Η βδελυρή υπόθεση του Κολωνού και η φύση της που παραπέμπει στην απεχθή παιδεραστία, φέρνει στο νου υποθέσεις που συγκλόνισαν τον κόσμο ολόκληρο με σιχαμερούς παιδόφιλους, αλλά και δολοφόνους, βιαστές…
Υποθέσεις παιδοφιλίας: Από τους άθλιους ιερείς στον ελεεινό Μαρκ Ντιτρού και σε περιστατικά στην Ελλάδα που προκάλεσαν απέχθεια
Τον τελευταίο καιρό γίνονται γνωστά ολοένα και περισσότερα περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων και, να το διευκρινίσουμε, «σεξουαλική κακοποίηση» είναι οποιουδήποτε τύπου επαφή ενός ενήλικου με ένα παιδί, με στόχο τη σεξουαλική ικανοποίηση του ενηλίκου, ο οποίος έχει σε κάθε περίπτωση την αποκλειστική ευθύνη μιας τέτοιας πράξης. Ας θυμηθούμε περιπτώσεις παιδοφιλίας που συγκλόνισαν.
Ιερείς που δεν είχαν το Θεό τους
Υπήρξαν πολλές περιπτώσεις σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών από μέλη της Καθολικής Εκκλησίας: ιερείς, μοναχούς ακόμη και πάπες. Από το 2001 έως το 2010, η Αγία Έδρα εξέτασε υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης που αφορούσαν περίπου 3.000 ιερείς, υποθέσεις πολλές από τις οποίες χρονολογούνταν πριν από 50 χρόνια. Σε «απολογητικό» λόγο του, το 2001, ο πάπας Ιωάννης Παύλος Β' χαρακτήρισε τη σεξουαλική κακοποίηση εντός της Εκκλησίας «…μια βαθιά αντίφαση της διδασκαλίας και του μαρτυρίου του Ιησού Χριστού». Λόγια, λόγια, λόγια!
Μια απ’ όλες τις υποθέσεις, εκείνη του ιερέα Μαρσιάλ Μασιέλ θα είναι πάντα καρφί στο σώμα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και πάντα θα προκαλεί πόνο και οργή…
Ο Μαρσιάλ Μασιέλ ήταν ο ιδρυτής και ηγέτης της Λεγεώνας του Χριστού (ρωμαιοκαθολικό θρησκευτικό τάγμα που αποτελείται από ιερείς και υποψήφιους για το ιερατείο). Ο εξέχων Μεξικανός Ρωμαιοκαθολικός ιερέας είχε κακοποιήσει σεξουαλικά τουλάχιστον 60 ανηλίκους, ήταν πατέρας έξι παιδιών από τρεις γυναίκες και ήταν ο αγαπημένος του πάπα Ιωάννη Παύλου Β'.
Ο Μαρσιάλ Μασιέλ, ο οποίος «έφυγε» το 2008 για να συναντήσει το Θεό στον παράδεισο… ήταν ίσως ο πιο διαβόητος παιδεραστής της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας· κακοποιούσε ακόμη και τα παιδιά τα δικά του, που έκανε κρυφά με δύο γυναίκες ζώντας διπλή ζωή!
Το Βατικανό αναγνώρισε για πρώτη φορά τα εγκλήματα του Μαρσιάλ Μασιέλ το 2006 και ο πάπας Βενέδικτος τον… τιμώρησε στο να αποσυρθεί σε μια ζωή «προσευχής και μετάνοιας». Βαριά τιμωρία! Ο Βενέδικτος αντιστάθηκε στις εκκλήσεις ορισμένων στην Εκκλησία, που υποστήριζαν ότι το τάγμα του Μασιέλ έπρεπε να διαλυθεί επειδή ήταν τοξικό. Μια έκθεση που εκδόθηκε από το καθολικό θρησκευτικό τάγμα που ίδρυσε ο Μασιέλ, αποκάλυψε ότι μεταξύ 1941 και 2019, 175 ανήλικοι υπήρξαν θύματα κακοποίησης από 33 ιερείς του τάγματος. Τουλάχιστον 60 – το ένα τρίτο δηλαδή – κακοποιήθηκαν από τον ίδιο τον Μαρσιάλ Μασιέλ!
