Πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τρίτης 26/7 στην Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής & Εμπορίου της Βουλής, η ενημέρωση για την σύμβαση του έργου του ΒΟΑΚ στο τμήμα Νεάπολη – Άγιος Νικόλαος, με τους βουλευτές Κρήτης του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία να κατακεραυνώνουν τον Κώστα Καραμανλή για τις κυβερνητικές επιλογές. Επιλογές που οδήγησαν, μετά από τρία χρόνια, στον διπλασιασμό του κόστους του έργου στα 140 εκ. ευρώ, από 72 εκ. ευρώ, που ήταν ο αρχικός προϋπολογισμός, σύμφωνα με τις μελέτες που κατέθεσε το 2018 ο ΟΑΚ.
Που οδήγησαν επίσης σε έναν διαγωνισμό με αποτέλεσμα έκπτωσης μόλις 7,1% (!), αλλά και σε προσφυγές υποψηφίων αναδόχων προς την Αρχή Εξέτασης Προδικαστικών Προσφυγών, οι οποίες δεν εκδικάστηκαν ποτέ. Και που οδήγησαν βέβαια και στην επιλογή των διοδίων για όλους τους χρήστες.
Οι βουλευτές Κρήτης του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, ανέδειξαν μια προς μια τις κυβερνητικές ανακολουθίες και μεθοδεύσεις, την απουσία σαφών δεσμεύσεων για το τμήμα του ΒΟΑΚ μέχρι τη Σητεία, το πρόβλημα των απαλλοτριώσεων, το ζήτημα του «φαραωνικού» κόμβου του Ξερόκαμπου, που αυξάνει υπερβολικά τον προϋπολογισμό, ενώ έθεσαν σειρά ερωτημάτων αναφορικά με την εκτόξευση του κόστους, την τοποθέτηση διοδίων σε δημόσιο έργο, την προσχηματική διαβούλευση για τη χάραξη στα όρια του νόμου Ρεθύμνου κ.α.
Παράλληλα, απαίτησαν από τον αρμόδιο υπουργό να ζητήσει, τουλάχιστον, συγγνώμη από τους πολίτες της Κρήτης για το αποτέλεσμα, όπως και από τον ΣΥΡΙΖΑ για τις κατηγορίες που επί τόσα χρόνια εκτόξευε περί δήθεν «γονατογραφήματος», «μολυβιάς στον χάρτη», κλπ. Αλλά και για όσα είχε πει ο ίδιος περί δήθεν «ανήκουστης μεθόδου κατασκευής» αναφερόμενος στις τρεις διαφορετικές μεθόδους (ΣΔΙΤ, Δημόσιο Έργο, Μέθοδο Παραχώρησης) που είχε προκρίνει ο ΣΥΡΙΖΑ, μεθόδους που και ο ίδιος ακολουθεί σήμερα, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.
Και μπορεί ο υπουργός Υποδομών να απέφυγε, κατά την πάγια τακτική του, να απαντήσει επί της ουσίας στα ερωτήματα των βουλευτών της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αυτό όμως δεν τον απαλλάσσει από τις ευθύνες που κατέχει τόσο ο ίδιος, όσο και ο Κ. Μητσοτάκης, που ενώ μπορούσαν να υλοποιήσουν ένα έργο λαμβάνοντας υπόψη το συμφέρον των πολλών, επέλεξαν να ικανοποιήσουν τους λίγους και ισχυρούς φίλους τους.
