Ο ελαιώνας είναι ένα ευαίσθητο οικοσύστημα που απαιτεί προσεκτική διαχείριση για τη διασφάλιση της υγείας και της παραγωγικότητας των ελαιόδεντρων. Ωστόσο, ένα από τα πιο κοινά και βασικά λάθη που γίνεται στην Ελλάδα είναι η ταυτόχρονη πρακτική του κλαδέματος και της συγκομιδής των ελιών. Αυτή η πρακτική μπορεί να έχει σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στη βιωσιμότητα των δέντρων και την παραγωγή για τα επόμενα χρόνια.
Συχνά, οι παραγωγοί, είτε λόγω έλλειψης γνώσης είτε λόγω πίεσης για γρήγορη ολοκλήρωση της εργασίας, επιλέγουν να καρατομούν κλάδους που έχουν φορτίο, δηλαδή κλαδιά με πολλές ελιές. Η προθυμία αυτή να αφαιρεθούν κλάδοι με ελιές προκειμένου να ευκολυνθεί η διαδικασία συγκομιδής με μηχανήματα είναι μια πολύ κακή προσέγγιση. Αυτή η τακτική όχι μόνο βλάπτει το δέντρο αλλά έχει και μακροχρόνιες συνέπειες στην παραγωγικότητά του.
Όταν αφαιρούνται μεγάλα τμήματα του δέντρου, όπως οι χονδροί κλάδοι, το δέντρο εισέρχεται σε κατάσταση αποκατάστασης. Αυτό απαιτεί τεράστιες ποσότητες ενέργειας, κάτι που αναπόφευκτα αποσπά ενέργεια από την παραγωγή καρπών. Έτσι, το δέντρο αναγκάζεται να διακόψει την παραγωγή καρπού και να εστιάσει τους πόρους του στη διαδικασία ανάρρωσης. Σε αυτή τη διαδικασία, μπορεί να ξεκινήσει και η δημιουργία "λαίμαργων" βλαστών, οι οποίοι αναρρηγούν αμέσως, προκαλώντας περαιτέρω κατανομή ενέργειας.
Όταν οι κλάδοι με πλούσιο φύλλωμα αφαιρούνται και το φύλλωμα που μένει είναι ελάχιστο, το δέντρο δεν θα έχει αρκετή ενέργεια για να υποστηρίξει την παραγωγή καρπών την επόμενη χρονιά. Επομένως, οι παραγωγοί μπορεί να αντιμετωπίσουν μειωμένη ή ακόμα και μηδενική παραγωγή την επόμενη περίοδο.
Συμπέρασμα
Η ταυτόχρονη συγκομιδή και κλάδεμα των ελιών είναι μια επικίνδυνη πρακτική που μπορεί να έχει μακροχρόνιες και επιβλαβείς συνέπειες για την υγεία των ελαιόδεντρων και την παραγωγή ελαιολάδου. Αντί να επιδιώκουμε να ολοκληρώσουμε τη διαδικασία γρήγορα, είναι επιτακτική η ανάγκη για σωστή εκπαίδευση και κατανόηση των βιολογικών αναγκών του δέντρου. Η υπεύθυνη διαχείριση της καλλιέργειας ελιάς, με προγραμματισμένο κλάδεμα και συγκομιδή, θα διασφαλίσει την παραγωγικότητα και τη βιωσιμότητα των ελαιώνων στο μέλλον.
Η ταυτόχρονη συγκομιδή και κλάδεμα των ελιών είναι μια επικίνδυνη πρακτική που μπορεί να έχει μακροχρόνιες και επιβλαβείς συνέπειες για την υγεία των ελαιόδεντρων και την παραγωγή ελαιολάδου. Αντί να επιδιώκουμε να ολοκληρώσουμε τη διαδικασία γρήγορα, είναι επιτακτική η ανάγκη για σωστή εκπαίδευση και κατανόηση των βιολογικών αναγκών του δέντρου. Η υπεύθυνη διαχείριση της καλλιέργειας ελιάς, με προγραμματισμένο κλάδεμα και συγκομιδή, θα διασφαλίσει την παραγωγικότητα και τη βιωσιμότητα των ελαιώνων στο μέλλον.
Το δεύτερο μεγάλο λάθος
Επόμενο συχνό λάθος είναι ότι οι περισσότεροι κλαδεύουν αυστηρά την εποχή της μεγάλης καρποφορίας και πολύ ελαφρά τη χρονιά της μειωμένης παραγωγής. Εφόσον θέλουμε να έχουμε και την “κακή” χρονιά κάποια παραγωγή θα πρέπει να κάνουμε το εντελώς αντίθετο. Να αφήσουμε δηλαδή το δέντρο να αναπαυτεί μετά τη συγκομιδή, επεμβαίνοντας μόνο με ελαφρά κλαδέματα, (κλαδοκάθαρο) αφαιρώντας κυρίως τους γηρασμένους κλάδους, κάποια αλληλοκαλυπτόμενα κλαδιά και πιθανώς κάποια λαίμαργα, πάντα με μικρές τομές. Το κανονικό κλάδεμα θα πρέπει να γίνει την επόμενη χρονιά, τη χρονια της μειωμένης παραγωγής. Είναι σημαντικό να ξέρουμε ότι η παρενιαυτοφορία μπορεί να μειωθεί με τις κατάλληλες τεχνικές όπως είπαμε, αλλά όχι να εξαλειφθεί πλήρως γιατί είναι θέμα της φυσιολογίας του δέντρου.