Τα περισσότερα από τα θύματα ήταν αγόρια μεταξύ 11 και 16 χρονών. Η έκθεση εκείνη ανέφερε ότι οι 33 ιερείς ήταν μόνο το 2,44% των 1.353 ιερέων που χειροτονήθηκαν από το τάγμα και τόνιζε ότι σχεδόν το 43% όσων διέπραξαν σεξουαλική κακοποίηση ήταν σε θέσεις εξουσίας. Από τους 33, σήμερα έξι έχουν πεθάνει, οκτώ έχουν εγκαταλείψει την ιεροσύνη και ένας εκδιώχθηκε από το τάγμα. Από τους 18 που παραμένουν ενεργά μέλη, οι τέσσερεις έχουν υποστεί «περιορισμούς» ώστε να κρατηθούν μακριά από ανηλίκους και 14 δεν έχουν δημόσια ιερατική διακονία.
Όμως η ιστορία των σεξουαλικών κακοποιήσεων παιδιών είναι πολύ παλιά και πολύ βαθιά στους κόλπους της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Από τον 11ο αιώνα έχουν καταγγελθεί κακοποιήσεις παιδιών από ιερείς. Το 1531, ο Μαρτίνος Λούθηρος ισχυρίστηκε ότι ο πάπας Λέων Χ είχε ασκήσει βέτο σε ένα μέτρο σύμφωνα με το οποίο οι καρδινάλιοι έπρεπε να περιορίσουν τον αριθμό των αγοριών που κρατούσαν για την ευχαρίστησή τους, «αλλιώς θα διέδιδε σε όλο τον κόσμο πόσο ανοιχτά και ξεδιάντροπα ο Πάπας και οι καρδινάλιοι στη Ρώμη ασκείτε τη σοδομία».
Η σεξουαλική κακοποίηση παιδιών κάτω της ηλικίας συναίνεσης από ιερείς έχει λάβει σημαντική προσοχή από τα μέσα ενημέρωσης και το κοινό στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά, την Ιρλανδία, το Ηνωμένο Βασίλειο, τις Φιλιππίνες, το Βέλγιο, τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Αυστραλία. Περιστατικά έχουν επίσης αναφερθεί σε άλλα έθνη σε όλο τον κόσμο. Το 1995, ο αυστριακός Καρδινάλιος Χανς Χέρμαν Γκροέρ παραιτήθηκε από τη θέση του ως Αρχιεπίσκοπος της Βιέννης λόγω καταγγελιών για σεξουαλική κακοποίηση, όμως παρέμεινε Καρδινάλιος. Από το 1995, περισσότεροι από 100 ιερείς από διάφορες περιοχές της Αυστραλίας καταδικάστηκαν για σεξουαλική κακοποίηση.
Στην Αυστραλία σύμφωνα με μια ομάδα υποστήριξης και υπεράσπισης για θύματα σεξουαλικής κακοποίησης που σχετίζονται με την Εκκλησία, από το 2011 υπήρξαν πάνω από 100 περιπτώσεις στις οποίες καθολικοί ιερείς έχουν κατηγορηθεί για σεξουαλικά αδικήματα παιδιών. Μια αστυνομική έκθεση του 2012 ισχυρίστηκε ότι 40 θάνατοι αυτοκτονίας σχετίζονταν άμεσα με κακοποίηση από καθολικούς κληρικούς στην πολιτεία της Βικτώριας. Σύμφωνα με μια μελέτη του 2004 από το Κολλέγιο Ποινικής Δικαιοσύνης John Jay για τη Διάσκεψη Καθολικών Επισκόπων των Ηνωμένων Πολιτειών, 4.392 καθολικοί ιερείς και διάκονοι σε ενεργό διακονία μεταξύ 1950 και 2002 έχουν κατηγορηθεί (οι κατηγορίες ούτε αποσύρθηκαν ούτε διαψεύστηκαν) για σεξουαλική κακοποίηση 10.667 (ανηλίκων) ατόμων.
