Ένας εμβληματικός κόλπος της Κρήτης, μια γειτονιά «αστέρων», ένας προορισμός- πόλος έλξης τουριστών από ολόκληρο τον πλανήτη.
Ο κόλπος του Μεραμπέλλο γίνεται σημείο συνάντησης στο ταξιδιωτικό σήμερα, ωστόσο έχει ιστορία αιώνων, παίζοντας τον δικό του ξεχωριστό ρόλο σε μια ζωηρή γειτονιά. Τα παράλια του κόλπου ήταν γνωστά για την εξέλιξη της μεταλλουργίας του χαλκού, την περίοδο του 3000 π.Χ. Κατά τη Μινωική Εποχή ιδρύθηκαν πόλεις στα υψώματα περιμετρικά του κόλπου, όπου ταυτόχρονα λειτουργούσαν και ως σημεία εποπτείας.
Με επίκεντρο τον εμβληματικό και όμορφο Άγιο Νικόλαο, πρωτεύουσα του Λασιθίου, επισκεπτόμαστε την Ελούντα με τα πολυτελή ξενοδοχειακά συγκροτήματα και την Πλάκα με τη χαρακτηριστική Σπιναλόγκα. Ακολουθούμε μια οδική διαδρομή βλέποντας όμορφες ακτές, καταπράσινες πλαγιές και κάθε φορά μια νέα οπτική εκδοχή του Αγίου Νικολάου. Ένας ιδανικός συγκερασμός του πολυτελούς με το παραδοσιακό, αλλά και του αυθεντικού με την ουσία. Μικροί οικισμοί, όμορφες παραλίες, ξεχωριστές αυθεντικές γωνιές κρητικής ομορφιάς ξετυλίγονται σε μια περιοχή που κρύβει μέσα της όλη την ομορφιά και την ουσία του κρητικού τοπίου.
Ο ελληνικός τουρισμός δεν θα ήταν αυτός που είναι σήμερα αν η ομορφιά αυτού του τόπου και η δύναμη των ανθρώπων της δεν αγκάλιαζαν τους επισκέπτες απ’ όλο τον πλανήτη, με τον τρόπο που μόνο η Κρήτη ξέρει.
Το νησάκι της Κολοκύθας, το οποίο είναι συνδεμένο με την παράκτια Ελούντα με μια στενή λωρίδα γης, χαρίζει τρεις πανέμορφες παραλίες, ενώ φιλοξενεί ερείπια παλαιοχριστιανικής βασιλικής. Στη συνέχεια ο γραφικός οικισμός της Πλάκας, ένα παλιό μικρό ψαροχώρι, έχει μετατραπεί σε σημείο συνάντησης καθώς βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την εμβληματική Σπιναλόγκα.
Μια μικρή νησίδα ιστορίας, στο φρούριο που εκτιμάται ότι κατασκευάστηκε το 1206, από τον Ερρίκο Πεσκατόρε, έναν Γενοβέζο αρχιπειρατή, και ονομάστηκε Μεραμπέλλο, έχοντας εξαιρετική θέα προς ολόκληρο τον κόλπο. Στο φρούριο υπήρχε αποθήκη αλατιού όπου φύλασσαν το πολύτιμο διαχρονικά αλάτι που παραγόταν από τις αλυκές της Ελούντας.
Αυτή η βίγλα του Αιγαίου, αφού πέρασε από διάφορες φάσεις, καταστράφηκε τον 17ο μ.Χ. αιώνα, όταν οι οθωμανοί το πολιόρκησαν και το κατάκτησαν μετά από προδοσία.