Φθινοπωρινό βράδυ Πέμπτης είκοσι λεπτά πριν από τις 11 και το ημερολόγιο γράφει 31 Οκτωβρίου 1985. Δεκάδες μαθητές επιβιβάζονται στο αστικό λεωφορείο, τύπου Ίκαρους που άνηκε στην ΕΑΣ, από την Ακαδημίας το οποίο έκανε το δρομολόγιο Ακαδημίας- Αργυρούπολη. Μεταξύ των δεκάδων επιβατών και ένας 25χρονος φοιτητής Θεολογίας ιρανικής καταγωγής ο οποίος κάθεται στα πίσω καθίσματα.
Οι τότε πληροφορίες αναφέρουν ότι ο συγκεκριμένος είχε και μια τσάντα μαζί του την οποία είχε αφήσει στο δάπεδο του λεωφορείου. Φθάνοντας στο ύψος της Βουλιαγμένης στον αριθμό 182 όπου βρισκόταν ένα υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας ακούγεται ένας εκκωφαντικός θόρυβος και το λεωφορείο τινάζεται στον αέρα. «Το όχημα άνοιξε σαν κονσερβοκούτι» έγραφαν στις κειμενολεζάντες τους οι εφημερίδες της εποχής.
Ουρλιαχτά πόνου και τρόμου ακούγονται από παντού ενώ λίγα λεπτά οι σειρήνες των ασθενοφόρων και των περιπολικών προδίδουν ότι κάτι πάρα πολύ σοβαρό έχει συμβεί. Από την έκρηξη της βόμβας τραυματίστηκαν συνολικά 39 επιβάτες, οι 10 σοβαρά, ενώ ένας εξ αυτών υπέστη ακρωτηριασμό.
«Επέστρεφα με συμμαθητές μου από φροντιστήρια της πλατείας Κάνιγγος. Ο αλλοδαπός που μετέφερε τη βόμβα καθόταν στην πίσω πλευρά του λεωφορείου και εγώ ήμουν ακριβώς δίπλα του. Είχε γυρισμένη την πλάτη του σ΄ εμένα και αυτό με έσωσε. Θραύσματα της βόμβας με χτύπησαν σε όλο μου το σώμα. Αν ήμουν γυρισμένη προς την πλευρά του, θα δεχόμουν τα κομμάτια στην κοιλιά και στο στήθος, και σήμερα δεν θα ζούσα. Είχα εγκαύματα δεύτερου και τρίτου βαθμού. Έπεσα αιμόφυρτη στα σκαλιά του λεωφορείου που είχε ανοίξει σαν κονσερβοκούτι και το σώμα μου κρεμόταν έξω. Υποβλήθηκα σε δύο χειρουργικές επεμβάσεις και από το σώμα μου οι γιατροί έβγαλαν τέσσερα μεγάλα ποτήρια με θραύσματα! Θυμάμαι ότι ακουμπούσα το σώμα μου και είχε λακκούβες. Οι γιατροί μού έλεγαν ακόμη ότι ήμουν τυχερή που φορούσα τζιν, το οποίο είναι ανθεκτικό στη φωτιά, και έτσι δεν είχα πιο εκτεταμένα εγκαύματα. Εμεινα συνολικά 40 ημέρες στο νοσοκομείο και ήμουν σε ειδικό θάλαμο με θερμοκρασία 40 βαθμών Κελσίου προκειμένου να επουλωθούν οι εκατοντάδες πληγές. Εκανα και τυμπανοπλαστική γιατί δεν άκουγα τίποτα» θα πει πριν από αρκετά χρόνια η κα Κατερίνα Πλίτσα μιλώντας στην εφημερίδα «Το Βήμα της Κυριακής».
