Το έθιμο της «Καμήλας» είναι μια παραδοσιακή γιορτή που έχει τις ρίζες της στην εποχή της τουρκοκρατίας, και αναβιώνει με ιδιαίτερη ένταση σε διάφορα χωριά της Ελλάδας, ιδιαίτερα στην περιοχή της Γαλάτιστας. Το έθιμο σχετίζεται με την ιστορία της όμορφης Γαλατσάνας Μανιώς, η οποία απήχθη από τον αγά του χωριού, που επιθυμούσε να την κρατήσει στο χαρέμι του.
Η παράδοση θέλει τους νέους του χωριού, με επικεφαλής τον αγαπημένο της Μανιώς, να μην αποδέχονται την αρπαγή και να καταστρώνουν ένα σχέδιο προκειμένου να ελευθερώσουν την κοπέλα. Εμπνευσμένοι από τον μύθο του Δούρειου Ίππου, κατασκευάζουν μια υποτυπώδη καμήλα. Αυτή η καμήλα αποτελεί το κεντρικό αντικείμενο του εθίμου.
Κάθε χρόνο, ανήμερα των Φώτων, οι κάτοικοι του χωριού δημιουργούν το ομοίωμα της καμήλας. Αυτό είναι συνήθως ένας ξύλινος σκελετός ντυμένος με χοντρά ρούχα, ενώ στο εσωτερικό του τοποθετούν μεγάλα κουδούνια που παράγουν ευχάριστους ήχους, προσδίδοντας στην τελετή μια μαγευτική ατμόσφαιρα.
Οι συμμετέχοντες ντύνονται με παραδοσιακές ενδυμασίες και συμμετέχουν σε χορούς και άλλες δραστηριότητες, γιορτάζοντας την παράδοση και ενισχύοντας τους δεσμούς της κοινότητας. Το έθιμο της «Καμήλας» δεν είναι μόνο μια αναπαράσταση ενός ιστορικού γεγονότος, αλλά και μια ευκαιρία για γιορτή, ενότητα και πολιτιστική κληρονομιά που διατηρεί τη μνήμη και την ιστορία του χωριού ζωντανές.