Σαν σήμερα 11 Νοεμβρίου του 1990, ο λαός μας, η χώρας μας, η ποίηση , η ελληνική και παγκόσμια τέχνη έχασαν τον ποιητή της Ρωμιοσύνης Γιάννη Ρίτσο.Επιφανής και πολυγραφότατος Έλληνας ποιητής με διεθνή απήχηση, ο Ρίτσος ανήκε στη λεγόμενη γενιά του 1930. Ο Επιτάφιος, η Ρωμιοσύνη και η Σονάτα του Σεληνόφωτος είναι τρία από τα πιο γνωστά έργα του.
Ο
Γιάννης Ρίτσος (Μονεμβασιά 1 Μαΐου 1909 – Αθήνα 11 Νοεμβρίου 1990) ήταν
ένας από τους πιο διάσημους και διεθνώς αναγνωρισμένους Έλληνες ποιητές. Tα έργα του να έχουν μεταφραστεί και εκδοθεί σε πολλές ξένες γλώσσες. Δημοσίευσε πάνω από εκατό ποιητικές συλλογές και συνθέσεις, εννέα μυθιστορήματα, τέσσερα θεατρικά έργα και μελέτες.Πολλές μεταφράσεις,χρονογραφήματα και άλλα δημοσιεύματα συμπληρώνουν το σπουδαίο έργο του.
Το 1921 άρχισε να συνεργάζεται με τη «Διάπλαση των Παίδων». Συνεισέφερε επίσης ποιήματα στο φιλολογικό παράρτημα της «Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας» του Πυρσού. Το 1934 εκδόθηκε η πρώτη ποιητική συλλογή του με τίτλο «Τρακτέρ», ενώ ξεκίνησε να δημοσιεύει στον «Ριζοσπάστη» τη στήλη «Γράμματα για το Μέτωπο». Την ίδια χρονιά γίνεται μέλος του ΚΚΕ, στο οποίο παρέμεινε πιστός μέχρι τον θάνατό του. Το 1935 κυκλοφορούν οι «Πυραμίδες», το 1936 ο «Επιτάφιος» και το 1937 «Το τραγούδι της αδελφής μου».
Έλαβε ενεργά μέρος στην Εθνική Αντίσταση, ενώ το χρονικό διάστημα 1948-1952 εξορίστηκε σε διάφορα νησιά. Το 1945 έγραψε τη «Ρωμιοσύνη», άλλο ένα δημοφιλές ποίημά του, που το μελοποίησε το 1966 ο Μίκης Θεοδωράκης. Το 1948 εξορίστηκε λόγω της αριστερής δράσης του στη Λήμνο, τον επόμενο χρόνο(Μάιος 1949) στη Μακρόνησο και το 1950-1951 στον Άη Στράτη.
Μετά την απελευθέρωσή του τον Αύγουστο του 1952 έρχεται στην Αθήνα και προσχωρεί στην ΕΔΑ. Το 1954 παντρεύεται με την παιδίατρο Γαρυφαλιά (Φηλίτσα) Γεωργιάδη κι ένα χρόνο αργότερα γεννιέται η -μοναδική- κόρη τους Ελευθερία (Έρη).
Το 1956 ταξίδεψε στη Σοβιετική Ένωση ως μέλος αντιπροσωπείας διανοουμένων και δημοσιογράφων και την ίδια χρονιά τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο για τη «Σονάτα του Σεληνόφωτος». Όταν το διάβασε ο Γάλλος ποιητής και συγγραφέας Louis Aragon (1897-1982), είπε ότι ένιωσε «το βίαιο τράνταγμα μιας ιδιοφυΐας» και αποφάσισε ότι ο δημιουργός ήταν «ο μεγαλύτερος ποιητής της εποχής μας».Το ποίημα μιλάει για τη μοναξιά και την αποξένωση του ατόμου που δεν μπορεί ή δεν θέλει να δεσμευτεί.
Το 1968 προτάθηκε για το βραβείο Νόμπελ, το οποίο δεν πήρε διότι θεωρήθηκε στρατευμένος ποιητής (δηλαδή ήταν μέλος του ΚΚΕ). Το 1975 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και το 1977 τιμήθηκε με το Βραβείο Ειρήνης του Λένιν. (wikipedia).
Ο Γιάννης Ρίτσος πέθανε στις 11 Νοεμβρίου 1990, αφήνοντας πίσω του 50 ανέκδοτες ποιητικές συλλογές. Κηδεύτηκε τρεις μέρες αργότερα στη γενέτειρά του τη Μονεμβασιά.Το κύριο σώμα του έργου του το συγκροτούν πάνω από 100 ποιητικές συλλογές, 9 πεζογραφήματα και 4 θεατρικά έργα.
Ποιήματα του Ρίτσου έχουν μελοποιηθεί από συνθέτες όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Χρήστος Λεοντής, ο Μάριος Τόκας, ο Μάνος Λοΐζος, ο Μίμης Πλέσσας, κ.α.
Κεντρική φωτογραφία από: impactalk.gr