Κάθε γονιός τρομάζει με τη σκέψη ότι υπάρχει πιθανότητα κάποιος να κακοποιήσει σεξουαλικά το παιδί του (εκτός αν ο γονιός είναι αυτός που κακοποιεί το παιδί, κάτι το οποίο αποτελεί το 37% των περιπτώσεων).
Ο πόνος, ο φόβος, το τραύμα που μπορεί να βιώσουν τα παιδιά σε τόσο μικρή ηλικία είναι κάτι το αδιανόητο. Είναι αρκετό να κάνει κάθε γονέα να τρελαθεί και να μη θέλει να το σκεφτεί καν.
Μετά, ελπίζουμε, απλώς, να μη συμβεί ποτέ αυτό στο δικό μας παιδί.
Με τη διαφορά ότι η κόρη σας έχει 1 στις 4 και ο γιος σας 1 στις 6 πιθανότητες να παρενοχληθεί σεξουαλικά πριν την ηλικία των 18 ετών. Τα παιδιά με αναπηρίες είναι 2.9 φορές πιο πιθανό να κακοποιηθούν σεξουαλικά σε σχέση με τα παιδιά που δεν έχουν κάποια αναπηρία.
Ξέρουμε ότι δε θέλετε ούτε να το ακούσετε ούτε να το πιστέψετε. Αλλά, είναι η αλήθεια.
Και αυτές οι στατιστικές δε γίνεται να αφήσουν κανέναν γονιό να μείνει ανενημέρωτος για την πραγματικότητα της παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης και να μη μιλήσει στο παιδί του για το θέμα.
Το χειρότερο, δε, είναι ότι η πλειοψηφία των παιδιών δεν αναφέρει ποτέ την κακοποίηση όταν συμβαίνει. Συχνά, τα παιδιά φοβούνται την αντίδραση των γονιών τους ή φοβούνται ότι θα μπλέξουν. Δεν ξέρουν πώς να εξηγήσουν αυτό που τους συνέβη ή πιστεύουν αυτό που τους είπε αυτός που τα κακοποίησε για να τα κάνει να μη μιλήσουν ποτέ.
Δεν μπορείτε να προστατεύσετε, δυστυχώς, απόλυτα το παιδί σας από τη σεξουαλική κακοποίηση αλλά μπορείτε να κάνετε πολλά για να ελαττώσετε τις πιθανότητες το παιδί σας να είναι ευάλωτο και να αυξήσετε τις πιθανότητες να σας μιλήσει έγκαιρα αν κάτι του συμβεί.
Το σίγουρο είναι ότι είναι απαραίτητο να του μιλάτε γι αυτό και μάλιστα να το κάνετε πολλές φορές.
Γιατί το να μιλήσετε στα παιδιά σας για τη σεξουαλική κακοποίηση είναι σαν να τους μιλάτε για το πώς πρέπει να διασχίζουν τον δρόμο.
Η ιδέα να μιλήσετε στα παιδιάς σας για τη σεξουαλική κακοποίηση πιθανώς σας φαίνεται ακόμα χειρότερη από την ιδέα να τους μιλήσετε για το σεξ.
Δεν επιθυμείτε να τα τρομάξετε. Δε θέλετε να τους στερήσετε την αθωότητά τους. Δε θέλετε να τα εισαγάγετε σε αυτόν τον βίαιο κόσμο.
Ωστόσο, δεδομένων των στατιστικών, το παιδί σας είναι πιο πιθανό να κακοποιηθεί σεξουαλικά από το να το χτυπήσει ένα αυτοκίνητο καθώς περνάει τον δρόμο.
Γι αυτό προσπαθήστε να σκέφτεστε ότι αυτές οι συζητήσεις είναι εξίσου σημαντικές με αυτές που κάνετε με το παιδί σας για να του μάθετε να διασχίζει με ασφάλεια τον δρόμο.
Είναι από αυτά τα πράγματα που διδάσκετε στα παιδιάς σας από αγάπη και για να τα βοηθήσετε να είναι ασφαλή.
