Στο στούντιο για την τέταρτη δισκογραφική του δουλειά βρίσκεται αυτό τον καιρό ο καταξιωμένος λυράρης Λευτέρης Καλλέργης, η οποία αναμένεται να κυκλοφορήσει άνοιξη-καλοκαίρι του 25 και θα περιλαμβάνει 8 νέα τραγούδια που υμνούν τον έρωτα και την αγάπη, όπως δήλωσε μεταξύ άλλων, στη εκπομπή « Κάθε μέρα Μαλεβίζι» στο Maleviziotis Radio.
Για το τραγούδι «Έναν άλλο Κόσμο θέλω» που περνά πολλά κοινωνικά μηνύματα για την βία κατά των γυναικών και τη βια γενικότερα, τον πόλεμο και την θλίψη που επιφέρουν τέτοιες καταστάσεις στην ψυχή μας, είπε, θα ήταν ευχής έργον αν οι στιχουργοί με τους οποίους συνεργάζεται ή κάποιος άλλος που μπορεί να γράφει στίχους, του έδιναν την ευκαιρία να ξανά μελοποιήσει και να τραγουδήσει τραγούδια με ανάλογο μηνύματα που προάγουν, την ειρήνη και τον πολιτισμό και καταδικάζουν την κάθε μορφή βίας.
Ο Λεύτερης Καλλέργης επηρεασμένος, από τον επίσης καταξιωμένο θείο του, λυράρη, Μιχάλη Καλλέργη, δηλώνει πως είναι τυχερός γιατί είχε ένα άνθρωπο μέσα στην οικογένεια του ο οποίος αποτέλεσε σημαντική έμπνευση και καθοδήγηση για τον ίδιο, που από μικρός αναζητούσε την καλλιτεχνική έκφραση.
Μάλιστα όπως θυμάται ο Λευτέρης που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καρκαδιώτισσα Μονοφατσίου, έσμιγε με τους φίλους, από τότε που ήταν κοπέλια τ και τους έπαιζε και τους τραγουδούσε. Έτσι με την ενθάρρυνση των γονιών του, απέκτησε αρχικά ένα μαντολίνο και αργότερα μια λύρα και ένα λαούτο, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για την ενασχόλησή του με την κρητική μουσική κουλτούρα.
Η πρώτη του εμφάνιση μπροστά σε κοινό ήρθε στην ηλικία των 12 ετών. Ήταν μια εμπειρία που σηματοδότησε ουσιαστικά το μέλλον που διέγραψε στο μουσικό στερέωμα της παραδοσιακής Κρητικής μουσικής, όταν τον Κάλεσε ο Ψαραντώνης που έδινε μια συναυλία στα Ανώγεια και έπαιξε στην πίστα για μισή ώρα.
Για τον Λευτέρη, η λύρα δεν είναι απλώς ένα μουσικό όργανο· είναι η πηγή ψυχοθεραπείας του. Όταν την πιάνει στα χέρια του, όλα τα προβλήματα και οι δυσκολίες της καθημερινότητας φαίνονται να ξεχνιούνται. Κάθε νότα που παίζει του προσφέρει ανακούφιση και ελευθερία.
Η αγάπη του Λευτέρη με την Κρήτη γίνεται ακόμα μεγαλύτερη όταν ταξιδεύει εκτός νησιού. Σε αυτές τις περιόδους, η αξία του τόπου του και η επιθυμία επιστροφής γίνονται πιο ξεκάθαρες και επιθυμεί να βρεθεί στην θαλπωρή του σπιτιού του, να πάρει αγκαλιά τον μικρό του γιο και να ξεχάσει τα άγχη της καθημερινότητας.
Αν και είναι νέος, ο Λευτέρης δεν θεωρεί τον εαυτό του καταξιωμένο καλλιτέχνη. Αντίθετα, αισθάνεται ότι έχει πολλά να προσφέρει ακόμα. Ο αδελφός του είναι η σταθερή στήριξή του, και αυτός ο δεσμός αίματος τον βοηθάει σε κάθε βήμα του, είτε στη μουσική, είτε στη δισκογραφία.
Η οικογένεια είναι για τον Λευτέρη το πιο σημαντικό στοιχείο στη ζωή του. Πιστεύει ότι η υποστήριξη και η καθοδήγηση της οικογένειας είναι κρίσιμη για την επιτυχία του. Όταν αντλεί δύναμη από εκεί, μπορεί να προχωρήσει με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και σιγουριά στο μουσικό του ταξίδι.
Τέλος, δείχνει ενδιαφέρον να μεταδώσει τη μουσική του κληρονομιά στον γιο του. Έχει ήδη συνθέσει ένα τραγούδι για τον γιο του, το οποίο αναμένεται να κυκλοφορήσει σύντομα. Ενθουσιάζεται όταν του τραγουδά, αλλά δεν θέλει να τον πιέσει να γίνει μουσικός. Αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να ακολουθήσει ό,τι τον ευχαριστεί, χωρίς περιορισμούς, με την αγάπη του για τη μουσική να παραμένει η βασική του διδασκαλία.
Ακούστε την συνέντευξη του Λευτέρη Καλλέργη στο Maleviziotis Radio
