Γράφει η Ρίκη Ματαλλιωτάκη
Στα Λιοντάρια, στο κέντρο του Ηρακλείου, το 1964, η πόλη αναπνέει με τους δικούς της ρυθμούς.
Αργά, όσο μπορούν να τρέξουν οι ρόδες του καροτσιού που βλέπετε στη φωτογραφία, , χαλαρωτικά όμως… μια κίνηση δηλαδή που προσθέτει παλμούς στην καρδιά αντί να αφαιρεί όπως αναγκάζει η πολύστροφη κίνηση της αγχώδους εποχής που ζούμε…
Οι άνθρωποι "τρέχουν" όσο αντέχουν… με μικρά ζυγισμένα βήματα, προτιμώντας να αφιερώσουν περισσότερο χρόνο στην απόλαυση και την ψυχική επικοινωνία….στην απόλαυση κάθε στιγμής της ζωής τους.
Οι μικροί δρόμοι της σημερινής μεγαλούπολης αντικατοπτρίζουν τον αλληλοσεβασμό και τις ειλικρινείς σχέσεις κι αναδεικνύουν την αληθινή ομορφιά της ζωής… την γοητεία μιας άλλης εποχής…