Τρόποι να πραγματοποιήσετε και να διαχειριστείτε τη συζήτηση
- Τοποθετείστε τη συζήτηση σε ένα πλαίσιο αγάπης για τον ίδιο σας τον εαυτό αρχικά. Εκκινώντας με αφετηρία την αγάπη και όχι τον φόβο δημιουργείτε ένα ήρεμο περιβάλλον για τα παιδιά σας. Αυτό θα τα βοηθήσει να ακούσουν πραγματικά. Αν είστε οι ίδιες/ίδιοι σε ένταση, θα αντιδράσουν ενστικτωδώς στον φόβο που εισπράττουν, κυρίως, και όχι στο περιεχόμενο των λόγων σας
Πολύ σημαντικό, επίσης, είναι να αντιμετωπίσετε το θέμα όχι ως θέμα ταμπού ή «βρώμικο» (έτσι όπως συνήθως, δυστυχώς, αντιμετωπίζουμε οτιδήποτε σχετίζεται με το σεξ). Ακόμα και όταν οι γονείς προσπαθούν να κρύψουν τα συναισθήματά τους, τα παιδιά το αντιλαμβάνονται και υποψιάζονται ότι κάτι δεν πάει καλά.
Σε αυτήν την περίπτωση μπορεί να νιώσουν ότι το να μιλήσουν για κάποιον που τους έβλαψε είναι κακό ενώ τους λέτε ακριβώς το αντίθετο. Γι αυτό να μιλάτε ήρεμα, χαλαρά, όπως μιλάτε για κάθε τι που πρέπει να προσέχουν.
- Ξεκινήστε να τους μιλάτε γι αυτό από την ηλικία των 2 ετών. Μπορεί να σας φαίνεται πολύ νωρίς, αλλά, τα παιδιά κάτω των 12 ετών είναι σε μεγαλύτερο κίνδυνο στην ηλικία των 4 ετών. Αν και δε μιλάνε ακόμη πολύ καλά, τα παιδιά σε αυτήν την ηλικία ενδιαφέρονται για τα πάντα γύρω τους και σίγουρα κατανοούν και θυμούνται πολλά περισσότερα από ό,τι θεωρούν οι ενήλικες. Και όταν λέμε να τους μιλάτε δεν εννοούμε να τους μιλάτε για τη σεξουαλική κακοποίηση ή δημιουργώντας τους φόβο για κάθε γνωστό και άγνωστο άνθρωπο, απλώς να τα φέρνετε σε επαφή με το σώμα τους και τις λειτουργίες του.
Για παράδειγμα, όταν τα κάνετε μπάνιο, πείτε τους πού βρίσκονται τα μέρη του σώματός τους που κανείς δεν πρέπει να τα κοιτάει ή να τα αγγίζει εκτός από τους γονείς τους εφόσον τα καθαρίζουν .
- Πείτε τους τα πραγματικά ονόματα των ευαίσθητων περιοχών τους. Όταν ξεκινάτε να τους διδάσκετε τα μέρη του σώματός τους λέγοντας : αυτιά, μάτια, μύτη, χέρια να λέτε και αιδοίο, κόλπος και πέος και όχι τα χαριτωμένα ονόματά τους. Έτσι γνωρίζουν τις σωστές λέξεις ώστε να τις χρησιμοποιήσουν αν κάποιος τους κάνει κακό και επίσης γίνεται σαφές το τι έχει συμβεί όταν τα παιδιά μιλήσουν σε κάποιον γι αυτό. Είναι σημαντικό να διδάσκουμε και τη γυναικεία και την ανδρική ανατομία γιατί αυτός που κακοποιεί σεξουαλικά μπορεί να είναι οποιουδήποτε φύλου.
Σε κάποια περίπτωση ένα κορίτσι είπε στη μητέρα του ότι την πονούσε το στομάχι της. Όταν πήγαν στον γιατρό, αυτός τους ενημέρωσε ότι υπήρχαν σημάδια βιασμού στον κόλπο της. Το κοριτσάκι είχε προσπαθήσει να εξηγήσει τι της συνέβαινε, αλλά, δεν είχε τις λέξεις κι έτσι είπε στομάχι αντί να πει κόλπος.
- Εξηγήστε σε ποιες περιπτώσεις μπορεί κανείς να αγγίξει ή να κοιτάξει αυτά τα σημεία. Πείτε τους ότι κανείς -συμπεριλαμβανομένων και των γονιών ή των ανθρώπων που τα φροντίζουν- δε θα έπρεπε να κοιτάζει ή να αγγίζει τα σημεία που καλύπτει το εσώρουχό τους εκτός αν είναι για να τα καθαρίσει, να τα κρατήσει ασφαλή ή υγιή.
