Στο δημοτικό συμβούλιο της 6-3-22 ήρθε προς συζήτηση η μετεγκατάσταση των Ρομά, μετά από τόσα χρόνια που είναι εγκαταλελειμμένοι μέσα στις λάσπες, χωρίς ρεύμα και αποχέτευση με ευθύνη όλων διαδοχικά των κυβερνήσεων, νομαρχιακών, περιφερειακών και δημοτικών αρχών που τους μετακίνησαν και τους διατήρησαν στο χώρο που σήμερα βρίσκονται.
Σήμερα ο δήμος ξεκινά την διαδικασία όχι με προτεραιότητα την επίλυση του κοινωνικού προβλήματος των Ρομά, αλλά το ξεμπλοκάρισμα της επένδυσης της εταιρείας, προτείνοντας ξανά μια προσωρινή λύση μετεγκατάστασης!
Επί σαράντα χρόνια, το κράτος συνολικά όπως και όλες οι δημοτικές αρχές, ανέχονται και διαιωνίζουν και τις απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης των Ρομά και συνολικά την περιθωριοποίηση τους.
Είναι όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις που ακολουθώντας αυτή την πολιτική, όταν έρχεται στην επιφάνεια με οξύτητα κάποιο κοινωνικό πρόβλημα, τους «δείχνουν με το δάχτυλο», για να απαλλαγούν οι ίδιοι από το πολιτικό κόστος και να κρύψουν τα κοινωνικά αίτια αυτού του προβλήματος, καλλιεργώντας την απαράδεκτη θεωρία ότι για την άθλια κατάσταση που βιώνουν οι Ρομά φταίνε τα «χαρακτηριστικά της φυλής». Οι Ρομά βιώνουν με τραγικό και πιο οξυμένο τρόπο τα αποτελέσματα μιας πολιτικής και ενός κοινωνικοοικονομικού συστήματος – του καπιταλισμού – που βασικές λαϊκές ανάγκες, όπως τη στέγη, τη διατροφή, την παροχή υψηλού επιπέδου υπηρεσιών Παιδείας και Υγείας, τα θεωρεί και τα αντιμετωπίζει ως ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα και όχι ως κοινωνικά δικαιώματα.
Θύματα της ίδιας πολιτικής είναι και το σύνολο του λαού μας που σήμερα, σε συνθήκες όξυνσης όλων των κοινωνικών προβλημάτων του, βλέπει και το εισόδημά του να εξανεμίζεται και να μην μπορεί να ανταποκριθεί ακόμα και στις βασικές ανάγκες για την επιβίωσή του. Αποδεικνύεται ότι ο καπιταλιστικός δρόμος είναι αυτός που στέκεται εμπόδιο στην κοινωνική ένταξη των Ρομά, όπως στέκεται εμπόδιο στην προσπάθεια του λαού για αξιοπρεπή ζωή, για ζωή με δικαιώματα.
Διεκδικούμε, με ευθύνη του κράτους, να ξεκινήσει άμεσα ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα κοινωνικής ένταξης των Ρομά, που θα εξασφαλίζει τις βασικές προϋποθέσεις για την αποφασιστική ένταξή τους στην εργασία, την εξασφάλιση στέγης και όρων ζωής που θα ανταποκρίνονται στις δυνατότητες της εποχής, την ισότιμη συμμετοχή στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Τα διάφορα αποσπασματικά μέτρα και προγράμματα που γίνονται ανά την επικράτεια, αλλού με τη συμμετοχή των διαφόρων ΜΚΟ, αλλού με την «βοήθεια» εταιρειών ακόμα και των δήμων, αποδείχθηκε ότι δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.
Το ζήτημα της εγκατάστασης, όπως και τα γενικότερα προβλήματα των Ρομά, είναι αποτέλεσμα των πολιτικών που επί σειρά ετών εφαρμόζουν τα κόμματα και τα συμφέροντα που κυριαρχούν, μαζί με την τοπική διοίκηση, που αναλαμβάνει να διαχειριστεί τις κεντρικές αντιλαϊκές πολιτικές. Ένα σύστημα που στο επίκεντρό του δεν έχει τον εργαζόμενο άνθρωπο και τις ανάγκες του, αλλά τη διασφάλιση και την αύξηση του καπιταλιστικού κέρδους, δεν μπορεί να δώσει καμιά λύση για το λαό, πολύ περισσότερο για κοινωνικές ομάδες με εθνικές και πολιτισμικές ιδιαιτερότητες, όπως είναι οι Ρομά, που απαιτούν ειδικά μέτρα, κονδύλια, υπηρεσίες, υποδομές για να ενταχθούν ολόπλευρα στην κοινωνία. Απαιτείται ένας άλλος δρόμος ανάπτυξης, με το λαό να έχει την οικονομία και την εξουσία στα χέρια του.
Η εισήγηση στο δημοτικό συμβούλιο, είναι αποτέλεσμα του ενδιαφέροντος της δημοτικής αρχής πρώτα από όλα για την εμπορευματική αξιοποίηση του οικοπέδου και την εξυπηρέτηση του επενδυτή παρά για την εξεύρεση λύσης στο οικιστικό των Ρομά. Γι αυτό αφήνει τεράστια κενά και παραπέμπει πολλά ζητήματα σε μελλοντική διερεύνηση και διευθέτηση ενώ αναφέρεται σε προσωρινή (10ετούς διάρκειας) λύση, αφήνοντας έξω από την συζήτηση όλες τις παραπάνω πλευρές. Δεν μπορούμε σίγουρα να βαφτίσουμε εισήγηση λύσης, μια έκθεση ιδεών.
Δεν θα δεχτούμε καμία απομάκρυνση από τον καταυλισμό παρά τη θέληση τους και αν πρώτα δεν είναι έτοιμες οι αναγκαίες υποδομές. Να μην ξεσπιτωθεί καμία οικογένεια, να μη γίνει καμία έξωση! Άμεσα λήψη μέτρων και παροχή υπηρεσιών για βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης.
Η «Λαϊκή Συσπείρωση» είναι αντίθετη με τη λογική της χρησιμοποίησης των Ρομά για εισροή κοινοτικών κονδυλίων όπως και για τις προσπάθειες ψηφοθηρίας και εξαγοράς. Είναι αντίθετη με το να αφήνονται να ζουν μέσα σε άθλιες κυριολεκτικά συνθήκες, σε αυτοσχέδιους καταυλισμούς, με ελλείψεις ακόμη και στα στοιχειώδη. Απαιτεί σοβαρό σχεδιασμό για λύσεις όπως την μόνιμη εγκατάστασή τους σε οικισμούς με πλήρη υποδομή και κοινωνικές υπηρεσίες, πρόγραμμα ενίσχυσης τους για απόκτηση κατοικίας ή και πρόγραμμα ανέγερσης κατοικιών με πρόβλεψη για τους Ρομά αλλά και για τους άστεγους. Μπορούν να αξιοποιηθούν άμεσα, αφού μετασκευαστούν κατάλληλα, αναξιοποίητα κτίρια του Δημοσίου, με ευθύνη του κράτους. –
