Για ένα ακόμα χρόνο η λειψυδρία δημιουργεί πολλά προβλήματα στη καθημερινότητα των πολιτών. Ειδικότερα βέβαια των αγροτών που βλέπουν ότι κινδυνεύουν να χάσουν άλλη μια ελαιοκομική περίοδο, επειδή δεν υπάρχει νερό για πότισμα.
Και το βασικό ερώτημα είναι. Υπάρχουν εναλλακτικές επιλογές, αν συνεχιστεί το φαινόμενο της λειψυδρίας. Οι ειδικοί λένε ότι υπάρχουν, είναι πολλές και ποικίλες.
Στην περίπτωση έλλειψης νερού, η ελιά, ένα δέντρο ανθεκτικό αλλά και ευαίσθητο σε περιβαλλοντικές συνθήκες, μπορεί να υποφέρει και να μειώσει την παραγωγή της. Ωστόσο, υπάρχουν αρκετές εναλλακτικές στρατηγικές που μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση της ξηρασίας και στη διατήρηση της υγείας του δέντρου.
Μία από τις πιο αποτελεσματικές μεθόδους είναι η εφαρμογή της τεχνικής της "στρώσης εδάφους" ή "mulching". Αυτή η τεχνική περιλαμβάνει την τοποθέτηση οργανικών ή ανόργανων υλικών, όπως άχυρο, φύλλα ή πλαστικά φύλλα, γύρω από τη βάση του δέντρου. Αυτό βοηθά στη συγκράτηση της υγρασίας στο έδαφος, μειώνοντας την εξάτμιση και προσφέροντας μια σταθερή πηγή υγρασίας για τις ρίζες της ελιάς.
Επιπλέον, η χρήση συστημάτων άρδευσης με χαμηλή ροή, όπως η σταγόνες άρδευση, μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά χρήσιμη. Αυτά τα συστήματα παρέχουν νερό ακριβώς στη ζώνη ρίζας του δέντρου, μειώνοντας την κατανάλωση νερού και ελαχιστοποιώντας την απώλεια νερού μέσω εξάτμισης ή απορροής.
Η φύτευση της ελιάς σε κατάλληλα σημεία του εδάφους μπορεί επίσης να βελτιώσει τη διαχείριση του νερού. Η επιλογή θέσης με κατάλληλη φυσική αποστράγγιση και το σωστό βάθος φύτευσης μπορούν να βοηθήσουν στη συγκράτηση της υγρασίας γύρω από τις ρίζες.
Τέλος, η εφαρμογή λιπασμάτων με χαμηλή αζωτούχο περιεκτικότητα μπορεί να βοηθήσει στην ενίσχυση της αντοχής της ελιάς στη ξηρασία, μειώνοντας την κατανάλωση νερού και βελτιώνοντας την συνολική υγεία του δέντρου.
Με την εφαρμογή αυτών των στρατηγικών, η ελιά μπορεί να αντέξει καλύτερα τις συνθήκες ξηρασίας και να διατηρήσει την παραγωγικότητά της.