Ωστόσο, ενημερώστε τα ότι ακόμα και σε αυτές τις περιπτώσεις αν κάποιος τα πονάει, μπορούν και πάλι να πουν «σταμάτα, πονάω».
Κάποιοι τρόποι να τα κάνετε να καταλάβουν είναι όταν τα πλένετε ή όταν ένας γιατρός τα εξετάζει. Ρωτήστε τα αν αυτό είναι ένα παράδειγμα που αντιστοιχεί στην περίπτωση ότι κάποιος τα κρατάει καθαρά, υγιή και ασφαλή
- Δείξτε στα παιδιά σας πως αυτά τα σημεία του σώματός τους είναι τόσο σημαντικά ώστε είναι μόνο δικά τους και ασχολείται με αυτά μόνο όποιος ασχολείται με την καθαριότητα και την υγιεινή τους (σύμφωνα με τον «κανόνα» που προαναφέρθηκε)
Μπορείτε, επίσης, να τα ρωτήσετε πώς νιώθουν όταν κάποιος αγγίζει ή βλέπει αυτά τα σημεία για να τα κρατήσει υγιή, καθαρά, ασφαλή. Αυτό θα τα βοηθήσει να κατανοήσουν τη διαφορά όταν κάποιος τα αγγίζει σεξουαλικά.
Εξηγήστε τους, επίσης, ότι αν κάποιος τα κάνει να αισθάνονται περίεργα αγγίζοντάς τα εκεί πρέπει να σας το πουν. Είναι σημαντικό να μην τα κάνετε να νιώθουν ντροπή αν αισθάνονται σεξουαλική ευχαρίστηση καθώς πολλά παιδιά αγγίζουν τον εαυτό τους και αυτό είναι φυσιολογικό. Εξηγήστε τους ότι αυτό είναι κακό όταν το κάνει κάποιος άλλος σε αυτά.
Είναι σημαντικό, επίσης, να τους πείτε ότι δεν είναι σωστό να αγγίζουν κάποιον άλλον σε αυτά τα σημεία, ακόμα και αν ένας ενήλικας τους ζητήσει κάτι τέτοιο. Και αν κάποιος το κάνει πρέπει να σας το πουν αμέσως.
Αυτός είναι ένας καλός τρόπος να βοηθήσετε τα παιδιά να αναπτύξουν μια υγιή σεξουαλικότητα πριν συζητήσετε για το σεξ μαζί τους.
- Διδάξτε τους (και σεβαστείτε) το δικαίωμά τους να έχουν τον έλεγχο του σώματός τους. Κάποιοι γονείς διδάσκουν στα παιδιά τους ότι οι γονείς έχουν την εξουσία για τα πάντα και τα παιδιά πρέπει να υπακούν. Αυτό το μόνο που καταφέρνει είναι να τα κάνει να μη μιλάνε όταν αισθάνονται πληγωμένα και να αισθάνονται φοβισμένα.
Αντί για αυτήν την προσέγγιση, προτιμήστε να δώσετε στα παιδιά σας να καταλάβουν ότι το σώμα τους είναι δικό τους και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τα πειράξει, να τα αγγίξει, να τα πονέσει. Τα παιδιά νιώθουν ισχυρά όταν έχουν την δύναμη να πουν «όχι» και να υποστηρίξουν την απόφασή τους λεκτικά, αν χρειαστεί.
Για παράδειγμα, όταν βρίσκεστε σε κάποια κοινωνική εκδήλωση μην αναγκάζετε τα παιδιά σας να φιλάνε ή να αγκαλιάζουν κάποιον αν δε θέλουν.
- Πείτε τους ότι κανένας, μα, κανένας, δεν πρέπει να τα πονέσει. Το 85% της παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης προέρχεται από το περιβάλλον των παιδιών. Μπορεί να είναι ένας γονιός, ένας φίλος της οικογένειας, ένας συγγενής, ένας γείτονας, ένας δάσκαλος, ένας θρησκευτικός «εκπρόσωπος». Μπορεί να είναι άντρας ή γυναίκα ή ένα παιδί. Μπορεί να είναι οποιοσδήποτε. Στην πραγματικότητα τα παιδιά είναι λιγότερο ασφαλή με τα μέλη της οικογένειας και τους οικογενειακούς γνωστούς.
