Πώς είναι δυνατόν να απαξιωθεί η δημόσια δωρεάν Τριτοβάθμια Εκαπαίδευση ;
Μα γίνεται!Αργά σταθερά και επώδυνα. Οι φωνές των 25.00 που διαδήλωσαν χθες στους δρόμους της Αθήνας , όπως και οι φοιτητές , αγρότες , μαθητές στη Θεσσαλονίκη , είναι ικανές να ακουστούν σε κάθε γωνιά της Ελλάδας;Τα ερωτήματα είναι πολύ ουσιαστικά και οι απαντήσεις αφήνουν ακάλυπτη την πανεπιστημιακή κοινότητα και όχι μόνον αυτή.
Όταν εισέρχεται οικονομικός παράγοντας , καθώς οι διοικήσεις των παραρτημάτων των ξένων πανεπιστημίων , δεν θα επιλέγουν τους πελάτες τους με βάση την υψηλή βαθμολογία για να τους υποδέχονται στα Πανεπιστήμια, αλλά το οικονομικό κίνητρο , πώς γίνεται να αφεθεί η κρατική πανεπιστημιακή εκπαίδευση σε επιχειρήματα που «μπάζουν» από παντού;
Πώς θα εισέρχονται σε κλάδους όπως η ιατρική, η νομική, αλλά και άλλους χώρους φοιτητές με μόνο έλεγχο την κατώτερη βάση εισαγωγής, ΕΒΕ, όταν αυτή είναι κάτω από το 10;
Την ίδια στιγμή που για να εισαχθεί ένας φοιτητής σε κρατικό πανεπιστήμιο, έχει καταπονηθεί για να βγάλει πάνω από 19 μέσο όρο. Οι προσπάθειες του, οι κόποι και οι θυσίες της οικογένειάς του σε κάθε επίπεδο, για να στηρίξουν την εισαγωγή, αλλά και τη φοίτησή του, πώς είναι δυνατόν να τον αφήσουν στην υπονόμευση ενός ιδιωτικού συστήματος που θα ευνοεί τους ολιγάρχες του πλούτου, και αυτούς που δίχως κόπο αλλά με τρόπο τη βαθιά τσέπη , θα δίνουν τη δυνατότητα αυτή στα δικά τους παιδιά; Το σύνθημα λοιπόν των φοιτητών είναι σήμερα «Ακούστε καλά τι λένε οι φοιτητές , θέλουμε δημόσιες και δωρεάν σπουδές».
Το παραρτήματα των ξένων πανεπιστημίων πλασάρονται ως μη κερδοσκοπικά που σημαίνει ότι φυσικά και είναι κερδοφόρα , μη γελιόμαστε.
Όταν πουλάνε τίτλους, πώς είναι δυνατόν ακόμα και αν θέλουν να αυστηροποιήσουν τα κριτήρια αγοράς πτυχίου, να μην αναγνωρίζουν στους πελάτες τους δικαιώματα και προνόμια;
Η ζούγκλα της αγοραπωλησίας πτυχίων εντείνεται όλο και περισσότερο. Την ίδια στιγμή τα νοικοκυριά στενάζουν από την ακρίβεια . Η ψαλίδα ανοίγει προς όφελος όχι των ικανών αλλά των εχόντων, ενώ η διοίκηση ψαλιδίζει , τις χρηματοδοτήσεις στο Πανεπιστημιακό πεδίο για τα έξοδα των δημόσιων σχολών, αλλά και της έρευνας.
Τραγικό παράδειγμα η κατάσταση στη φαρμακευτική σχολή του Αριστοτελείου Θεσσαλονίκης. Υποστελέχωση και δραματική μείωση χρηματοδότησης, άρα απαξίωση των ερευνητικών δραστηριοτήτων της σχολής . Απαντήστε μου σε αυτό .
Ποιο το κίνητρο για έναν μαθητή λυκείου να διαβάζει για να μπει στο Πανεπιστήμιο με την αξία του, όταν δίπλα το παιδί του άλλου που τα έχει θα μπαίνει και θα βγαίνει με μόνη απαίτηση το χρήμα; Γενικότερα όταν υποκριτικά αναρωτιόμαστε πώς κατάντησε έτσι η νεοαλία μας , με κρούσματα βίας και παραβατικότητας ας θυμηθούμε τι αξίες πλασάρουμε επιτέλους ;
Για να βρει το νομοσχέδιο τρόπο και δρόμο, θα πρέπει να εξασφαλιστεί ότι η Δημόσια δωρεάν πανεπιστημιακή εκπαίδευση δε θα υποβαθμιστεί, δε θα συρρικνωθεί, δε θα απαξιωθεί με πτυχία , που θα χάσουν το κύρος τους.
Συραγώ Χορταριά