Και αμαρτία που εξομολογείται, ουκ αμαρτία εστίν; Για όλα έχει προβλέψει ο Κλήρος… Κι αν αυτά συμβαίνουν στους θεάρεστους κόλπους της Εκκλησίας, τι γίνεται στη σατανική κοινωνία έξω; Οι περιπτώσεις πάμπολλες και σοκαριστικές.
Ο Ντιτρού στιγμάτισε ολόκληρο το Βέλγιο
Μάρκ Ντιτρού: το όνομα – συνώνυμο της παιδικής κακοποίησης. Ο Βέλγος, πρώην ηλεκτρολόγος είχε απαγάγει και βιάσει έξι κορίτσια ηλικίας 8 έως 19 ετών στα τέλη της 10ετιας του ‘90· κατέγραφε σε βίντεο τις πράξεις του και έθαψε ζωντανά δύο από αυτά τα παιδιά, ενώ τα άλλα τέσσερα τα άφησε σε ένα υπόγειο κελί όπου τα είχε φυλακίσει, με αποτέλεσμα να πεθάνουν δύο από αυτά από ασιτία, ενώ εκείνος εξέτιε τετράμηνη ποινή για κλοπή αυτοκινήτου.
Ο Ντιτρού είχε δώσει στην τότε σύζυγό του, Μισέλ Μαρτέν, που ήταν δασκάλα, εντολή να τους πηγαίνει φαγητό, αλλά εκείνη δεν το έκανε. Τα δύο κορίτσια που κατέληξαν από ασιτία ήταν ακόμα ζωντανά όταν η Αστυνομία ερεύνησε για πρώτη φορά το σπίτι του Ντιτρού, τον Δεκέμβριο του 1995.
Η υπόθεση του Μαρκ Ντιτρού συγκλόνισε την κοινή γνώμη του Βελγίου και ολόκληρου του κόσμου. Ανέδειξε αδιαφορία των αστυνομικών αρχών, ανικανότητα του συστήματος δικαιοσύνης και εμπλοκή κυβερνητικών αρμόδιων σε ένα ευρωπαϊκό κύκλωμα παιδεραστίας.
Τον Φεβρουάριο του 1986 ο Μαρκ Ντιτρού είχε καταδικαστεί μαζί με τη σύζυγό του Μαρτέν, για πρώτη φορά με την κατηγορία της απαγωγής και του βιασμού πέντε κοριτσιών. Αν και η ποινή του ήταν 13 χρόνια, αποφυλακίστηκε μετά μόλις τρία χρόνια. Για να μην νομίζετε ότι μόνο στην Ελλάδα συμβαίνουν ανάλογα περιστατικά.
Δύο χρόνια μετά την αποφυλάκισή του, άρχισαν μυστηριωδώς να εξαφανίζονται κορίτσια κοντά στις περιοχές όπου βρίσκονταν οι κατοικίες του Ντιτρού. Στις 24 Ιουνίου 1995, οι 8χρονες Μελίσα Ρούσο και Ζιλί Λεζέ απήχθησαν λίγα μέτρα μακριά από το σπίτι τους.
Στις 23 Αυγούστου του ίδιου έτους η 17χρονη Αν Μάρσαν μαζί με την 19χρονη Έφγε Λάμπρεκς, εξαφανίστηκαν κατά τη διάρκεια των θερινών τους διακοπών.
Στις 28 Μαΐου 1996, η 12χρονη Σαμπίν Νταρντέν εξαφανίστηκε, ενώ γύριζε από το σχολείο με το ποδήλατό της.
Τελευταίο θύμα του Ντιτρού, η 14χρονη Λετίσια Ντελέζ, η οποία απήχθη από το κολυμβητήριο της περιοχής της.
Με ένα λευκό βαν, ο Μαρκ Ντιτρού αλίευε κορίτσια που κυκλοφορούσαν χωρίς συνοδεία, τα απήγαγε και στη συνέχεια τα οδηγούσε στο σπίτι του.