Είναι, επίσης, κρίσιμο να τους εξηγήσετε ότι κάνετε αυτή τη συζήτηση επειδή τα αγαπάτε και θέλετε να είναι ασφαλή. Όπως τους δείχνετε πώς πρέπει να διασχίζουν τον δρόμο για να μην τα χτυπήσει αυτοκίνητο έτσι τους λέτε ότι κάποιος θα μπορούσε να αποπειραθεί να τα κακοποιήσει σεξουαλικά. Δε σημαίνει ότι τίποτα από αυτά θα συμβεί.
- Ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να εμπιστεύονται το ένστικτό τους για την ασφάλειά τους. Εμπιστευόμενα το ένστικτό τους τα παιδιά θα νιώθουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στο να παίρνουν τις δικές τους αποφάσεις σχετικά με το ποιον εμπιστεύονται και ποιον όχι και δε θα βασίζονται μόνο σε αυτά που τους λένε οι γονείς τους. Αυτό είναι σημαντικό γιατί δε θα έχουν πάντα τους γονείς τους μαζί τους.
- Εξηγήστε τους ότι ένα μυστικό παραμένει μυστικό αν το πουν στους γονείς τους (σε αυτή την ηλικία φυσικά). Πολλοί κακοποιοί λένε στα θύματά τους ότι αυτό που έγινε είναι ένα μυστικό μεταξύ τους και να μην το πουν σε κανέναν.
Επιπροσθέτως, θα πρέπει να καταλάβουν ότι οποιοσδήποτε θέλει να κρατήσει το παιδί μυστικά από τους γονείς του δεν πρέπει να θεωρείται έμπιστος.
10. Εξηγήστε τους ότι θα τα πιστέψετε όταν σας πουν ότι κάποιος τα έβλαψε και ότι δε θα τα μαλώσετε. Πολλοί κακοποιοί λένε στα θύματά τους ότι κανείς δε θα τα πιστέψει κι έτσι δημιουργούν στο παιδί μια αίσθηση ντροπής γι αυτό που συνέβη. Τα παιδιά, γενικά, συνήθως κατηγορούν τον εαυτό τους για ό,τι τους συμβαίνει. Συνεπώς, συχνά φοβούνται την αντίδραση των γονιών τους αν το μάθουν. Βεβαιωθείτε ότι ξέρουν δίχως αμφιβολία ότι δε θα εκνευριστείτε, ότι έκαναν το σωστό και ότι είστε υπερήφανοι που σας είπαν την αλήθεια.
Αλλά αυτό είναι το πιο σημαντικό από όλα.
Να θυμάστε πάντα ότι αυτές οι συζητήσεις πρέπει να είναι συχνές, ανοιχτές και χαλαρές.
Δε θα λέγατε στο παιδί σας μόνο μια φορά να μην περνάει τον δρόμο αν δεν κοιτάξει καλά και από τις δύο πλευρές. Θα του το λέγατε πολλές φορές, πάρα πολλές.
Το ίδιο συμβαίνει και με τη σεξουαλική κακοποίηση. Απλώς ξεκινάτε τη συζήτηση νωρίτερα και η μορφή της αλλάζει καθώς το παιδί μεγαλώνει και φτάνει στην εφηβεία.
Παρά το ότι τίποτα δεν μπορεί να κρατήσει ασφαλές το παιδί σας 100% αν κάνετε έναν ήρεμο συχνό διάλογο με το παιδί σας, αν παρατηρείτε προσεκτικά για σημάδια και προσέχετε τον τρόπο που το παιδί σας ανταποκρίνεται στους ανθρώπους, σίγουρα θα καταφέρετε να μειώσετε την πιθανότητα το παιδί σας να πέσει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης.
Από την Sandra Kim.
Πηγή : http://everydayfeminism.com
Το άρθρο γράφτηκε με πληροφορίες από το DC Rape Crisis Center.
Φωτογραφία : Depressed-Boy-by-Tjook-on-Flickr