Η καριέρα του Στέλιου Καζαντζίδη πέρασε πολλά σκαμπανεβάσματα και αρκετές δύσκολες στιγμές.
Ένας καλλιτέχνης που δεν δίσταζε να βρεθεί σε κόντρα με επιχειρηματίες και δισκογραφικές εταιρίες. Μάλιστα, μια δύσκολη περιόδος που τον είχε οδηγήσει σε μακροχρόνια αποχή συνέπεσε με τον χωρισμό του με τη Μαρινέλλα. Τότε δεν ήταν λίγοι αυτοί που συνέδεσαν τον χωρισμό με την προσωρινή αποχώρηση από το τραγούδι.
Τι συνέβη μετά τον χωρισμό του με τη Μαρινέλλα
Η πραγματική αλήθεια βρίσκονταν αλλού και την επεξήγησε μέσω συνέντευξης που έδωσε το καλοκαίρι του 1971 στον Γιώργο Λιάνη και στα «Επίκαιρα».
Ήταν καλοκαίρι του 1971 και ο Καζαντζίδης απείχε ήδη τέσσερα χρόνια από το τραγούδι.
Η συνάντησή τους πραγματοποιήθηκε σε μια παραλία στην Μακεδονία, εκεί όπου ο κορυφαίος τραγουδιστής είχε αποσυρθεί δηλώνοντας «αυτοεξόριστος».
Ο δημοσιογράφος τον βρήκε πάνω σε μια βάρκα, την ώρα που επέστρεψε από το ψάρεμα και εκείνος του αποκαλύπτει:
«Με έχουν κάνει να κάνει να αναζητώ την μοναξιά στα πέλαγα και στα χωράφια. Δεν θα ξανατραγουδήσω… Έχω σιχαθεί το τραγούδι. Θα προσπαθήσω να βρω άλλη δουλειά», δήλωνε τότε με αποφασιστικότητα, προσθέτοντας ότι αυτή θα μπορούσε να είναι ψαράς ή αγρότης.
Πικραμένος πολύ από τις δισκογραφικές εταιρείες, με τις οποίες βρίσκονταν κόντρα σχεδόν από την αρχή της καριέρας του.
Ο ίδιος μάχονταν και υπερασπίζονταν τα δικαιώματα όχι μόνο των τραγουδιστών αλλά όλων όσων εμπλέκονται στην κυκλοφορία ενός άλμπουμ.
Η πρώτη του διαμάχη συνέβη το 1959, με την Columbia και τις πωλήσεις του τραγουδιού «Μαντουμπάλα», που την εποχή εκείνη άγγιξαν τις 100.000.
Το 1965 έρχεται σε νέα σύγκρουση με τους ιδιοκτήτες των νυχτερινών κέντρων, για τις συνθήκες εργασίας, σταματώντας και πάλι τις εμφανίσεις του και φεύγοντας για το εξωτερικό.
Η σκληρή στάση του στις δισκογραφικές και οι δικαστικές διαμάχες
«Τους έκανα μεγάλη ζημιά. Μετέτρεψα την δραχμή σε χιλιάρικο. Η πρώτη μου ηχογράφηση αμείφτηκε με 80 δραχμές και μετά από λίγο ηχογράφησα τραγούδι με 80 χιλιάρικα», έλεγε τότε ο Καζαντζίδης ο οποίος στο μεταξύ είδε την προσπάθειά του να λειτουργήσει δική του εταιρεία, με την επωνυμία «Standard» να πέφτει στο κενό, εξαιτίας (μεταξύ άλλων) και της στάσης της χούντας σε βάρος του.
Eίναι η εποχή που θα ζήσει δύσκολα χωρίς χρήματα λόγω της δικαστικής διαμάχης αλλά και προβλημάτων που είχαν προκύψει με την εφορία.
Αυτό το επιχειρηματικό σχέδιο που έπεσε στο κενό τον αποτελείωσε και ο Καζαντζίδης έδειχνε να μην έχει άλλο κουράγιο για να συνεχίσει να πολεμάει ένα σύστημα που στεκόταν πεισματικά απέναντί του.
Τελικά επιστρέφει στην δισκογραφία και χαρίζει μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του με το θρυλικό «Υπάρχω», σε συνεργασία με Νικολόπουλο και Πυθαγόρα το 1975. Όμως και πάλι μετά από αυτό, στην κατά πολλούς καλύτερη και πιο μεστή περίοδο της καριέρας του, θα ακολουθήσει ένα τεράστιο κενό που κράτησε σχεδόν 12 χρόνια. Πλέον ο Καζαντζίδης τα βάζει με την «Μίνος» και μένει «σιωπηλός» μέχρι το 1987 όταν υπογράφει στην «Polygram» και κυκλοφορεί τον δίσκο «Ελεύθερος».