Εκεί ο Ντιτρού, είχε κατασκευάσει στο υπόγειό ένα μπουντρούμι, όπου βίαζε και βασάνιζε τα θύματά του. Στις 16 Αυγούστου 1996, η αστυνομία του Βελγίου μετά από επιδρομή στο σπίτι του Ντιτρού, βρήκε ζωντανές στο υπόγειο του τη Σαμπίν και τη Λετίσια.
Μία μέρα αργότερα, ο Ντιτρού ομολόγησε ότι απήγαγε άλλα τέσσερα κορίτσια. Οι έρευνες που ακολούθησαν συγκλόνισαν την κοινή γνώμη. Η υπόθεση Ντιτρού χαρακτηρίζεται ως «το χειρότερο που έχει συμβεί στο Βέλγιο μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο»! Ήταν τέτοιος ο αντίκτυπος που περισσότεροι από το 1/3 των Βέλγων με το επίθετο Ντιτρού ζήτησαν να το αλλάξουν μεταξύ 1996 και 1998!
Ο Μαρκ Ντιτρού καταδικάστηκε σε ισόβια για την απαγωγή και τον βιασμό έξι κοριτσιών και τη δολοφονία δύο από αυτών. Ο Ντιτρού έχει κάνει αίτηση αποφυλάκισης δύο φορές. Και τις δύο φορές απορρίφθηκε το αίτημά του. Στις 20 Οκτωβρίου του 2019, εκατοντάδες Βέλγοι διαδήλωσαν στους δρόμους των Βρυξελλών, στη λεγόμενη «Μαύρη Πορεία» – διαμαρτυρόμενοι για την πιθανότητα να αποφυλακιστεί πρόωρα υπό όρους.
Ο δάσκαλος που δεν πήρε το μάθημα του…
Ο Γουίλιαμ Βάχεϊ ήταν ένας από τους πιο αγαπημένους δασκάλους. Έτσι τουλάχιστον τον περιγράφουν μαθητές του, τον παιδεραστή δάσκαλο που έχει διδάξει σε περισσότερες από δέκα χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, ενώ το FBI τον θεωρεί ως έναν από τους πιο επικίνδυνους παιδόφιλους στα χρονικά.
Ο επικίνδυνους παιδόφιλος συνόδευε τα παιδιά στις εκδρομές και τους έδινε γλυκά και μπισκότα για να τα δελεάσει. Ανατριχιαστικό είναι το γεγονός ότι κανένα από τα θύματα του δεν γνωρίζει τι έχει συμβεί καθώς έκρυβε στα γλυκά ναρκωτικές ουσίες και στη συνέχεια τα βίαζε ενώ τα παιδιά δεν είχαν συναίσθηση του τι είχε συμβεί. Η δράση του Γουίλιαμ Βάχεϊ αποκαλύφθηκε μετά το τέλος της καριέρας του από ένα τυχαίο γεγονός: η καθαρίστρια του σπιτιού του στη Νικαράγουα, τον τελευταίο σταθμό του, βρήκε ένα στικάκι με φωτογραφικό υλικό που αποδείκνυε τι είχε κάνει σε αμέτρητα παιδιά ο δάσκαλος – τέρας.
Το 1969 ο Βάλει συνελήφθη με την κατηγορία της σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών. Τότε δίδασκε κολύμβηση σε ένα γυμνάσιο των ΗΠΑ.
Ο πατέρας ενός πρώην μαθητή του στο Καράκας της Βενεζουέλας είπε στο Associated Press: «Μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ τι έγινε, αλλά το παιδί μου δεν μπορεί να ξεχάσει ένα γεγονός: Έτρωγε μπισκότα, πάρα πολλά μπισκότα». Ο Βάχεϊ αυτοκτόνησε όταν ήρθε στο φως της δημοσιότητας η ιστορία του και δεν πρόλαβε να λογοδοτήσει στις Αρχές, αφού είχε παραδεχτεί ότι ήταν παιδεραστής.
