- Άρης *
- Ευστράτιος, Ευστράτης, Στρατής, Στράτος, Ευστρατάς, Στρατάς, Ευστρατία, Στρατούλα, Στράτα, Ευστρατούλα
- Αυξέντιος, Αυξέντης, Αυξεντία, Αυξεντούλα *
- Ευγένιος, Ευγένης *
- Μαρδάριος, Μαρδάρης, Μάρδας
- Ορέστης, Ορεστιάς, Ορεστία, Ορεστιάδα *
- Ιουβενάλιος, Ιουβενάλης, Γιουβενάλης, Ιουβεναλία *
- Λουκάς, Λουκία, Λουκίτσα *
Οι Άγιοι Πέντε Μάρτυρες Ευστράτιος, Αυξέντιος, Ευγένιος, Μαρδάριος και Ορέστης, άθλησαν στην Καππαδοκία τον καιρό της βασιλείας των Ρωμαίων αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού, το 296 μ.Χ. Τότε είχε ξεσπάσει ο φοβερότερος ίσως διωγμός κατά των χριστιανών.
Ο πρεσβύτερος Αυξέντιος, τοπικός ιερέας του Σεμέντερε και φίλος του Ευστρατίου, τελούσε το μυστήριο της θείας ευχαριστίας σε μια κατακόμβη (της Αγίας Μακρίνας), η οποία, έπειτα θα αποτελέσει τον τάφο των αγίων Πέντε Μαρτύρων. Αποκεφαλίστηκε από τον δούκα Λυσία, όταν ομολόγησε ότι είναι χριστιανός. Το σκήνωμά του αφέθηκε στο δάσος για να το φάγουν τα θηρία, αλλά βρέθηκε και διασώθηκε από ευσεβείς Αραβρακηνούς. Ως Ιερομάρτυς, η κάρα του φέρει επάνω το σημείο του Σταυρού.
Κάποιος απλός οικοδόμος τότε, ονόματι Μαρδάριος, βλέποντας τον περιφανή αστέρα, δηλαδή τον Ευστράτιο, να οδηγείται στο μαρτύριο, αφήνοντας πίσω γυναίκα και παιδιά, οι οποίοι όχι μόνο δέχτηκαν να φύγει αλλά χάρηκαν για την ευκαιρία που του δόθηκε, τον ακολούθησε. Προσευχήθηκε με αυτά τα λόγια: « Δέσποτα Θεέ, Πάτερ Παντοκράτωρ, Κύριε, Υιέ Μονογενές, Ιησού Χριστέ και Άγιον Πνεύμα. Μία Θεότης, μία Δύναμις, ελέησόν με τον αμαρτωλόν και οις επίστασαι κρίμασι σώσον με τον ανάξιον δούλον Σου˙ ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.» Ας σημειωθεί ότι, η ευχή αυτή του αγίου Μαρδαρίου είναι πολύ γνωστή και έχει συμπεριληφθεί σε πολλές ακολουθίες της Εκκλησίας μας (όπως των Ωρών και του Μεγάλου Αποδείπνου). Εξέπνευσε με φρικτό τρόπο. Τρύπησαν τους αστραγάλους του, περάσαν σχοινιά στις τρύπες, τον κρέμασαν με το κεφάλι προς τα κάτω και διαπερνούσαν τα νεφρά του με πυρακτωμένες σούβλες, επίσης ιδέα του Λυσία.
Ἀπολυτίκιον
Ἡ πενταυγὴς τῶν ἀθλοφόρων χορεία, τῇ τῶν ἀγώνων νοητῇ δαδουχίᾳ, τὴν οἰκουμένην ἅπασαν αὐγάζει νοητῶς, ὁ σοφὸς Εὐστράτιος, σὺν Αὐξεντίῳ τῷ θείῳ, Ὀρέστης καὶ Μαρδάριος καὶ Εὐγένιος ἅμα, οὗς εὐφημοῦντες εἴπωμεν πιστοί, χαίροις μαρτύρων πεντάριθμε σύλλογε.
