Κάποιου του χάριζαν γάιδαρο κι αυτός τον κοίταζε στα δόντια…
Θα έχετε ακούσει την παραπάνω ελληνική παροιμία. Και όπως πολλές άλλες παροιμίες, κρύβει κι αυτή σοφία. Τη λέμε για κάποιον που δεν εκτιμά μια προσφορά, ένα δώρο. Αγνοεί την πράξη του δωρητή και ασχολείται με τις λεπτομέρειες.
Χρησιμοποιούμε συχνά αυτή τη φράση λαϊκής σοφίας για να τονίσουμε ότι δεν πρέπει να είμαστε αχάριστοι όταν μας προσφέρουν κάτι, οτιδήποτε κι αν είναι αυτό.
Ένα δώρο είναι πάντα ευπρόσδεκτο, ασχέτως αν μας αρέσει ή όχι. Εκείνο που μετράει είναι η πρόθεση αυτού που μας το προσφέρει να μας κάνει χαρούμενους. Οπότε, δεν ψάχνουμε να του βρούμε ψεγάδια.
Δείτε Επίσης
Αν δε γνωρίζετε αυτό το γνωμικό,πρέπει να το αναλύσουμε. Κοιτάζοντας τα δόντια του γαϊδουριού, μπορείτε να υπολογίσετε την ηλικία του και κατ’ επέκταση την αξία του. Αν και αυτό είναι απολύτως αποδεκτό όταν αγοράζουμε έναν γάιδαρο, το να εξετάζουμε όμως έναν γάιδαρο που δεχόμαστε ως δώρο θεωρείται, όπως είναι φυσικό, αγενές. Άλλωστε, είναι δώρο.
