O Λωτός είναι ένα φρούτο ιδιαίτερα γνωστό στην αρχαιότητα.Αργότερα ξεχάστηκε και ξεκίνησε να γίνεται ευρύτερα γνωστός τα τελευταία χρόνια.Οι αρχαίοι λαοί το είχαν ονομάσει «τροφή των θεών» χάρη στη χαρακτηριστική γεύση του.Η πατρίδα του Λωτού είναι η Κίνα, όπου το ονόμαζαν “μήλο της Ανατολής», στη συνέχεια εξαπλώθηκε και στην Ιαπωνία, όπου τον θεωρούν εκλεκτή λιχουδιά.Στη δύση το έφεραν Ισπανοί θαλασσοπόροι από την Άπω Ανατολή.Ο λωτός, εκείνο το μυθικό φρούτο από την Οδύσσεια που σε έκανε να ξεχνάς, δεν αποτελεί και τόσο σταθερό κομμάτι της διατροφής μας.
Ο λωτός ανήκει στην οικογένεια εβενίδες και περιλαμβάνει γύρω στα 200 είδη των τροπικών κυρίως περιοχών.Μόλις κοπεί από το δέντρο, ο καρπός του έχει σφαιρικό σχήμα, πορτοκαλί έως κόκκινο χρώμα και στυφή γεύση.Είναι φυλλοβόλο δέντρο, που ωριμάζει τους μήνες Νοέμβριο-Δεκέμβριο,και διατίθεται στην αγορά σε πλαστικά,ξύλινα ή χάρτινα τελάρα λόγω του ότι είναι ευπαθές φρούτο.
Λωτός: Θρεπτικές ιδιότητες
Ο λωτός είναι πλούσιος σε βιταμίνη Α, βιταμίνη C, φυτικές ίνες, κάλιο, είναι υψηλός σε υδατάνθρακες και περιέχει αμελητέα ποσότητα σε λίπη και σε πρωτεΐνες. Ένας μέτριος λωτός 168 γρ. παρέχει 31,2 γρ. υδατάνθρακες, 0,3 γρ. λίπη και 0,97 γρ. πρωτεΐνες.
Δείτε Επίσης
Τα 100 γρ φρέσκου λωτού έχουν μόλις 70 θερμίδες, άρα είναι ιδανικός για άτομα που ακολουθούν μια ισορροπημένη διατροφή ή κάνουν δίαιτα.
Είναι μια εξαιρετική πηγή β-καροτίνης, βιταμίνης C και καλίου, πράσινος είναι πλούσιος σε τανίνες που του δίνουν μια ισχυρή στυπτικό γεύση, έτσι ώστε να τρώγεται μόνο όταν ωριμάσει.
Έχει διουρητικές και καθαρτικές ιδιότητες, αλλά επειδή έχει υψηλή περιεκτικότητά σε σάκχαρα, απαγορεύεται σε εκείνους που πάσχουν από διαβήτη ή που υποφέρουν από παχυσαρκία.
Περιέχει βετουλινικό οξύ, μια ουσία ιδιαίτερα δραστική ενάντια σε αρκετές μορφές καρκίνου.
Περιέχει φυτικές ίνες και έτσι είναι ιδιαίτερα ευεργετικός σε άτομα που υποφέρουν από δυσκοιλιότητα.
Είναι πλούσιο σε βιταμίνη C, η οποία ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και δίνει λάμψη στο δέρμα.
Είναι πλούσιος σε ιχνοστοιχεία όπως κάλιο ,μαγνήσιο, χαλκό, χολίνη.
Λωτός: Τρόπος κατανάλωσης
Δεν πρέπει να καταναλωθεί αμέσως μετά τη συγκομιδή, διότι πρέπει να ωριμάσει περισσότερο, και να φύγει η στυπτική γεύση που προκαλείται από την υψηλή περιεκτικότητα σε τανίνη, η οποία στο τέλος της ωρίμανσης είναι μειωμένη.
Για να ωριμάζουν οι λωτοί, τους τοποθετούμε μέσα σε μια κατσαρόλα σκεπασμένη ή μέσα σε πλαστική ή χάρτινη σακούλα,μαζί με 2-3 μήλα, αφήνοντας μια πολύ μικρή τρύπα για αερισμό, για 3-5 ήμερες και στο τέλος θα έχουμε ώριμους, λωτούς.
