Σαν σήμερα στις 29 Μαΐου του 1927 γεννήθηκε ο Θανάσης Βέγγος, μία από τις εμβληματικές προσωπικότητες στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Με ένα αφιερωματικό βίντεο, η Φίνος Φιλμ έκανε μια αναδρομή σε μερικές από τις χαρακτηριστικές σκηνές του ηθοποιού στην οθόνη. Η λεζάντα της ανάρτησης από την εταιρεία, στα social media, γράφει: «"Ονειρέψου σαν παιδί, ζήσε σαν τρελός, αγάπα σαν άνθρωπος, μικρός ο κόσμος κι εμείς περαστικοί". – Θανάσης Βέγγος (29 Μαΐου 1927 – 3 Μαΐου 2011)».
Ο Θανάσης Βέγγος
Αθόρυβος, διακριτικός, όπως άλλωστε έζησε τη ζωή του, ο «καλός μας άνθρωπος» όπως τον αποκαλούσαν ανήκει στους τελευταίους της γενιάς που χάρισε στην μεταπολεμική Ελλάδα άφθονο γέλιο. Απέφευγε τις συνεντεύξεις και οι δημόσιες εμφανίσεις του ήταν λιγοστές και μετρημένες. Καλός οικογενειάρχης, καλός επαγγελματίας, καλός συνάδελφος, αφοσιώθηκε με λατρεία στον κινηματογράφο αγνοώντας σχεδόν τη μικρή οθόνη, την οποία τίμησε με την παρουσία του ελάχιστες φορές.
Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος και ο Παντελής Βούλγαρης ήταν από τους σκηνοθέτες που συνεργάστηκαν μαζί του, καθώς στο πρόσωπο του βρήκαν τον άνθρωπο του λαού που σε μεγάλη ηλικία πια και έχοντας ταλαιπωρηθεί στο νεανικό του βίο γίνεται σοφός.
Θανάσης Βέγγος,Τα Δίδυμα,Καλύτερες σκηνές & ατάκες – Thanasis Veggos, Ta Didyma, Best scenes & lines
Ο Θανάσης Βέγγος δεν σπούδασε ηθοποιός. Υπήρξε αυτοδίδακτος. Στα ταραγμένα χρόνια του εμφύλιου υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στην Μακρόνησο. Όταν απολύθηκε έκανε διάφορες δουλειές για τα προς τα ζήν. Από τις γνωριμίες του, στο Μακρονήσι, εκείνη με τον Νίκο Κούνδουρο είναι που του χαρίζει τον πρώτο του κινηματογραφικό ρόλο στην «Μαγική Πόλη». Αφού πήρε την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, μαθαίνοντας τον κινηματογράφο ως παιδί για όλες τις δουλειές στα συνεργεία, συμμετέχει σε ταινίες-σταθμούς για το Ελληνικό σινεμά: «Δράκος», «Ποτέ την Κυριακή», «Κορίτσι με τα μαύρα», «Διακοπές στην Αίγινα», «Ηλίας του 16ου» «Μανταλένα».
Λίγα χρόνια αργότερα ο «Πράκτωρ Θου βου» μετατρέπει τον Βέγγο σε λαϊκό ήρωα μέσα από πολλές ταινίες με μεγάλη εισπρακτική επιτυχία, την εποχή που ο κινηματογράφος αποτελούσε την μόνη φθηνή ψυχαγωγία για τον ευρύ κοινό.
