση 28 τ.μιλίων και προστατεύεται από ένα κοραλλιογενή ύφαλο, ανάμεσα στην Ινδία και τη Μιανμάρ, δίπλα στις νήσους Ανταμάν. Στο εσωτερικό του βρίσκεται ένα πυκνό δάσος. Οι Σεντινελέζοι πιστεύεται ότι ασχολούνται με το κυνήγι και το ψάρεμα ενώ δεν υπάρχουν ενδείξεις καλλιέργειας της γης.Ζουν σχεδόν όπως οι άνθρωποι της παλαιολιθικής εποχής και το γεγονός πως οι περισσότεροι ιθαγενείς των Ανταμαν έχουν εκλείψει, αυτομάτως καθιστούν τους κατοίκους του Βόρειου Σέντινελ την πιο ευάλωτη φυλή στον πλανήτη.
Από τα μέσα του 19ου αιώνα, υπάρχουν καταγραμμένες αναφορές σε διάφορες προσπάθειες επαφής με τη φυλή, κυρίως από τους Βρετανούς. Το 1879, μια μικρή ομάδα Βρετανών στρατιωτών, έφτασε στο νησί και κατάφερε να πάρει μαζί της δύο ηλικιωμένους (μάλλον ζευγάρι) και τέσσερα μικρά παιδιά που δεν μπορούσαν να τρέξουν μακριά και τους πήραν μαζί τους στην βάση τους, στο Πορτ Μπλερ, για να τους εξετάσουν.Οι δύο ηλικιωμένοι αρρώστησαν αμέσως και πέθαναν, ενώ τα παιδιά τα έστειλαν αμέσως πίσω δίνοντας τους δώρα και φαγητά για να πάρουν στη φυλή τους. Από αυτό το περιστατικό επιβεβαιώνεται εκείνο που υποστηρίζουν διάφοροι επιστήμονες για τη συγκεκριμένη φυλή.Δηλαδή η πολυ-αιώνια απομόνωση τους είναι η αιτία που δεν έχουν αναπτύξει αντισώματα, κάτι που τους κάνει τρομερά ευάλωτους ακόμα και στις πιο απλές καθημερινές ιώσεις.
Δείτε Επίσης
Οι επισκέψεις στο νησί απαγορεύονται και το ινδικό ναυτικό έχει επιβάλει μια ζώνη προστασίας 3 μιλίων καθώς οι συναντήσεις των ντόπιων με τους επισκέπτες δεν έχουν αίσιο τέλος.Το νησί έχει χαρακτηριστεί προστατευμένη ζώνη και το TripAdvisor έχει χαρακτηρίσει το νησί ως τον πιο επικίνδυνο προορισμό στον πλανήτη.