Ο Δράκος των Αρδενών
Ο Μισέλ Φουρνιρέ συνελήφθη στο Βέλγιο το 2003, μετά την αποτυχημένη απόπειρα απαγωγής μιας έφηβης. Το 2004 και το 2005, η Μονίκ Ολιβιέ, η τρίτη σύζυγός του και συνεργός του, έσπασε και αποκάλυψε στους ανακριτές 11 δολοφονίες, 7 εκ των οποίων διαπράχθηκαν στο διάστημα μεταξύ 1987 και 2001. Ο Φουρνιρέ, που τότε ήταν κρατούμενος στο Ντινάν του Βελγίου, παραδέχτηκε οκτώ δολοφονίες στη Γαλλία και το Βέλγιο.
Γεννημένος στις 4 Απριλίου του 1942 στο Σεντάν της ανατολικής Γαλλίας, ο Φουρνιρέ, φαινομενικά φιλήσυχος οικογενειάρχης, απέκτησε πέντε παιδιά από τους τρεις γάμους και μετατράπηκε σταδιακά σε «σεξουαλικό αρπακτικό», όπως είχε ομολογήσει ο ίδιος.
Μεταξύ 1966-1973, ο Φουρνιρέ καταδικάστηκε για διάφορες υποθέσεις ηδονοβλεψίας και βίαιων επιθέσεων. Φυλακίστηκε ξανά το 1984 για επιθέσεις και βιασμούς ανηλίκων ενώ τον Ιούνιο του 1987 καταδικάστηκε σε κάθειρξη επτά ετών, τα δύο με αναστολή.
Ο Μισέλ Φουρνιρέ υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους κατά συρροή δολοφόνους στη Γαλλία. Θύματά του ήταν κορίτσια ή νεαρές γυναίκες από 12 έως 22 χρόνων, συνήθως παρθένες· τις εντόπιζε οδηγώντας και σταματούσε το αυτοκίνητο για να ζητήσει οδηγίες παριστάνοντας τον αποπροσανατολισμένο και έπειθε τα κορίτσια να μπουν στο αυτοκίνητό του, από όπου καμία δεν βγήκε ζωντανή. Η διαδικασία ήταν πάντοτε ίδια: βιασμός και θάνατος .
Ο Φουρνιρέ κατά την πρώτη φυλάκισή του άρχισε να αλληλογραφεί με τη Μόνικα Ολιβιέ μία διαζευγμένη μητέρα δύο παιδιών και αφού αποφυλακίστηκε παντρεύτηκαν και απέκτησαν ένα παιδί. Τα χρόνια που ακολούθησαν το ζευγάρι επιδόθηκε σε τουλάχιστον 11 δολοφονίες παιδιών και εφήβων. Το 2008 ο Φουρνιρέ κρίθηκε ένοχος για τη δολοφονία 7 γυναικών και καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη, ενώ η Μόνικα Ολιβιέ σε 28 χρόνια. Στις 10 Μαΐου του 2021 ο παιδεραστής – δολοφόνος Φουρνιρέ, άφησε την τελευταία του πνοή, λίγο πριν τα 80 του, σε νοσοκομείο των φυλακών του Παρισιού. Δύο χρόνια πριν, ο παιδόφιλος είχε ομολογήσει τη δολοφονία ακόμα δύο γυναικών ενώ το 2019 είχε αποκαλυφθεί η εμπλοκή του σε ακόμα δύο ανθρωποκτονίες. Πιστεύεται ότι ο Μισέλ Φουρνιρέ ήταν ένοχος για τουλάχιστον 19 δολοφονίες.
Όμως η παιδοφιλία δεν έχει λεκιάσει μόνο της Παπική Εκκλησία ή μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες. Και στην Ελλάδα έχουμε περιπτώσεις που τις θυμάσαι και σε πιάνει ναυτία.
