Γράφει η Ρίκη Ματαλλιωτάκη
Κρύο έξω… και πλησιάζουν Χριστούγεννα που να πάρει και να σηκώσει… Χριστούγεννα δηλαδή τρόπος του λέγειν, γιατί τι Χριστούγεννα, τι Πρωτοχρονιά, τι γιορτές με δυο λόγια να κάμεις, δίχως δουλειά, άρα και δίχως λεφτά… κι όταν δεν έχεις λεφτά , δηλαδή δεν έχεις περιθώρια για βόλτες και διασκεδάσεις, δυστυχώς δεν έχεις ούτε φίλους, ούτε γνωστούς…αυτή την εντύπωση πάντως έχουν οι περισσότεροι.
Έγώ ωστόσο θα έλεγα το εντελώς αντίθετο… θα έλεγα, πρώτον, πως οι αληθινοί φίλοι φαίνονται στα δύσκολα, επομένως όταν δεν τους έχεις τότε, καλύτερα να μην τους έχεις ποτέ… σαν μια ευκαιρία δηλαδή για να διαχωρίσεις την ήρα απο το σιτάρι δες την αναδουλειά σου και τίποτα περισσότερο.
Δεύτερον, ας πούμε πως είχες το οικονομικό περιθώριο, που θα πήγαινες με το χαμό που γίνεται στο σύμπαν; Άρα βγάλε το έξω απο τη μαυρίλα σου κι αυτό.
Και τρίτον… τρίτον και σπουδαιότερο, κοίταξε γύρω σου για να δεις και να συνειδητοποιήσεις πως όσα, μα όσα ακριβώς σου χρειάζονται μπορείς να τα βρεις στο σπίτι σου, στη ζεστασιά και στην αγάπη των απολύτως δικών σου ανθρώπων… ειδικά αν έχεις κι ένα σπιτάκι στα χωριό, όσο μικρό και φτωχικό κι αν είναι, θα δεις πως οι μνήμες που θα σου ανασκαλέψει απο τα παιδικά σου χρόνια-εκείνα τα πανέμορφα με το ταπεινό χριστουγεννιάτικο δεντράκι το σκεπασμένο με μπαμπάκι-θα σου προσφέρουν τόση θαλπωρή που δεν θα έχεις πια καμία απολύτως ανάγκη ούτε την αστική πολυκοσμία ούτε τις γιορτές της πόλης που δεν είναι πια τίποτα άλλο πέρα απο εμπόριο.
Ψάξου λοιπόν και θα δεις πως ό,τι έχεις ανάγκη μπορείς να το βρεις μονάχα μέσα στο σπίτι σου…