Στην ίδια εφημερίδα η κα Ελένη Ράμπια η οποία βρισκόταν και εκείνη μέσα στο λεωφορείο είχε αναφέρει: ««Καθόμουν στο πίσω μέρος του λεωφορείου. Επειδή ήταν ασφυκτικά γεμάτο, στεκόμουν στο πρώτο σκαλί της πίσω πόρτας εξόδου. Όταν το λεωφορείο ξεκίνησε από την πλατεία Ακαδημίας, παρουσίαζε μηχανικά προβλήματα και είχε σταματήσει δύο-τρεις φορές κατά τη διάρκεια της διαδρομής. Αυτό βέβαια ήταν άσχετο με ό,τι συνέβη στη λεωφόρο Βουλιαγμένης, στο ύψος της Δάφνης. Τα θραύσματα από την έκρηξη με χτύπησαν στην πλάτη και στη σπονδυλική στήλη. Έμεινα 15 ημέρες στην Εντατική. Οι περισσότεροι συμμαθητές μου τραυματίστηκαν. Οσοι πάντως ήταν στη μέση του λεωφορείου δεν τραυματίστηκαν τόσο σοβαρά, γιατί το ωστικό κύμα έσκασε στα σώματα όσων ήμασταν δίπλα από τη βόμβα. Υποβλήθηκα σε χειρουργική επέμβαση για αφαίρεση των θραυσμάτων και σε τυμπανοπλαστική. Όμως δεν μπορώ να παραπονιέμαι συνέχεια, αν σκεφτώ ότι ένας άλλος συμμαθητής μας ακρωτηριάστηκε από αυτή την επίθεση».
Ο τότε πρωθυπουργός, Ανδρέας Παπανδρέου, σε δηλώσεις του έκανε λόγο για «άνανδρη και εγκληματική πράξη, που μπορεί να προκαλέσει αποσταθεροποίηση των δημοκρατικών θεσμών». Από τις έρευνες της αστυνομίας τότε προέκυψε ότι άγνωστος είχε τηλεφωνήσει στην εφημερίδα «Απογευματινή» και είχε προειδοποιήσει ότι επίκειται έκρηξη βόμβας έξω από το σπίτι του μεγαλοβιομήχανου Τσάτσου ιδιοκτήτη μεταξύ άλλων και της τσιμεντοβιομηχανίας ΑΓΕΤ Ηρακλής στην οδό Κανάρη στο Κολωνάκι. Τότε όμως στη συγκεκριμένη διεύθυνση δεν είχε γίνει καμία έκρηξη βόμβας και οι αρχές συνειδητοποίησαν ότι ο ιρανός φοιτητής, ο οποίος αργότερα έφυγε για την πατρίδα του, είχε περάσει από το σημείο είχε δει την τσάντα με το φανταχτερό περιτύλιγμα την πήρε μη γνωρίζοντας τι έχει μέσα για την ανοίξει αργότερα στο σπίτι του, θεωρώντας ότι είχε κάτι πολύτιμο και την έφερε μαζί του στο λεωφορείο. Ο ωρολογιακός μηχανισμός εξερράγη όταν το λεωφορείο ήταν στη λεωφόρο Βουλιαγμένης. Ένας οδοκαθαριστής είχε βρει μια ημέρα μετά στο Κολωνάκι, κοντά στο σπίτι του μεγαλοβιομήχανου μια προκήρυξη ανάληψης ευθύνης για την επίθεση από την οργάνωση «Επαναστατική Μαχητική Αριστερά». Η προκήρυξη ανέφερε σύμφωνα με δημοσιεύματα: «Δείχνοντας την έμπρακτη αντίστασή μας ενάντια στο καπιταλιστικό καθεστώς, χτυπήσαμε σήμερα συμβολικά το σπίτι των Τσάτσων (στην οδό Κανάρη στο Κολωνάκι), που αποτελούν μία από τις χαρακτηριστικές εκφράσεις της χυδαιότητας του ελληνικού αστισμού» αναφέρει μεταξύ άλλων η προκήρυξη στο τέλος της οποίας ο συντάκτης συμπληρώνει: «Κασσίμης- Τσουτσουβής ζουν μέσα στους αγώνες μας. Θα νικήσουμε». Η συγκεκριμένη τρομοκρατική ομάδα δεν ξαναεμφανίστηκε από τότε.
