Η δεύτερη φορά που συνέβη κάτι ανάλογο ήταν το 1916. Ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος διαφωνούσε ριζικά με τον βασιλιά Κωνσταντίνο Α’ αναφορικά με τη στάση που θα έπρεπε να κρατήσει η Ελλάδα έναντι του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο πρόεδρος ήθελε την είσοδο της χώρας στον πόλεμο το ταχύτερο δυνατό, ενώ το Στέμμα την τήρηση ουδετερότητας. Αποκορύφωμα του Εθνικού Διχασμού, όπως έμεινε γνωστός, ήταν η δημιουργία της προσωρινής Κυβέρνησης Εθνικής Αμύνης από την τριανδρία Βενιζέλου, Παύλου Κουντουριώτη και Παναγιώτη Δαγκλή. Έδρευε στη Θεσσαλονίκη και ήλεγχε τη Βόρεια Ελλάδα, τα νησιά του Αιγαίου και την Κρήτη, ενώ η κυβέρνηση της Αθήνας το νότιο τμήμα της επικράτειας.
Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