Αποτελεί παράδοση και έθιμο κάθε 25η Μαρτίου να υπάρχει στο τραπέζι μπακαλιάρος με σκορδαλιά. Ο μπακαλιάρος είναι ένα ψάρι που έχει λευκό κρέας,και είναι πλούσιο σε πρωτεΐνες και θρεπτικά συστατικά. Η σκορδαλιά είναι ένα πιάτο που παρασκευάζεται από πατάτες ελαιόλαδο, ξύδι και σκόρδο.
Η παράδοση αυτή κρατάει από τον 4ο αιώνα μ.Χ. περίπου. Μάλιστα, η Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι η παλαιότερη και πιο αυστηρή χρονική περίοδος νηστείας για την ορθόδοξη εκκλησία.
Πώς όμως επιλέχθηκε το συγκεκριμένο πιάτο στο μενού των Ελλήνων;
Αρχικά, ο μπακαλιάρος στη γαστρονομική ιστορία εμφανίστηκε στην εποχή των Βίκινγκς, καθώς ήταν ένα εμπορικό προϊόν από το 800 μ.Χ.. Στη συνέχεια οι Βάσκοι κατά την περίοδο του Μεσαίωνα ξεκίνησαν και εκείνοι το εμπόριό του, ενώ με το πάστωμά του κατάφεραν να τον διατηρούν για μεγάλο χρονικό διάστημα, κάτι που ήταν απαραίτητο για τα ταξίδια τους.
Στην Ελλάδα ο μπακαλιάρος, ήρθε στο τραπέζι μας τον 15ο αιώνα και κέρδισε τη θέση του ως το παραδοσιακό έδεσμα για την 25η Μαρτίου.
Πώς έγινε εθνικό φαγητό για την 25η Μαρτίου
Ο λόγος που έγινε το εθνικό φαγητό της εθνικής επετείου για την επανάσταση του 1821, είναι λόγω της Σαρακοστής. H Εκκλησία επιτρέπει μόνο δύο φορές την κατανάλωση ψαριού, την ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και την Κυριακή των Βαΐων.
Η εξήγηση για την γευστική αυτή συνήθεια είναι αρκετά απλή κι έχει να κάνει κυρίως με την αδυναμία των κατοίκων της ενδοχώρας να προμηθεύονται άμεσα και οικονομικά φρέσκο ψάρι.Παρά το ότι ο μπακαλιάρος δεν είναι ένα «ελληνικό» ψάρι, καθώς βρίσκεται κυρίως στις ακτές του βορειοανατολικού Ατλαντικού, το γεγονός ότι γίνεται παστός τον καθιστά ένα τρόφιμο φθηνό κι εύκολο στη συντήρηση.
Με εξαίρεση τα νησιά, όπου το φρέσκο ψάρι δεν ήταν ποτέ πολυτέλεια, στις υπόλοιπες περιοχές της Ελλάδας ο παστός μπακαλιάρος εκείνες τις εποχές αποτέλεσε την εύκολη λύση,που δεν χρειαζόταν ιδιαίτερη συντήρηση,οπότε πέρασε στην παράδοση και κατά συνέπεια έγινε το εθνικό φαγητό της 25ης Μαρτίου.
Όποιες και αν ήταν οι καιρικές συνθήκες οι πιστοί ήξεραν ότι θα βρουν παστό μπακαλιάρο ακόμη και στα μικρά μπακάλικα.
Μαζί με τον μπακαλιάρο όμως η παραδοσιακή σκορδαλιά έχει την τιμητική της ως συνοδεία με το νόστιμο ψάρι, με τη συνταγή να είναι εξαιρετικά εύκολη.Στα επτάνησα τη λένε και αλιάδα.
Η ακριβής όμως αιτία για την επιλογή μπακαλιάρου κι όχι κάποιου άλλου ψαριού χάνεται στο παρελθόν. Μια άλλη ιστορική εκδοχή αναφέρει ότι ο παστός μπακαλιάρος κατέκλυσε την αγορά της χώρας μας κάπου στον 17ο με 18ο αιώνα, όταν οι Άγγλοι τον έφερναν εδώ σε μεγάλες ποσότητες για να πάρουν ως αντάλλαγμα σταφίδες. Το γεγονός ότι ήταν παστός έκανε πιο εύκολη τη συντήρησή του αλλά και την εξάπλωσή του σε όλη τη χώρα.
Δείτε Επίσης
