Ήταν ένας πολύ μορφωμένος νεαρός που ερωτεύτηκε μια κουκλάρα χαζή ξανθιά.
Μια μέρα έστελναν sms o ένας στον άλλο και το αγόρι καθώς ήταν μορφωμένο, της έστελνε στοίχους από σπουδαίους ποιητές. Εκείνη για να δείξει ότι είναι επίσης μορφωμένη, εύρισκε στοίχους στο internet και του έστελνε.
Έγραφε εκείνη Καβάφη, απαντούσε εκείνος Ελύτη. Έγραφε ύστερα Παλαμά, απαντούσε ο άλλος Σεφέρη…
στο τέλος της λέει εκείνος που πίστευε ότι είναι μια χαζή ξανθιά:
– Μένω ΑΝΑΥΔΟΣ!!!
… κι εκείνη απαντάει:
– Κι εγώ ΦΟΡΜΙΩΝΟΣ!!!!
Ένας ταξιθέτης, κάνοντας έλεγχο στο θέατρο, βλέπει κάποιον με σχισμένα ρούχα, μέσα στα αίματα, σε κακό χάλι, ξαπλωμένο ανάμεσα σε δύο καθίσματα:
– Μπορώ να δω το εισιτήριό σας;
Του δίνει ο τύπος το εισιτήριο, το κοιτάει ο ταξιθέτης και λέει:
– Σ' έπιασα! Αυτό είναι για τον εξώστη!
– Το ξέρω. Έπεσα!
Δύο λεωφορεία ξεκινήσαν για μια εκδρομή. Το ένα είχε νύφες και το άλλο πεθερές. Ξαφνικά το λεωφορείο με τις πεθερές πέφτει στο γκρεμό. Οι νύφες το στήσανε στο χορό, γλεντούσανε, χορεύανε, όλες μέσα στην καλή χαρά για το ευτυχισμένο συμβάν. Σε μια γωνιά όμως μια νύφη έκλεγε. – Γιατί κλαις; τη ρωτάει μια άλλη νύφη. Τόσο πολύ την αγαπούσες την πεθερά σου; – Όχι! λέει αυτή. Κλαίω γιατί η δικιά μου δεν ήταν μέσα!!!