Το Αστυράκι αναφέρεται (Astirachi) στον κατάλογο του Καστροφύλακα το 1583, υπαγόμενο τότε στην επαρχία Μυλοποτάμου.
Στην ίδια πηγή αναφέρεται και το Καμαράκι (Camarachi), οικισμός, ο οποίος διοικητικά ανήκει στο Αστυράκι. Αργότερα αποτέλεσε την κοινότητα Αστυρακίου και σήμερα υπάγεται στον Δήμο Μαλεβιζίου.
Στην περιοχή του Αστυρακίου βρίσκεται σπήλαιο, που φέρει το όνομα Σαλές ή Αγρανίτας.
Κατά τις κρητικές επαναστάσεις, το εν λόγω μέρος αποτέλεσε καταφύγιο για τους κατοίκους. Κοντά στον οικισμό Καμαράκι είναι ο Μαρμαρόσπηλιος ή Χαϊνόσπηλιος, ο οποίος πολλές φορές λέγεται από τους κατοίκους "Λαβύρινθος".
Εκεί είχε το καταφύγιό του ο διάσημος χαΐνης Παλμέτης (1790-1834), από όπου και το όνομα. Τον Ιανουάριο του 1867 μεταξύ των χωριών Αστυρακίου και Καμαριώτη διεξήχθη φονική μάχη με τους Τούρκους, κατά την οποία σκοτώθηκαν περίπου 500 Τούρκοι.
Πολιούχοι Άγιοι του χωριού ο Άγίος Κωνσταντίνος και η Αγία Ελένη. Ο ναός τους έχει χτιστεί δίπλα στον Αστύρακα, το φυτό από το οποίο πήρε το όνομα του το χωριό. Σύμφωνα την παράδοση η εικόνα των Αγίων κάθε νύκτα έφευγε από την ανατολική πλευρά του χωριού, όπου υπάρχει ενα εικονοστάσι, και πήγαινε και κρεμόταν στον Αστύρακα, ενώ την ημέρα άγνωστο πώς βρισκόταν πάλι πίσω στο εικονοστάσι.
Στα αξιοσημείωτα έθιμα του χωριού περιλαμβάνεται το πανηγύρι των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης την 21η Μαίου. Αμέσως μετά την Θεία Λειτουργία και τη λιτάνευση της εικόνας των Αγίων στο χωριό, οι επισκέπτες προσκαλούνται από τους κατοίκους στα σπίτια τους για φαγητό. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα ο Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού πραγματοποιεί εκδήλωση στην αυλή του συλλόγου με άφθονο φαγητό, ποτό και γλέντι μέχρι το πρωί.