Στην Αθήνα βρέθηκε για δύο ημέρες ο Γούντι Άλεν για να δώσει συναυλία στο Ηρώδειο και για την παρουσίαση της νέας του ταινίας «Γυρίσματα της τύχης».
Στο διάστημα της παραμονής του στην Ελλάδα, ο Γούντι Άλεν παραχώρησε και συνέντευξη στην ΕΡΤ, όπου και μίλησε για τη μουσική, τον κινηματογράφο, τις συνήθειες του ενώ αναφέρθηκε και στο ενδεχόμενο να γυρίσει κάποια ταινία στην Αθήνα.
Μεταξύ άλλων, ο διάσημος σκηνοθέτης χαρακτήρισε λυπηρή και αναπόφευκτη εξέλιξη το Netflix, μίλησε για την αγάπη του για την τζαζ μουσική, ενώ σημείωσε πως προτιμά την κινηματογραφία από τη μουσική. «Εύχομαι να είχα περισσότερο ταλέντο και να είχα μπορέσει να ζήσω από τη μουσική» σημείωσε χαρακτηριστικά. Παράλληλα, επισήμανε, πως είναι απαισιόδοξος για το μέλλον του πλανήτη.
Γούντι Άλεν: Θα έκανα ταινία στην Αθήνα
Ερωτώμενος για την Αθήνα και τι εντύπωση του έχει προξενήσει, ο Γούντι Άλεν χαρακτήρισε την πόλη «θρυλική». «Μας έρχεται στον νου ο ελληνικός πολιτισμός, η γέννηση του πνευματικού και πολιτιστικού πολιτισμού. Όταν ήρθα πρώτη φορά εδώ και με ξενάγησαν στον Παρθενώνα, την Ακρόπολη, ήταν απίστευτο για μένα. Όταν βλέπω ένα ελληνικό θέατρο και ξέρω πως αυτά τα έργα, που ανεβάζουμε ακόμα στο Μπρόντγουεϊ, στην Αμερική, ξεκίνησαν εκεί, οι πρώτες παραγωγές… Είναι μια εμπειρία που προκαλεί δέος».
Στο σημείο αυτό ο Γούντι Άλεν δεν δίστασε να πει πως θα σκεφτόταν το ενδεχόμενο να γυρίσει κάποια ταινία στην Αθήνα. «Αν είχα μια ιστορία, που θα έβγαζε νόημα να γυριστεί στην Αθήνα, θα μου άρεσε πάρα πολύ, θα ήταν τέλειο».
Ο Γούντι Άλεν αναφέρθηκε και στις συνήθειες του: «Δεν είμαι νευρωτικός, αλήθεια. Έχω λίγες ανόητες συνήθειες. Ως επί το πλείστον είμαι πολύ πειθαρχημένος. Σηκώνομαι το πρωί, αθλούμαι, δουλεύω. Έχω υπάρξει παραγωγικός όλη μου τη ζωή. (…) Δεν ήμουν αλκοολικός ή τοξικομανής. Δεν έχω κάνει κάτι. Ήμουν ένας σκληρά εργαζόμενος της μεσαίας τάξης».
Σημείωσε πως όταν θέλει να χαλαρώσει παίζει μουσική ή παρακολουθεί ταινίες και αθλητικά. Ζω μια πολύ αστική ζωή. Σηκώνομαι το πρωί, δουλεύω, τρώω δείπνο το βράδυ, συνήθως με φίλους, επιστρέφω, βλέπω τις ειδήσεις, κοιμάμαι, ξυπνώ νωρίς το πρωί».
Ολοκληρώνοντας τη συνέντευξή του στην ΕΡΤ, ο Γούντι Άλεν ανέφερε πως δεν γνωρίζει ακόμη αν θα δημιουργήσει άλλη ταινία, ενώ σημείωσε πως αν δεν το κάνει «θα γράφω βιβλία, θα γράψω για το θέατρο… Αυτό θα ήταν μια χαρά. Αν όμως καταστεί απλό για μένα να κάνω άλλη ταινία, θα γυρίσω κι άλλη».
Δεν βλέπει ταινίες στο Netflix
Αναφορικά με το αν παρακολουθεί ταινίες άλλων σκηνοθετών, ο Γούντι Άλεν σημείωσε πως δεν το κάνει όταν γυρίζει δική του. «Όταν, όμως, δεν γυρίζω ταινία βλέπω ταινίες συνέχεια, τον περισσότερο καιρό, δηλαδή. Μου αρέσει κυρίως να βλέπω παλιές ταινίες. Πολύ συχνά ευρωπαϊκές αλλά και αμερικανικές παλιές ταινίες όπως τον Πολίτη Κέιν, τον Θησαυρό της Σιέρα Μάντρε ή τη Φασαρία στον Παράδεισο… Μπορώ να σας πω εκατομμύρια» ανέφερε.
