Tα έντονα καιρικά φαινόμενα δημιουργούν προβλήματα στη χώρα,και αρκετοί αναρωτιούνται πως προκύπτουν τα ονόματα στις μεγάλες κακοκαιρίες,όπως ο τυφώνας "Κατρίνα" ή ο τυφώνας "Σάντι" και στην Ελλάδα η Αριάδνη,ο Βίκτωρ ,ο Ραφαήλ, η Σοφία, ο Τηλέμαχος, η Υπατία, ο Υάκινθος.
Ακολουθώντας την πρακτική Ευρωπαϊκών Μετεωρολογικών Υπηρεσιών,οι μετεωρολογικές υπηρεσίες δίνουν ονόματα στα επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα.
Πιστεύεται ότι με αυτόν τον τρόπο γίνεται πιο αποδοτική η μετάδοση της πληροφορίας στους πολίτες, ώστε να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα για την προστασία της ζωής και της περιουσίας τους.
Η ονοματοδοσία, λοιπόν, σε έντονα καιρικά φαινόμενα ξεκίνησε στις ΗΠΑ και στη συνέχεια υιοθετήθηκε και από άλλες χώρες, ανάμεσά τους και η Ελλάδα. Κάθε φορά, λοιπόν, που ένα σύστημα πλησιάζει τη χώρα μας, οι επιστήμονες του Αστεροσκοπείου Αθηνών του δίνουν όνομα.
Στην Ελλάδα, όταν οι επιστήμονες του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι ένα βαρομετρικό χαμηλό είναι επικίνδυνο, τότε παίρνει όνομα, κατά προτίμηση από την ελληνική ιστορία ή μυθολογία.Το όνομα που θα δοθεί από το Αστεροσκοπείο για κάποια κακοκαιρία είναι μοναδικό, δεν θα δοθεί σε καμία άλλη ,και επιλέγεται τυχαία.Προς το παρόν, διατηρείται η αλφαβητική σειρά στην επιλογή των ονομάτων.
Το συνηθέστερο καιρικό φαινόμενο που «βαφτίζεται» με ανθρώπινα ονόματα είναι οι τυφώνες.Όσο για το ερώτημα γιατί οι κακοκαιρίες παίρνουν γυναικεία ονόματα, αυτό είναι κάτι που καθιερώθηκε τη δεκαετία του ‘40, υπό την επίδραση του μυθιστορήματος «Καταιγίδα» του Τζορτζ Ρ. Στιούαρτ, που εκδόθηκε το 1941.
Από το 1953, τα ακραία καιρικά φαινόμενα παίρνουν τα ονόματά τους από καταλόγους που εκπόνησε το Εθνικό Κέντρο Τυφώνων των ΗΠΑ.Οι κατάλογοι αυτοί είχαν μόνο γυναικεία ονόματα μέχρι το 1979, αλλά έκτοτε άρχισαν να χρησιμοποιούνται και αντρικά.