Ο γνωστός ποινικολόγος Αλέξης Κούγιας έδωσε µια διαφορετική συνέντευξη που δεν μίλησε μόνο για τη δουλειά και τις ασχολίες του, αλλά για την οικογένεια του, την πρώην σύζυγό του, τα παιδιά τους και τη μητέρα της Εύης Βατίδου που βοήθησε πολύ στην ανατροφή των εγγονιών του και την ευχαρίστησε δημοσίως για αυτό.
Η συνέντευξη και οι αναφορές στα παιδιά του
Πείτε µας λίγα λόγια για την κόρη σας
«Η Μάιρα έχει το όνοµα της γιαγιάς της από την πλευρά της Εύης, όπως ο Χρήστος έχει το όνοµα του πατέρα µου. Η Μάιρα είναι ένα σεµνό παιδί.
Είναι 17 ετών και είναι ουσιαστικά µικρότερη από την ηλικία της όσον αφορά τις επιλογές της. Είναι ένα οξύµωρο σχήµα αναφορικά µε την εµφάνισή της και την κοινωνική της ζωή.
Είναι ένα πολύ δεµένο παιδί µε τον αδελφό της, γιατί, όταν αποφασίσαµε να χωρίσουµε µε την Εύη, που αυτό έγινε τον Σεπτέµβριο του 2007, ήταν µόλις 2,5 χρόνων και ο αδελφός της 5 ετών.
Το µεγάλο ζήτηµα του χωρισµού τότε ήταν πως εγώ δεν ήθελα να αποξενωθώ από τα παιδιά µου, γιατί δεν µπορούσα να διανοηθώ, λόγω της µικρής τους ηλικίας, ότι θα µπορούσα να τα διεκδικήσω και τότε δεν υπήρχε η νοµοθεσία περί συνεπιµέλειας.
Σε αυτή την ηλικία τη συγκεκριµένη εποχή τα παιδιά των χωρισµένων ζευγαριών είχαν τη δυνατότητα να επικοινωνούν µε τον πατέρα τους δύο φορές την εβδοµάδα και πολύ λίγη ώρα».
Και εσείς τι κάνατε τότε;
«Επειδή εγώ δεν µπορούσα να διανοηθώ ότι θα χάσω την επαφή µε τα παιδιά µου, έπεισα την Εύη, αλλά συµφώνησε και αυτή, να νοικιάσει ένα σπίτι στη Βουλιαγµένη, όπου µέναµε µαζί πριν, το οποίο θα το πλήρωνα εγώ, και παράλληλα πήρα την απόφαση µόλις χωρίσαµε να αρχίσω να κατασκευάζω κοντά ένα σπίτι, στο οποίο θα υπήρχε ένας πολύ µεγάλος χώρος µόνο για τα παιδιά.
Και έτσι έφτιαξα ένα σπίτι που δεν µου ήταν αναγκαίο, γιατί ήµουν µόνος µου και δεν υπήρχε και καµία περίπτωση να ξαναπαντρευτώ, αφού είχα ήδη δύο παιδιά.
Ετσι βρισκόµουν στα 100 µέτρα από εκεί όπου έµεναν, ενώ συµφώνησα και µε την Εύη ότι «εγώ θα στείλω τα παιδιά στα ακριβότερα σχολεία» και προσέλαβα και έναν οδηγό, για να πηγαίνει την Εύη και τα παιδιά όπου ήθελαν και είχαν ανάγκη.
Οµως, το κυριότερο απ’ όλα είναι ότι εγώ είχα ελεύθερη επικοινωνία µε τα παιδιά καθηµερινά, χωρίς χρονικούς περιορισµούς. Ετσι, και µε τη βοήθεια της Εύης, που ήταν σηµαντική, αλλά και µε τη βοήθεια της µητέρας της, που ήταν φιλόλογος, µεγαλώσαµε δύο παιδιά τα οποία ήταν γεµάτα αγάπη και ενδιαφέρον και που ο πατέρας τους δεν έλειψε ούτε από µία παιδική γιορτή και των δύο και των φίλων τους, σαν να µην είχαµε χωρίσει ποτέ µε την Εύη».