Όσον αφορά τη γνώμη του για τον κινηματογράφο του σήμερα ο Γούντι Άλεν είπε πως τον ενδιαφέρουν λιγότερο ενώ αποκάλυψε ότι δεν βλέπει ταινίες από το Netflix. «Τις βλέπω ως μια λυπηρή, αναπόφευκτη εξέλιξη. Οι θεατές δεν θα πάνε στον κινηματογράφο αν μπορούν να κάτσουν στο σπίτι, να πατήσουν ένα κουμπί και να δουν όποια ταινία θέλουν, στο σαλόνι ή την κρεβατοκάμαρα. Το θεωρώ λυπηρό. Πέρασα όλη τη ζωή μου γυρίζοντας ταινίες… Γύριζες μια ταινία, πήγαινες στον κινηματογράφο, έρχονταν εκατοντάδες άτομα και την έβλεπαν. Ήταν μια κοινωνική εμπειρία. Την έδειχναν στον κινηματογράφο για μήνες. Τώρα, αυτό έχει τελειώσει».
Στη δημιουργία μίας ταινίας, ο Γούντι Άλεν σημείωσε πως το πιο δύσκολο κομμάτι δεν είναι η έμπνευση αλλά το να συγκεντρώσεις χρήματα. «Πάντα δυσκολεύομαι να βρω χρηματοδότηση, γιατί δεν παίρνουν σενάριο και δεν μπορούν να μου πουν ποιος παίζει στην ταινία, δεν παίζουν κινηματογραφικοί αστέρες αν δεν θέλω. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να πουν, “Δεχόμαστε ότι θα γυρίσεις ταινία. Έχεις κάνει 50 ταινίες. Ξέρουμε τι κάνεις. Ορίστε τα χρήματα. Πήγαινε να γυρίσεις μια ταινία”»
Ο Γούντι Άλεν αναφέρθηκε και στη σχέση του με την ψυχανάλυση: «Δεν ξέρω για τις ταινίες μου, αλλά έχει επηρεάσει θετικά τη ζωή μου. Όχι τόσο όσο ήθελα, αλλά την έχει επηρεάσει θετικά. Με έχει βοηθήσει. Έχω θετικά πράγματα να πω για την ψυχανάλυση, αλλά εύχομαι να είχα καλύτερα πράγματα να πω».
Γούντι Άλεν: Δεν πιστεύω ότι ο πλανήτης θα επιβιώσει
Ο διάσημος σκηνοθέτης δήλωσε, επίσης, ότι δεν θεωρεί εαυτόν αισιόδοξο. «Είμαι χαρούμενος γιατί τα πράγματα έχουν πάει καλά για μένα. Όπως είπα, έχω υπέροχη σύζυγο, υπέροχα παιδιά. Αλλά δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος. Είμαι πάντα πολύ απαισιόδοξος για κάθε πράγμα στη ζωή μου, για το ανθρώπινο γένος γενικά, για τη χώρα μου, για τον κόσμο». Μάλιστα, δεν δίστασε να πει πως είναι απαισιόδοξος για όλο τον κόσμο καθώς δεν πιστεύει πως ο πλανήτης θα επιβιώσει.
«Πιστεύω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι είναι καλοί. Οι κακοί είναι λιγότεροι από τους καλούς. Αλλά υπάρχουν τόσοι άνθρωποι, που ακόμα και μ’ ένα μικρό ποσοστό κακών ανθρώπων, υπάρχουν πολλοί κακοί άνθρωποι. Γι’ αυτό δεν είμαι αισιόδοξος».
Γούντι Άλεν: Εύχομαι να είχα περισσότερο ταλέντο ως μουσικός
«Άρχισα να παίζω γιατί άκουσα μουσική τζαζ στο ραδιόφωνο, πολλά χρόνια πριν. Και μου άρεσε πάρα πολύ, δεν είχα ξανακούσει. Ήταν η μουσική της Νέας Ορλεάνης, πολύ αυθεντική. Άρχισε να με ενδιαφέρει όλο και πιο πολύ. Ύστερα από ένα – δύο χρόνια αποφάσισα ότι ήθελα να παίξω. Ξεκίνησα να μαθαίνω να παίζω το σοπράνο σαξόφωνο και μεταπήδησα στο κλαρινέτο. Παίζω από τότε», είπε ο Γούντι Άλεν απαντώντας σε σχετική ερώτηση.
«Μεγάλωσα ακούγοντας καλή μουσική» σημείωσε στη συνέχεια ο Γούντι Άλεν και θυμήθηκε την εποχή που ξεκίνησε να παιζει τζαζ μουσική. «Ξυπνούσαμε το πρωί, χρόνια πριν, και ο κόσμος αμέσως άνοιγε το ραδιόφωνο. Στο βάθος ακουγόταν συνέχεια το ραδιόφωνο, για να ακούμε ειδήσεις και μουσική. Εκείνη την εποχή, όταν ξυριζόσουν, έκανες ντους ή έτρωγες πρωινό, άκουγες πολύ καλή μουσική. Ήταν η μουσική των Τζορτζ Γκέρσουιν, Έρβιν Μπερλίν, Κόουλ Πόρτερ… Αυτά θα ακούγαμε στο ραδιόφωνο μια οποιαδήποτε μέρα. Μεγάλωσα ακούγοντας πολύ καλή μουσική από τους Μπένι Γκούντμαν, Χάρι Τζέιμς, Άρτι Σο… Ήταν υπέροχη, δημοφιλής μουσική».
