Το Πολυτεχνείο μπήκε στη μέση ηλικία. Έκλεισε τα 51 έτη του, ενώ η φωνή της Δαμανάκη, ηχεί ακόμα στα αυτιά μας από το ραδιοφωνικό σταθμό, που έστησαν οι φοιτητές, αναδεικνύοντας το Ναό της Γνώσης, το ίδρυμα των Πολλών Τεχνών, στο μοναδικό χώρο εκκίνησης ελεύθερων ιδεών και αντίστασης εκείνα τα μαύρα χρόνια της δικτατορίας.
«Εδώ Πολυτεχνείο, Εδώ Πολυτεχνείο, σας μιλά ο ραδιοφωνικός σταθμός των ελεύθερων αγωνιζομένων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζομένων Ελλήνων».. Μέσα από αυτή τη συχνότητα οι εκφωνητές του σταθμού φώναζαν συνθήματα κατά της χούντας όπως: Κάτω η χούντα, Ψωμί παιδεία ελευθερία, Εδώ Πολυτεχνείο κ.ά.
Λίγη ώρα πριν εισβάλει το τανκ στο Πολυτεχνείο, ο εκφωνητής του σταθμού Δημήτρης Παπαχρήστος έψελνε τον Εθνικό Ύμνο και εκείνη την ώρα η λειτουργία του σταθμού διακόπηκε.
Το χθες του φασισμού με το σήμερα της ανόδου της ακροδεξιάς
Εκείνος ο Νοέμβρης του 1973, μύριζε μπαρούτι και αίμα. Τότε που η εξέγερση φοιτητών , εργατών , μαθητών και κάθε Έλληνα , που ήθελε να συμμετάσχει στη γιορτή της Δημοκρατίας, με κάθε κόστος , έβγαλε από τον εφησυχασμό της την ελληνική κοινωνία, και τράνταξε τους φασίστες , που κροτάλισαν τα δόντια τους σα κοφτερά μαχαίρια στην πόρτα με τα κάγκελα. Στην πόρτα που είχαν φυτρώσει κόκκινα γαρύφαλλα.
Η κορυφαία στιγμή πάλης των ενάντια στον ιμπεριαλισμό και το φασισμό, δεν έχει τελειώσει το έργο της. Και καθώς στο σήμερα κρύβονται οι σπόροι που θα γεννήσουν το αύριο, μάλλον τα φασιστικά στοιχεία, έπεσαν σε λήθαργο και ανέκαμψαν, ενώ σήμερα σηκώνουν το κεφάλι του φιδιού και χύνουν δηλητήριο για τους λαούς που ξεκληρίζονται, στο όνομα της κάθαρσης της τρομοκρατίας.
Πώς είπατε; Μα ναι, σίγουρα .κανείς δεν επικροτεί τρομοκρατικές επιθέσεις. Όμως χιλιάδες άμαχοι, έχουν σκοτωθεί, παλαιστίνιοι έγιναν ασπίδες επίθεσης για τους Ισραηλίτες και κανείς δεν γνωρίζει ως που θα φτάσει ο παραλογισμός, καθώς μια πιθανή επίθεση στο πυρηνικό οπλοστάσιο του Ιράν, δεν φαίνεται αδιανόητη, τουλάχιστον. Ακούσατε τη δήλωση του νέου Υπουργού Άμυνας του Ισραήλ;
Ο ισραηλινός νέος υπουργός Άμυνας Ισραέλ Κατς έκρινε στις 11/11/202 ότι το Ιράν είναι «πιο εκτεθειμένο παρά ποτέ σε βομβαρδισμούς εναντίον των πυρηνικών εγκαταστάσεών του».
«Μας δίνεται η ευκαιρία να επιτύχουμε τον πιο σημαντικό στόχο μας: να αποτρέψουμε και να εξαλείψουμε την υπαρξιακή απειλή για το κράτος του Ισραήλ», ανέφερε ο κ. Κατς .
Το Ισραήλ κατηγορεί εδώ και χρόνια το Ιράν ότι επιδιώκει να αποκτήσει πυρηνικό οπλοστάσιο, κάτι που η Ισλαμική Δημοκρατία —ηγέτες της οποίας καλούν συχνά να καταστραφεί το εβραϊκό κράτος— διαψεύδει πάντα.
Τότε οι ΗΠΑ δεν πήραν θέση. Τώρα κάνουν παχνίδι
Το 2018, οι ΗΠΑ, με πρόεδρο τον Ντόναλντ Τραμπ, αποχώρησαν από τη διεθνή συμφωνία που είχε υπογραφτεί τρία χρόνια νωρίτερα στη Βιέννη για να περιοριστούν και να ελεγχθούν οι ιρανικές φιλοδοξίες στο πεδίο της πυρηνικής ενέργειας.
Σε αντίποινα, η Τεχεράνη αύξησε την παραγωγή εμπλουτισμένου ουρανίου σε επίπεδα όπου δεν είχε φθάσει ποτέ πριν, και τα αποθέματά της δεν έχουν σταματήσει να μεγεθύνονται, σύμφωνα με εκθέσεις του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ), μέρους του συστήματος του ΟΗΕ.
Την 26η Οκτωβρίου, η ισραηλινή πολεμική αεροπορία εξαπέλυσε επιδρομή εναντίον στρατιωτικών στόχων στο Ιράν, σε ανταπόδοση για την ομοβροντία κάπου 200 πυραύλων που εκτοξεύτηκαν από την Ισλαμική Δημοκρατία εναντίον της επικράτειας του Ισραήλ την 1η Οκτωβρίου.
Πριν από τους βομβαρδισμούς αυτούς, ισραηλινοί αξιωματούχοι, καθώς και πρώην υπουργοί, τάχθηκαν υπέρ του να μπουν στο στόχαστρο πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, όμως, σύμφωνα με δημοσιεύματα του αμερικανικού Τύπου, η επιλογή αυτή αποκλείστηκε έπειτα από πιέσεις που άσκησε η κυβέρνηση των ΗΠΑ.
Αν αυτό δεν είναι φλερτάρισμα με τον όλεθρο, τότε δεν γνωρίζω τι μπορεί να είναι.
Το Πολυτεχνείο , μεσήλικας πια θα πραγματοποιήσει πορείες ειρήνης και θα προτάξει το αίτημα της Λευτεριάς και της λύτρωσης από τα μαρτύριά τους τον εκατομμυρίων αμάχων που πάντα την πληρώνουν σε κάθε ιμπεριαλιστική φιέστα της παράνοιας.
.
«Το πιο ακριβό στον άνθρωπο είναι η ζωή. Αυτή του δίνεται μια φορά και πρέπει να τη ζήσει κανείς έτσι που να μη τον βασανίζει ο πόνος για τα χρόνια που τα 'ζησε άσκοπα, για να μην τον καίει η ντροπή για το πρόστυχο και το τιποτένιο παρελθόν και να μπορέσει πεθαίνοντας να πει: Ολη μου τη ζωή, όλες μου τις δυνάμεις τις έδωσα στο πιο ωραίο ιδανικό του κόσμου – στον αγώνα για την απελευθέρωση της ανθρωπότητας». Νικολάι Οστρόφσκι
Συραγώ Χορταριά