Από τον Δουρή στον ιερέα της Αγίας Παρασκευής…
Στις 31 Δεκεμβρίου του 1993, συγκλόνισε τη χώρα μας ένα έγκλημα που έγινε στην Ερμιόνη. Ο 6χρονος γιος του Μανώλη και της Γεωργίας Δουρή, βρέθηκε νεκρός και κακοποιημένος σεξουαλικά. Σύντομα οι αντιφάσεις και ότι βρήκε ο ίδιος ο πατέρας το νεκρό παιδί του, σε σημείο που ήταν δύσκολο να το εντοπίσει κάποιος, οδήγησαν τις Αρχές στη σύλληψή του Μανώλη Δουρή. Λίγα χρόνια μετά, ο Πάνος Σόμπολος, σε τηλεοπτική εκπομπή θα δηλώσει: «Στην υπόθεση Δουρή θυμάμαι, όταν φέραν το παιδάκι στην Αθήνα, στο νεκροτομείο, ήμουν εκεί. Ο ιατροδικαστής Φίλιππος Κουτσάφτης μου είπε να πάω να μου δείξει κάτι την ώρα που εγώ κοίταζα κάτι άλλα πτώματα στους νεκροθαλάμους. Αυτό που είδα (όταν μου έδειξε το πτώμα του 6χρονου) ήταν άλλο πράγμα. Κακοποιημένο, σε κακό χάλι το παιδί», σχολίασε ο δημοσιογράφος.
Ο Δουρής κρίθηκε ένοχος και καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 1 έτους για ασέλγεια, κάθειρξης 20 ετών για βιασμό και ισόβιας κάθειρξης για ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο σε ήρεμη ψυχική κατάσταση. Στις 24 Φεβρουαρίου του 1996 σχεδόν δύο χρόνια μετά τη δολοφονία του γιου του, αυτοκτόνησε στο κελί των φυλακών το οποίο κρατούνταν. Πίσω από την υπόθεση – λέγεται – βρισκόταν κύκλωμα παιδεραστών από την ευρύτερη περιοχή της Πελοποννήσου. Επίσης εκείνο που ακουγόταν και ακούγεται με έμφαση είναι ότι ο Μανώλης Δουρής δεν ήταν ο φυσικός αυτουργός της δολοφονίας. Αν και φώναζε για την αθωότητά του, το μυστικό σκεπάστηκε με λίγες φτυαριές χώμα κι από μια βαριά μαρμαρόπλακα…
«Μην με ρίχνεις στο πηγάδι θείε»…
Η Υπόθεση του αλβανού βοσκού Τζιάνι Μερκάι στο Ελαιοχώρι Αρκαδίας είχε προκαλέσει αίσθηση κι αποτροπιασμό. Πελοπόννησος 2010. Τα ξημερώματα της Κυριακής 22 Αυγούστου τα ίχνη της 11χρονης Ρένι Τραΐκοβα έχουν χαθεί. Όλο το χωριό έχει βγει στους δρόμους για να ψάξει το παιδί. Η Αστυνομία διεξάγει έρευνες και φτάνει στα ίχνη του 41χρονου Μερκάι, που μετά οκτώ ώρες ανάκρισης ομολογεί. Ο ίδιος είχε βιάσει το κοριτσάκι και στη συνέχεια το πέταξε σε ένα πηγάδι. Μάλιστα η μικρή φέρεται να φώναξε στον δράστη, όπως έλεγαν τότε στο χωριό: «Θείε, μη με ρίχνεις στο πηγάδι». Ο βοσκός φυλακίστηκε. Λίγο μετά ανασκεύασε ότι ναι μεν έκανε το έγκλημα, αλλά κατόπιν πιέσεως. Κάποιοι, όπως είπε, τον ανάγκασαν να το κάνει σημαδεύοντάς τον με όπλο.
«Δάσκαλε θέλουν να με κλέψουν»!