Όταν ερωτήθηκε για το αν ξεκίνησε να παίζει με την μπάντα του σε ξενοδοχεία και καμπαρέ, η απάντησή του ήταν αρνητική. «Αρχίσαμε να παίζουμε στο σαλόνι μας, στο σπίτι. Παίζαμε μία φορά την εβδομάδα και συναντιόμασταν όπως όταν παίζεις χαρτιά. Κάποιος πρότεινε κάποια στιγμή να παίξουμε για ανθρώπους και όχι να παίζουμε πάντα μόνοι. Έτσι, προσπαθήσαμε. Αρέσαμε στον κόσμο. Παίξαμε σε καμπαρέ της Νέας Υόρκης για λίγο, μετά παίζαμε σε ένα εστιατόριο για χρόνια, μετά παίζαμε σε ένα ξενοδοχείο για χρόνια… Μετά κάποιος πρότεινε να κάνουμε περιοδεία στην Ευρώπη με την μπάντα. Έτσι και κάναμε.Το ευχαριστηθήκαμε. Το κοινό ήταν πολύ ενθουσιώδες».
Ο Γούντι Άλεν στη συνέχεια δήλωσε πως όταν έπαιζε μουσική με την μπάντα του, δεν τον ενδιέφερε αν υπήρχαν άνθρωποι που δεν τον άκουγαν επειδή έτρωγαν ή δεν ασχολούνταν καθώς έπαιζαν για τη δική τους απόλαυση. Αναφορικά, με το το τι προτιμά, το σινεμά ή τη μουσική απάντησε πως «δεν είμαι αρκετά καλός για να βγάλω τα προς το ζην από τη μουσική, αλλά ήμουν ικανός να βγάλω τα προς το ζην από την κινηματογραφία. Έτσι, προτιμώ την κινηματογραφία. Εύχομαι να είχα περισσότερο ταλέντο ως μουσικός, και να είχα μπορέσει να ζήσω από τη μουσική».
Γούντι Άλεν: Η αγάπη για τη Γαλλία και η νέα του ταινία
Στη συνέχεια ο Γούντι Άλεν αναφέρθηκε στη νέα του ταινία που γυρίστηκε στο Παρίσι, στα γαλλικά, με Γάλλους ηθοποιούς. «Όταν άρχισα να κάνω ταινίες, αυτές που ήταν πολύ σημαντικές για όλους τους νέους σκηνοθέτες, όλους τους άντρες που ήθελαν να ασχοληθούν με τον κινηματογράφο… Εκείνη την εποχή υπήρχαν πολύ λίγες γυναίκες. Βασικά ήταν όλοι άντρες. Και ήθελαν όλοι να γίνουν σκηνοθέτες.
Και όλοι αγαπούσαν τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο, περισσότερο από τον αμερικάνικο. Τους άρεσαν οι σουηδικές, οι γαλλικές, οι ισπανικές ταινίες. Οι ιταλικές. Όπως όλοι οι συνάδελφοί μου τότε, ήθελα να γίνω Ευρωπαίος σκηνοθέτης, να κάνω τέτοιες ταινίες. Και τελικά, αυτή είναι η 50ή μου ταινία. Και ενώ είχα τη δυνατότητα να την κάνω στα αγγλικά, σκέφτηκα ότι θα ήταν πιο διασκεδαστικό, πιο συναρπαστικό να τη γυρίσω στα γαλλικά, να την κάνω γαλλική ταινία. Έτσι κι έκανα».
Ο Γούντι Άλεν μιλησε και για τους λόγους που νιώθει τόσο κοντά στους Γάλλους σημειώνοντας πως «ήταν οι πρώτοι στην Ευρώπη που πραγματικά στήριξαν τις ταινίες μου. (…) Και οι Γάλλοι ήταν πάντα υπέροχοι μαζί μου. Ήταν πάντα ενθαρρυντικοί, έβλεπαν τις ταινίες μου, τις εκτιμούσαν. Τα χρόνια περνούσαν κι αυτοί δεν σταμάτησαν ποτέ να είναι ενθουσιώδεις για τις ταινίες που γύριζα. Πάντα ήμουν συναισθηματικός ως προς τους Γάλλους. Φυσικά λατρεύω το Παρίσι, γιατί επικρατεί ο ίδιος ενθουσιασμός με την πόλη της Νέας Υόρκης. Αλλά είναι πολύ πιο όμορφο».
