Γράφει η Μελίνα Σαριδάκη.
Είμαστε όλοι άνθρωποι, όντα κοινωνικά με ανάγκη για επαφή και αλληλεπίδραση. Με ανάγκη για αγάπη, επαφή, ένωση, στήριξη, μοίρασμα, κατανόηση, σεβασμό, εκτίμηση και προπαντός ανάγκη για αληθινούς και σταθερούς ανθρώπους στη ζωή μας στα δύσκολα και στις χαρές μας.
Και όλα τα παραπάνω δεν είναι λέξεις. Είναι έννοιες αληθινές, ψυχικές ανάγκες, συναισθήματα τα οποία συμβάλλουν στην καλή ή άσχημη ψυχολογική μας κατάσταση.
Και είναι όλα πέρα για πέρα αληθινά και κατανοητά, είναι όμως και πέρα για πέρα διαχειρίσιμα προς όφελος μας όταν συνειδητοποιήσουμε ότι βιώνουμε περιόδους στη ζωή μας όπου οι άνθρωποι που θεωρούσαμε πως θα ‘ναι δίπλα μας όχι απλά δεν είναι, αλλά ανακαλύπτουμε και μια πλευρά του εαυτού τους την οποία δεν είχαμε ποτέ μας φανταστεί. Έχει συμβεί σε όλους και ίσως να ξανασυμβεί.
Η ζωή όμως, οι αξίες που τη διέπουν, η εμπειρία μας και οι αρχές που έχουμε επιλέξει να τηρήσουμε σαν στυλοβάτη για τη δική μας την πορεία είναι πάντα οι καλύτεροι συνοδοιπόροι, μέντορες και όλη η δύναμη και η σοφία μας για να καταλάβουμε και να αποδεχτούμε ότι το μόνο που έχουμε ανάγκη στη ζωή μας είναι η αυτογνωσία μας, η γνώση της δικής μας ευθύνης και οι ποιοτικές και δυνατές ανθρώπινες σχέσεις στον χρόνο και τη φθορά. Κάθε τι άλλο επιφανειακό, επίκαιρο και προσωρινό με εφήμερη δράση και επίδραση δεν μας προσφέρει απολύτως τίποτα. Και πρέπει να είμαστε ευγνώμονες γι΄ αυτό διότι οτιδήποτε δεν έχει έρθει στη ζωή μας για να μας εξελίξει και να μας ανεβάσει επίπεδα πνευματικά και ηθικά ως ανθρώπους το μόνο που κάνει είναι να μας κρατά πίσω δημιουργώντας μας πολλές φορές ακόμα και αυταπάτες ή πίκρες τις οποίες θεωρώ κανένας άνθρωπος δεν έχει ανάγκη.
Όμως μέσα από αυτές τις διαδικασίες αναγκαζόμαστε να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας και τις βαθύτερες, ουσιαστικές, πραγματικές μας ανάγκες καθώς και τις δυνάμεις μας οι οποίες πιστέψτε με είναι πάρα πάρα πολλές και ίσως να μην τις είχαμε ποτέ ανακαλύψει αν δεν είχαμε έρθει αντιμέτωποι με την ανάγκη να τις χρησιμοποιήσουμε.
Και κάπως έτσι μαθαίνουμε να εκτιμούμε τον εαυτό μας, να τον ανακαλύπτουμε συνεχώς και να τον στηρίζουμε σαν το πολυτιμότερο που έχουμε, διότι είναι το πολυτιμότερο που έχουμε. Και δεν είναι καθόλου εγωιστικό να δημιουργείς αυτή τη σχέση με τον εαυτό σου, ειδικά αν είσαι από τους ανθρώπους που έχεις ισχυρή συνείδηση των πράξεων σου και ισχυρή ενσυναίσθηση στην καθημερινότητα σου.
Έτσι μαθαίνουμε να συγχωρούμε και να αποχαιρετούμε πάντα με αγάπη και κατανόηση ανθρώπους και καταστάσεις που δε στάθηκαν στο ύψος των δικών μας περιστάσεων και αξιών, στο ύψος της δικής μας ανηφόρας. Και σαφέστατα δεν έχουμε δικαίωμα να κατηγορήσουμε κάποιον. Διότι σαφέστατα έχουμε όλη την ευθύνη για όσα επιτρέπουμε ή όχι στη ζωή μας και όσο δύσκολο κι αν μοιάζει αυτό, είναι το μόνο σίγουρο, το μόνο αληθινό. Η ευθύνη για όσα ζούμε βαραίνει εμάς και μόνο εμάς.
Είναι πολύ σοφό λοιπόν και υγιές, να αποδεχτείς τις όποιες αναποδιές και καταστάσεις, τις όποιες άλλες συμπεριφορές που ανήκουν σε άλλους ανθρώπους, να δεις το μέσα σου και να διαλέξεις τι σε εκφράζει να κρατήσεις δίπλα σου στο δρόμο σου. Γιατί ακόμα και μια από τις δυσκολότερες διαδρομές ζωής να έχεις στη ζωή σου, είναι η δική σου η ζωή και μόνο εσύ ευθύνεσαι αν την κρατήσεις ψηλά έστω και μέσα από κάθε δυσκολία ή θα της εξευτελίσεις την αξία της.
Μετρήστε λοιπόν τις αξίες σας, την αξία σας, πιστέψτε στις δυνάμεις και την ακεραιότητα σας και έπειτα θα καταλάβετε και θα διαπιστώσετε σε βάθος χρόνου ότι όταν αποφασίσετε ότι θέλετε να πάτε ψηλά, τον εαυτό σας, τις σχέσεις σας, την εργασία σας, τις αξίες σας πρέπει να αποφασίσετε ότι θα τα ανεβάσετε εσείς οι ίδιοι.
Να αποφασίσετε την Ανηφόρα και να δεχτείτε τη μοναχικότητα που θα είναι σύντροφος σας ή ελάχιστους ικανούς και σταθερούς ανθρώπους!
Γιατί οι ανηφόρες είναι δύσκολες και οι περισσότεροι δε μπαίνουν καν στη διαδικασία ανάβασης ή τα παρατάνε στη μέση της διαδρομής.
Μα είναι ιερές οι ανηφόρες γιατί σε οδηγούν πάντα και νομοτελειακά σε έναν Θεό και σε μια μοναδική Θέα!
Υγιαίνετε και Χαρείτε!
Με εκτίμηση,
Μελίνα Σαριδάκη.