Και η υπόθεση παιδεραστίας στο Ίλιον είχε προκαλέσει σοκ. Θύματα, τέσσερα ανήλικα παιδιά και θύτες η μητέρα – μαστροπός, ο 44χρονος σύντροφός της, ένας εύπορος 84χρονος συνταξιούχος της ΔΕΗ και ο… σεβάσμιος ιερέας της εκκλησίας της περιοχής. Η υπόθεση, αποκαλύφθηκε, όταν τον Δεκέμβριο του 2007, ένα 12χρονο κορίτσι ενημέρωσε με τον τρόμο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο, τον δάσκαλό της, ότι ο πατριός της και ένας κύριος (ο 84χρονος) επιχειρούν να την απαγάγουν, γιατί η μητέρα της την είχε πουλήσει για 2.000 ευρώ! Τρεις μέρες, αργότερα η γιαγιά της μικρής, που είχε την επιμέλεια της κατήγγειλε την απόπειρα απαγωγής στην αστυνομία.
Έπειτα από έρευνα των Αρχών, αποκαλύφθηκε η υπόθεση παιδεραστίας στην οποία πρωταγωνίστρια ήταν η μητέρα, που προωθούσε την κόρη της και άλλα δύο ανήλικα παιδιά στον 84χρονο και τον 62χρονο εφημέριο της εκκλησίας της Αγίας Παρασκευής στο Ίλιον. Μάλιστα, η μητέρα εξέδιδε την κόρη της στον 84χρονο συνταξιούχο από την ηλικία των 6 ετών για 50 ευρώ τη φορά! Δύο φορές την εβδομάδα, η μητέρα και ο πατριός πήγαιναν το παιδί στο σπίτι του συνταξιούχου στα Λιόσια, ενώ από το 2002- 2005 το κοριτσάκι μεταφερόταν συστηματικά από τη μητέρα της στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, εντός του γραφείου του ιερέα, ο οποίος την κακοποιούσε σεξουαλικά, αντί του ίδιου χρηματικού ποσού. Οι κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν σε πολυετείς καθείρξεις.
Ο παιδόφιλος με το ποδήλατο
Σοκ είχε προκαλέσει η υπόθεση με τον 46χρονο αλβανό παιδόφιλο, ο οποίος για σεξουαλικές επιθέσεις σε 27 ανήλικα κορίτσια. Τα θύματά του ήταν ηλικίας 13 έως 15 ετών. O Αλβανός στην απολογία του παραδέχθηκε κάποιες από τις επιθέσεις του.
Η αστυνομία έφθασε στη σύλληψή του έπειτα από πολλές καταγγελίες που είχαν γίνει, σύμφωνα με τις οποίες «άγνωστος άνδρας, που κυκλοφορούσε με ποδήλατο, πλησίαζε κοριτσάκια και τα ανάγκαζε σε ασελγείς πράξεις μαζί του».
Οι έρευνες οδήγησαν στον 46χρονο Αλβανό, που εντοπίστηκε να κινείται με το ποδήλατό του στην περιοχή της Δραπετσώνας, σχεδιάζοντας το επόμενο «χτύπημα».
Άνδρες της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. αναγνωρίζοντας τα χαρακτηριστικά του, επιχείρησαν να τον σταματήσουν για έλεγχο. Εκείνος αρνήθηκε να σταματήσει, τράπηκε σε φυγή και ακινητοποιήθηκε τελικά σε μικρή απόσταση από τους αστυνομικούς που τον προσήγαγαν στο τμήμα Ασφαλείας της Δραπετσώνας και ακολούθως στην Υποδιεύθυνση Ανηλίκων της ΓΑΔΑ. Τα υπόλοιπα ήταν θέμα χρόνου να αποκαλυφθούν.
Και για να τελειώνουμε: οι υποθέσεις σαν αυτές του Κολωνού με θύμα μια 12χρονη ή άλλες παρόμοιες δεν θα πάψουν να υπάρχουν και – κάποιες από αυτές – να αναδύονται από τον βόρβορο και να προκαλούν λιποθυμικές τάσεις στους ανυποψίαστους οικογενειάρχες και για όποιους κραυγάζουν για τιμωρία, να ξέρουν: Η τιμωρία είναι το τελευταίο και το λιγότερο αποτελεσματικό εργαλείο στα χέρια του νομοθέτη για την πρόληψη ενός τέτοιου εγκλήματος. Τέλος!
