Γράφει η Ρίκη Ματαλλιωτάκη
Πάει καιρός πολύ που έχω σταματήσει να εκφέρω τις προσωπικές μου απόψεις στο διαδίκτυο μια και συνειδητοποίησα πλέον πως στην ουσία δεν αφορούν κανένα… τούτη τη φορά όμως δεν άντεξα…και δεν άντεξα γιατί μήνες τώρα είμαι πλημμυ-ρισμένη οργή, λύσσα κι αηδία για την κοινωνία μας.
Ξεκινώντας από την υπόθεση Πισπιρίγκου, περνώντας στην υπόθεση των Σεπολίων, μετά στην υπόθεση των Πετραλώνων, χώρια οι διάφορες άλλες υποθέσεις μικρότερης εμβέλειας, έως που φτάσαμε και σ’ αυτήν που ήταν πια το κερασάκι στην τούρτα, την υπόθεση του ταλαντούχου και πολυβραβευμένου συγγραφέα… εδώ έδωσα τα ρέστα μου!
Και δεν θα βρίσω, γιατί δεν αξίζει να λερώσω το στόμα μου για ένα τέτοιο υπο-κείμενο, σαν συγγραφέας όμως κι εγώ θέλω να καταρρίψω το επιχείρημα του, ότι δηλαδή κατέβαζε τα βίντεο με τα μωρά να βιάζονται για να εμπνευστεί. Ε λοιπόν…. Έχω γράψει κι εγώ βιβλία με υποθέσεις βιασμού, έχω γράψει κι εγώ βιβλία με υποθέσεις δολοφονιών, έχω γράψει κι αν έχω γράψει…ποτέ όμως δεν αισθάνθηκα την ανάγκη ούτε να βιάσω, ούτε να βιαστώ, ούτε να δολοφονήσω, ούτε να με δολοφονήσουν, ούτε να κλέψω ούτε να με κλέψουν, και γενικά να μην κάνω ή να μη δω το ελάχιστο από τα γραφόμενα μου ώστε να εμπνευστώ… μού ήταν κάτι παραπάνω από αρκετό το ταλέντο μου και η ενσυναίσθηση μου για να μπω στη θέση του ήρωα και να αποδώσω τα ανάλογα. Αν λοιπόν τώρα ο ως άνω κύριος ένιωσε την ανάγκη να δει βιασμούς μωρών για να εμπνευστεί, τότε εκτός από το ότι κοροϊδεύει τον κόσμο κοροϊδεύει και τον εαυτό του… εκτός από το ότι δεν είναι άνθρωπος δεν είναι ούτε καν συγγραφέας κι αναρωτιέμαι πως και με τι είδους βύσματα κάποιοι λαμβάνουν τα βραβεία.
Αυτό όμως και πάλι είναι το ελάχιστο… έλεος, αφήστε επιτέλους ήσυχα τα παιδιά ανθρωπόμορφα τέρατα… έλεος!!!!!!!!!!!!!!