Συμπληρώνονται σήμερα 40 χρόνια από τον θάνατο του μεγάλου Έλληνα συνθέτη, Μάνου Λοΐζου, που μας άφησε προίκα θρυλικά τραγούδια και ενέπνευσε πολλούς Έλληνες μουσικούς και δημιουργούς στο πέρασμα των χρόνων.Ο Εμμανουήλ Λοΐζος γεννήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 1937 στο χωριό Άγιοι Βαβατσινιάς της επαρχίας Λάρνακας. Η οικογένειά του μετακόμισε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου προς αναζήτηση καλύτερης τύχης, όταν ο Μάνος ήταν επτά ετών.
Με τη μουσική ασχολήθηκε από τα μαθητικά του χρόνια.Γράφτηκε σε τοπικό Ωδείο και άρχισε να μαθαίνει βιολί, αλλά κατέληξε στην κιθάρα. Μετά την αποφοίτησή του από το Αβερώφειο Γυμνάσιο της Αλεξάνδρειας το 1955 ήλθε στην Αθήνα και γράφτηκε αρχικά στη Φαρμακευτική Σχολή και στη συνέχεια στην ΑΣΟΕΕ.Ασχολήθηκε όμως μόνο με την αγάπη του στη μουσική.
Ο Μίκης Θεοδωράκης τον αξιοποιεί το 1962 ως διευθυντή της χορωδίας του Συλλόγου Φίλων της Ελληνικής Μουσικής στις παραστάσεις της Όμορφης Πόλης.Το 1962 ηχογραφεί το πρώτο του δισκάκι με το “Τραγούδι του δρόμου” σε στίχους Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα και ερμηνεία από τον Γιώργο Μούτσιο.
Στη διάρκεια της Χούντας έφυγε για την Αγγλία το Σεπτέμβριο του 1967, για να επιστρέψει πάλι στην Ελλάδα στις αρχές της επόμενης χρονιάς.
Ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης συνεργάστηκε με σημαντικούς Έλληνες δημιουργούς και καλλιτέχνες, όπως ο Λευτέρης Παπαδόπουλος,ο Στέλιος Καζαντζίδης, η Μαρία Φαραντούρη, η Χάρις Αλεξίου, ο Γιώργος Νταλάρας, ο Γιάννης Καλατζής, η Δήμητρα Γαλάνη και πολλούς άλλους.Στην εικοσαετή μουσική του διαδρομή έγραψε μερικά από τα καλύτερα ελληνικά τραγούδια.
Ο τελευταίος δίσκος του ήταν τα “Γράμματα στην Αγαπημένη” σε στίχους του Τούρκου ποιητή Ναζίμ Χικμέτ με απόδοση Γιάννη Ρίτσου.
Στις 8 Ιουνίου του 1982 υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και νοσηλεύτηκε για ένα μήνα σε νοσοκομείο.Τον Αύγουστο ταξίδεψε για νοσηλεία στη Μόσχα, όπου στις 7 Σεπτεμβρίου υπέστη δεύτερο εγκεφαλικό επεισόδιο.Πεθαίνει δέκα ημέρες αργότερα στις 17 Σεπτεμβρίου του 1982 σε ηλικία 45 ετών,όμως το έργο του είναι αθάνατο και επηρεάζει ακόμα τις επόμενες γενιές με τη δύναμη και την αλήθεια του.