Συνεχίζονται για ένα ακόμη 24ωρο οι έρευνες για τον εντοπισμό της 48χρονης Ελένης Πρινιωτάκη τα ίχνη της οποίας έχουν χαθεί από το περασμένο Σάββατο στο χωριό Βαθύπετρο του Δήμου Αρχανών Αστερουσίων, οπότε και είπε ότι θα πήγαινε να μαζέψει σαλιγκάρια.
Την επομένη ο σύζυγός της δήλωσε την εξαφάνιση της γυναίκας του στις Αρχές και αμέσως υπήρξε μεγάλη κινητοποίηση, καθώς δυνάμεις της πυροσβεστικής με ειδικά εκπαιδευμένο σκύλο, μία ομάδα πυροσβεστών με drone, ένα πεζοπόρο τμήμα, καθώς και η αστυνομία «χτενίζουν» την περιοχή, χωρίς όμως μέχρι στιγμής να έχει βρεθεί κάποιο σημάδι ζωής της γυναίκας.
Η αγωνία της οικογένειας και των συγγενών της 48χρονης γυναίκας έχει φτάσει στο κατακόρυφο καθώς μέχρι στιγμής δεν έχει βρεθεί κανένα στοιχείο που να μαρτυρά την ύπαρξη της γυναίκας στην ευρύτερη περιοχή του Βαθύπετρου όπου και διατηρούσαν αγροικία απ’ όπου και χάθηκαν τα ίχνη της στις 4.30 το απόγευμα του Σαββάτου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η γυναίκα δεν πήρε μαζί της το κινητό της τηλέφωνο το οποίο φέρεται να το άφησε στη 12χρονη κόρη της που ήταν μαζί τους στην αγροικία.
Τι καταθέσει ο σύζυγος μιας ημέρα πριν την εξαφάνιση
Ο Μανόλης Παρασύρης, σύζυγος της 48χρονης Ελένης, μιλάει για την τελευταία στιγμή που είδε τη σύζυγό του, πριν χαθούν τα ίχνη της.
«Έφυγε από το μετόχι για χοχλιούς. Ήμουν μέσα με την μικρή μας και μου λέει πάω, λέω εντάξει. Από εκεί και έπειτα κανένα σημάδι ζωής. Όταν έπεσε το σκοτάδι ανησύχησα. Συνήθως αργεί, μόλις έπεσε το σκοτάδι αρχίσαμε να την ψάχνουμε και ειδοποιήσαμε τις αρχές».
Σύμφωνα με τον ίδιο, η 48χρονη, μητέρα τριών παιδιών, που περιμένει και σε λίγους μήνες το πρώτο της εγγόνι, δεν πήρε μαζί το κινητό της τηλέφωνο, καθώς το άφησε στην μικρή της κόρη. Ο σύζυγός απευθύνει έκκληση σε όποιον δει κάτι, να ειδοποιήσει την αστυνομία, ενώ εκτιμά πως η 48χρονη έχει φύγει από το χωριό.
«Δεν έχουν βρεθεί καν τα ίχνη της. Ο κόσμος άμα δει κάτι να μας το πει, γιατί καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι έφυγε από εδώ, δεν πήγε για χοχλιούς. Αν κάποιος την μετέφερε κάπου να το πει. Δεν είχαμε προβλήματα. Είχε μια συναισθηματική φόρτιση, γιατί την Τρίτη είναι τα εννεάμηνα του πατέρα της αλλά το πάλευε. Είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι, γιατί περιμένουμε το πρώτο μας εγγόνι και ήταν ευδιάθετη που θα γινόταν γιαγιά. “Θα μου κάνουν το Μανολιό μου”, έλεγε. Την απασχολούσε που δεν είχε δουλειά, ενώ προσπαθούσε να δουλέψει».
