Το ξωκλήσι της Ανάληψης δεσπόζει στη μύτη του άκρου Κορακιά, το οποίο κλείνει από τα δυτικά τον όρμο του Αγίου Γεωργίου στη νήσο Ντία.
Κάθε χρόνο στη γιορτή της Αναλήψεως τελείται λειτουργία εκεί και το νησί γεμίζει από κόσμο, τον οποίο μεταφέρουν τα καραβάκια για να τιμήσει το μοναχικό εκκλησάκι. Ντυμένο στα λευκά και τα γαλάζια λες κι αποτελεί μια αιγαιοπελαγίτικη κουκίδα που μεταφέρθηκε από αλλού για να δώσει χρώμα στο έρημο και ξερό τοπίο της Ντίας.
Το ξωκλήσι της Ανάληψης στη νησίδα κτίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1950 με πρωτοβουλία και μεγάλη προσπάθεια του πρωτοπρεσβύτερου Ν.Α. Νεονάκη και συνδρομητών της ενορίας Αγίου Γεωργίου Πόρου, όπου και υπάγεται.
Όμως αυτό που ελάχιστοι γνωρίζουν είναι πως στη θέση εκείνη προϋπήρχε μικρή μονόχωρη παλαιοχριστιανική βασιλική.
Μάλιστα τα θεμέλια της είναι ακόμα ορατά. Στο σημείο αυτό υπήρχαν και τουλάχιστον τρείς τάφοι της ίδιας περιόδου με την παλαιοχριστιανική βασιλική.
Για την ιστορία ν' αναφέρουμε πως μπορεί σήμερα η Ντία να είναι ένα ξερονήσι όμως έχει καταγραφεί κατοίκηση στα παράλια και στην ενδοχώρα της και κυρίως κοντά στον κόλπο του Αγίου Γεωργίου, στα δυτικά, όπου ανιχνεύονται τα αρχιτεκτονικά υπολείμματα δύο τουλάχιστον μινωικών κτηρίων καθώς και άλλων κτισμάτων.
Κατά την αρχαιότητα η Ντία, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ναυσιπλοΐα ιδιαίτερα κατά τους Μινωικούς και Μεσαιωνικούς χρόνους.
Η έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης γύρω στα 1450 π.X. φαίνεται πως ήταν εκείνη που έδωσε τέλος σε κάθε ίχνος ζωής στο νησάκι.
Σήμερα αποτελεί τουριστικό προορισμό. Πλοιάρια πραγματοποιούν ημερήσιες κρουαζιέρες στη Ντία για να απολαύσουν οι επισκέπτες τα κρυστάλλινα νερά των κόλπων της ενώ τακτικά μεταβαίνουν στο νησί ερασιτέχνες και επαγγελματίες ψαράδες καθώς και ιδιοκτήτες σκαφών που αναζητούν γαλήνη και χαλάρωση.